مصرف فراوان انواع سموم وکودهای شیمیایی چه ازلحاظ تبعات زیست محیطی ازقبیل آلودگی آب های زیر زمینی وبرهم زدن تعادل زیستی ،روز به روز مورد تردید جدی قرار می گیرد . طرح مسائل جدیدی همچون گیاهان تغییر یافته ژنتیکی نیز به این موارد اضافه شده است .امروزه افزایش آگاهی مصرف کنندگان به مسائل فوق وافزایش گزارشات منتشره در خصوص تاثیرات سوء مواد فوق برسلامتی مصرف کنندگان وایجاد بیماریهای حاد ومزمن ،اشتیاق مصرف کنندگان را به محصولات تولید شده در شرایط طبیعی وحتی الامکان بدون استفاده از انواع سموم وکودهای شیمیایی افزایش داده است. در ابتدا بازار چنین محصولاتی با عناوین متفاوتی که نشان از منشأ طبیعی نهاده های مصرف شده و آگاهی ها بود، رشد قابل توجهی را تجربه نمود، به حدی که برنامه ریزان در جوامع صنعتی به منظور جلوگیری از تقلب ،استاندارهایی را برای تولید،عرضه وبرچسب زنی محصولات ارگانیک تدوین وارائه نموده اند. براساس این استانداردها ،در هر کشوری با نظارت دولت نهادی غیر دولتی نظارت براجرای استاندارد ها در واحد تولید کننده محصولات ارگانیک را، برعهده می گیرد والبته مسئولیت نظارت کلی بر عهده دولت باقی می ماند .البته نظارت از سوی سازمان های بین المللی نیز پیش بینی گردیده است.
کشاورزی ارگانیک در ساده ترین تعریف به عنوان «کشاورزی بدون افزودن مواد شیمیایی صنعتی» تعریف شده است .ماده شیمیایی صنعتی ،ماده ای است که طی فرایند های شیمیایی غیر طبیعی تهیه شده است .این تعریف ،ناقص وحتی نادرست است. این تعریف بدان معنا نیست که کشاورزی ارگانیک قطعا ًکشا ورزی بدون مواد شیمیایی باشد،زیرا ما در جهانی زندگی میکنیم که در آن مواد شیمیایی مصنوعی درخاک ،آب وهوا وجود دارد. واژه ارگانیک مانند بسیاری از واژگان انگلیسی، چندین معنا دارد. معنایی که در کشاورزی ارگانیک مدنظر است ، برای مدیریت تمام مزرعه به کار می رود و براساس آن، مزرعه به عنوان موجود زنده درنظر گرفته می شود .مواد شیمیایی صنعتی (مصنوعی ) چون علف کش ها ، حشره کش ها ،قارچ کش ها ، داروهای دامی ،سوپرفسفات واوره در کشاورزی ارگانیک به کارنمی رود . به طور کلی در مزارع ارگانیک ، هیچ گونه ماده شیمیایی مصنوعی به کار برده نمی شود .این مواد در آماده سازی خاک ، رویش گیاه یا تولید نهاده هایی که در تغذیه گیاه ،ذخیره سازی ، فراوری و یا فروش آن دخالت دارند،به کار نمی روند . به علاوه ،دام ها تا حد امکان اجازه حرکت آزادانه در مرتفع را دارند . کشاورزی ارگانیک ،حرکت رو به عقب نیست . دراین سامانه ، بهترین دانش سنتی با علم جدید ترکیب می شود ودرعین حال با سایر روش های نوین مدیریت ،سازگار است .مزارع ارگانیک همچون دیگر زمین های زراعتی به خوبی آماده شده ونیازمند مدیریت قوی ،به ویژه درمورد خاک وآفات است.
با توجه به افزایش مصرف کود وآفت کش هایی که پیامد آنها زوال باروری خاک ، سلامتی وآلودگی هوا، آب وغذا است ،نگرانی های روز افزونی در باره محیط زیست جهانی ایجاد شده ومفهوم کشاورزی ارگانیک اهمیت فزاینده ای در راستای توسعه ی کشاورزی پایدار و بوم سازگار در سرتاسر جهان پیدا کرده است .کشاورزی ارگانیک برپایه استفاده از نهاده های ارگانیک و طبیعی ودرون مزرعه ای چون کود دامی تازه ، کمپوست ،کودسبز ،کنجاله وضایعات فرآوری مواد غذایی وهمچنین کنترل زیستی آفات همراه باکمتری استفاده ازمواد معدنی طبیعی برای تقویت نظام زراعی ـ اقتصادی مزرعه وبهبود فعالیت ها ی زیستی خاک استوار است .کشاورزی ارگانک در کشورهای گوناگون با نام های مختلف شناخته می شود که 16نام برای آن ازجمله کشاورزی بیولوژیک ،کشاورزی پایدار وکشاورزی زاینده ذکر شده است .کشاورزی بیولوژیک نامی است که در اروپا بسیار رایج است ،در حالی که در آمریکا وبریتانیا عبارت کشاورزی ارگانیک را ترجیح می دهند ،هر چند که مکتب ارگانیک به عبارت دقیق تر ، فلسفه ای است که شامل آموزش ، هنر ، تغذیه ، مذهب وهمچنین کشاورزی است . کشاورزی پیشرفته ، بیشتر در واکنش به کشاورزی پرنهاده و یا کشاورزی صنعتی بوده است . بر چسب گذاری محصولات ارگانیک باید توسط یک سازمان سوم صورت بگیرد که محصول ، مطابق استانداردهایی که در سراسر جهان توسط صدها سازمان گواهی کننده ، کشاورزان مختلف ،شرکت های تجاری ، سازمان های غیردولتی و اخیراً دولتی شکل گرفته اند، تولید شده است. گواهی محصولات ارگانیک، فرایندی پیچیده است،اما تلاش هایی در راستای هماهنگ کردن استانداردهای گوناگون به منظور توسعه بازار محصولات ارگانیک در جریان است. چالش فعلی در این راه، هماهنگ سازی هرچه بیشتر استانداردها ، ضمن رعایت محدودیت ها و ملاحظات منطقه ای و کاهش هزینه های مراحل چندگانه گواهی و اعتباردهی تنگناهای ورود به بازار این محصولات است. یکی از تصورات اشتباه در مورد کشاورزی ارگانیک،آن است که این شیوه کشاورزی بی نیاز از کاربرد مواد شیمیایی می باشد. چرا که ساختمان تمام موجودات زنده و غیرزنده از ترکیبات شیمیایی تشکیل شده است. لذا کاربرد آن دسته از مواد شیمیایی که به صورت طبیعی به دست آمده اند(مثلاً آب که از خود طبیعت است در واقع یک نوع ماده شیمیایی به حساب می آید و یا سنگ فسفات که از معادن طبیعی استخراج می شود)و یا به اصطلاح مصنوعی نیستند در کشاورزی ارگانیک بلامانع است.
ضمناً نباید تصور کرد که کشاورزی ارگانیک صرفاً بر جایگزینی نهاده های آلی با مواد شیمیایی بحث می کند ، چرا که کاربرد غلط مواد آلی نیز، چه به صورت مصرف بیش از حد و چه به صورت عدم کاربرد آنها در زمان مناسب و یا ترکیبی از هردوی این موارد به نحو قابل ملاحظه ای سبب اختلال در عمل چرخه های زیستی یا طبیعی می گردد.
تصور اشتباه دیگر از کشاورزی ارگانیک آن است که برخی کشاورزی ارگانیک را نوعی برگشت به عقب و استفاده از شیوه های مرسوم سال های قبل از انقلاب صنعتی می دانند. بلکه، بلعکس،زارعین کشاورزی ارگانیک نمی توانند خود را از دستاوردهای علمی 50 ساله اخیر بی نیاز بدانند. تناوب، کشت مخلوط،روش های مکانیکی کنترل علف های هرز ،استفاده از ماشین آلات مدرن قابل استفاده در سیستم های ارگانیک، مبارزه بیولوژیکی و تلفیقی با آفات و بیماریها،درک بهتر از همزیستی میکوریزا،ریزوبیوم ها و ریزوسفر،تجدید ماده آلی و دیگر بخش های زنده خاک، تلفیق زراعت و دامپروری از موضوعات مورد بحث در کشاورزی ارگانیک می باشند.
در سیستم های کشاورزی ارگانیک، خاک به عنوان یک سیستم زنده تلقی می شود که با تقویت آن، فعالیت میکروارگانیسم های مفید نیز تقویت می گردد.این ایده که خاک یک سیستم زنده می باشد، بخشی از یک تصور کلی است که معتقد است بین خاک، گیاه، حیوان و انسان یک ارتباط ناگسستنی وجود دارد
کشاورزی ارگانیک در ساده ترین تعریف به عنوان «کشاورزی بدون افزودن مواد شیمیایی صنعتی» تعریف شده است .ماده شیمیایی صنعتی ،ماده ای است که طی فرایند های شیمیایی غیر طبیعی تهیه شده است .این تعریف ،ناقص وحتی نادرست است. این تعریف بدان معنا نیست که کشاورزی ارگانیک قطعا ًکشا ورزی بدون مواد شیمیایی باشد،زیرا ما در جهانی زندگی میکنیم که در آن مواد شیمیایی مصنوعی درخاک ،آب وهوا وجود دارد. واژه ارگانیک مانند بسیاری از واژگان انگلیسی، چندین معنا دارد. معنایی که در کشاورزی ارگانیک مدنظر است ، برای مدیریت تمام مزرعه به کار می رود و براساس آن، مزرعه به عنوان موجود زنده درنظر گرفته می شود .مواد شیمیایی صنعتی (مصنوعی ) چون علف کش ها ، حشره کش ها ،قارچ کش ها ، داروهای دامی ،سوپرفسفات واوره در کشاورزی ارگانیک به کارنمی رود . به طور کلی در مزارع ارگانیک ، هیچ گونه ماده شیمیایی مصنوعی به کار برده نمی شود .این مواد در آماده سازی خاک ، رویش گیاه یا تولید نهاده هایی که در تغذیه گیاه ،ذخیره سازی ، فراوری و یا فروش آن دخالت دارند،به کار نمی روند . به علاوه ،دام ها تا حد امکان اجازه حرکت آزادانه در مرتفع را دارند . کشاورزی ارگانیک ،حرکت رو به عقب نیست . دراین سامانه ، بهترین دانش سنتی با علم جدید ترکیب می شود ودرعین حال با سایر روش های نوین مدیریت ،سازگار است .مزارع ارگانیک همچون دیگر زمین های زراعتی به خوبی آماده شده ونیازمند مدیریت قوی ،به ویژه درمورد خاک وآفات است.
با توجه به افزایش مصرف کود وآفت کش هایی که پیامد آنها زوال باروری خاک ، سلامتی وآلودگی هوا، آب وغذا است ،نگرانی های روز افزونی در باره محیط زیست جهانی ایجاد شده ومفهوم کشاورزی ارگانیک اهمیت فزاینده ای در راستای توسعه ی کشاورزی پایدار و بوم سازگار در سرتاسر جهان پیدا کرده است .کشاورزی ارگانیک برپایه استفاده از نهاده های ارگانیک و طبیعی ودرون مزرعه ای چون کود دامی تازه ، کمپوست ،کودسبز ،کنجاله وضایعات فرآوری مواد غذایی وهمچنین کنترل زیستی آفات همراه باکمتری استفاده ازمواد معدنی طبیعی برای تقویت نظام زراعی ـ اقتصادی مزرعه وبهبود فعالیت ها ی زیستی خاک استوار است .کشاورزی ارگانک در کشورهای گوناگون با نام های مختلف شناخته می شود که 16نام برای آن ازجمله کشاورزی بیولوژیک ،کشاورزی پایدار وکشاورزی زاینده ذکر شده است .کشاورزی بیولوژیک نامی است که در اروپا بسیار رایج است ،در حالی که در آمریکا وبریتانیا عبارت کشاورزی ارگانیک را ترجیح می دهند ،هر چند که مکتب ارگانیک به عبارت دقیق تر ، فلسفه ای است که شامل آموزش ، هنر ، تغذیه ، مذهب وهمچنین کشاورزی است . کشاورزی پیشرفته ، بیشتر در واکنش به کشاورزی پرنهاده و یا کشاورزی صنعتی بوده است . بر چسب گذاری محصولات ارگانیک باید توسط یک سازمان سوم صورت بگیرد که محصول ، مطابق استانداردهایی که در سراسر جهان توسط صدها سازمان گواهی کننده ، کشاورزان مختلف ،شرکت های تجاری ، سازمان های غیردولتی و اخیراً دولتی شکل گرفته اند، تولید شده است. گواهی محصولات ارگانیک، فرایندی پیچیده است،اما تلاش هایی در راستای هماهنگ کردن استانداردهای گوناگون به منظور توسعه بازار محصولات ارگانیک در جریان است. چالش فعلی در این راه، هماهنگ سازی هرچه بیشتر استانداردها ، ضمن رعایت محدودیت ها و ملاحظات منطقه ای و کاهش هزینه های مراحل چندگانه گواهی و اعتباردهی تنگناهای ورود به بازار این محصولات است. یکی از تصورات اشتباه در مورد کشاورزی ارگانیک،آن است که این شیوه کشاورزی بی نیاز از کاربرد مواد شیمیایی می باشد. چرا که ساختمان تمام موجودات زنده و غیرزنده از ترکیبات شیمیایی تشکیل شده است. لذا کاربرد آن دسته از مواد شیمیایی که به صورت طبیعی به دست آمده اند(مثلاً آب که از خود طبیعت است در واقع یک نوع ماده شیمیایی به حساب می آید و یا سنگ فسفات که از معادن طبیعی استخراج می شود)و یا به اصطلاح مصنوعی نیستند در کشاورزی ارگانیک بلامانع است.
ضمناً نباید تصور کرد که کشاورزی ارگانیک صرفاً بر جایگزینی نهاده های آلی با مواد شیمیایی بحث می کند ، چرا که کاربرد غلط مواد آلی نیز، چه به صورت مصرف بیش از حد و چه به صورت عدم کاربرد آنها در زمان مناسب و یا ترکیبی از هردوی این موارد به نحو قابل ملاحظه ای سبب اختلال در عمل چرخه های زیستی یا طبیعی می گردد.
تصور اشتباه دیگر از کشاورزی ارگانیک آن است که برخی کشاورزی ارگانیک را نوعی برگشت به عقب و استفاده از شیوه های مرسوم سال های قبل از انقلاب صنعتی می دانند. بلکه، بلعکس،زارعین کشاورزی ارگانیک نمی توانند خود را از دستاوردهای علمی 50 ساله اخیر بی نیاز بدانند. تناوب، کشت مخلوط،روش های مکانیکی کنترل علف های هرز ،استفاده از ماشین آلات مدرن قابل استفاده در سیستم های ارگانیک، مبارزه بیولوژیکی و تلفیقی با آفات و بیماریها،درک بهتر از همزیستی میکوریزا،ریزوبیوم ها و ریزوسفر،تجدید ماده آلی و دیگر بخش های زنده خاک، تلفیق زراعت و دامپروری از موضوعات مورد بحث در کشاورزی ارگانیک می باشند.
در سیستم های کشاورزی ارگانیک، خاک به عنوان یک سیستم زنده تلقی می شود که با تقویت آن، فعالیت میکروارگانیسم های مفید نیز تقویت می گردد.این ایده که خاک یک سیستم زنده می باشد، بخشی از یک تصور کلی است که معتقد است بین خاک، گیاه، حیوان و انسان یک ارتباط ناگسستنی وجود دارد
دیدگاه ها