سید مصطفی سید مصطفوی کارشناس و مشاور خبره صنعت مرغداری ایران و دبیر انجمن علوم طیور-شاخه ایران در سمینار یکروزه زنجیره تولید و چالش های صنعت مرغداری که در اصفهان برگزار گردید ضمن بررسی تاریخچه صنعت مرغداری در ایران و جهان و چرایی اهداف تشکل ها با هدف اصلی آموزش و نگاهی به جایگاه درآمد زایی این صنعت اعلام داشت که صنعت مرغداری ایران قطعا دومین جایگاه اقتصادی را پس از صنعت نفت هرگز ندارد.
این کارشناس پس از محاسبه درآمد سالیانه و هزینه سالیانه صنعت مرغداری اعلام داشت: این رقم ها، اعداد کمی نیست و باید این صنعت را به دست مدیران لایق و دلسوزی سپرد. وی تاکید نمود به میزان درصد اندک و مشخصی از درآمد این صنعت باید به شکل ذخیره در محلی انباشته شود تا بتوانیم خودمان در زمان های بحرانی، آن را به نفع تولیدکنندگان و مرغداران استفاده کنیم.
مصطفوی پس از بررسی بخشی از چالش های آماری صنعت مرغداری و در مهمترین بخش های سخنان خود ادامه داد: با وجود چنین مشکلاتی چندی پیش بخش دولتی با عده ای از کارشناسان بخش خصوصی محورهایی را برای مطالعه در صنعت مرغداری تعیین نمودند از این رو با یکی از اساتید محترم دانشگاه علم و صنعت با تخصص زنجیره تولید با نام آقای تیموری قراردادی بسته شد تا وضعیت صنعت مرغداری را بررسی کند و راهکاری را برای حل بحران های صنعت ارائه دهند.
وی ادامه داد: آقای تیموری در فایل ارائه شده خود، کشورهای ترکیه، برزیل، تایلند و آفریقای جنوبی را نام برده است که همراه یک تیم به آن مکان ها سفر کرده بود اما عجیب است که چرا نام یکی از کشورهای هدف را که با بنده به آنجا سفر کرده اند را ذکر نکرده اند و آن کشور، کشور هلند می باشد. کشوری که در جنگ جهانی دوم زیر چکمه آلمانی ها صاف می شود و در سال 1950 ( پنج سال پس از جنگ ) دولت هلند لایحه ای را تصویب می کند که در آن دولت هلند اعلام می دارد که بحث تولیدات کشاورزی اصلا به دولت ربطی ندارد و هر شخصی هر چیزی که می خواهد تولید کند و هر که می خواهد صادر کند اما فقط دو شرط را باید رعایت کند، یک - محیط زیست و دیگری اپیدمی های جهانی که در صورت عدم رعایت این دو موضوع، دولت سیستم های کنترلی خود را دخیل خواهد کرد.نام کشوری در این تحقیق ذکر نشد ( هلند ) که در دهه 80 بزرگترین صادر کننده محصولات مرغی در جهان بوده است .
مصطفوی : ما هر روز شاهد تولید یک تشکل جدیدی هستیم که مدیران آن را بی حساب و کتاب تعیین کرده اند
آقای مصطفوی ادامه داد که در فایل های ارائه شده از سوی این استاد دانشگاه، جوجه کشی را نیز به عنوان یک واحد حلقه تولید عنوان کرده است که این مورد به هیچ عنوان در ایران و به عنوان یک الگو صدق نمی کند چرا که هیچ واحد مادری فروشنده تخم مرغ نطفه دار به کارخانه جوجه کشی نیست و به نظر می آید که اعمال این گونه نظرات در این تحقیقات، به شکلی به ایشان گفته شده است.
بنا به گفته آقای مصطفوی، نتایجی که آقای تیموری از تحقیقات خود گرفته است، یا حلقه ها به صورت مشارکتی به یکدیگر وصل می شوند و یا هر یک از حلقه ها دارای مالکیت خود است و با یکدیگر ادغام می شود و یا کل حلقه زنجیره برای یک شرکت است که در ایران، شرکت های زربال؛ پیگیر؛ سپید رود و یکی از شرکت های تولیدی غرب کشور به این شکل می باشند.
وی اعلام داشت که ایجاد حلقه های مشارکتی درایران از موارد بعید و نادر است چرا که خصوصیات شراکتی در ایران بسیار ضعیف است و اگر شریک شویم کاملا موقت است و شاهد آن، ضعیف بودن اتحادیه ها و تعاونی ها می باشد که البته در شرکت ها نیز این مورد قابل مشاهده می باشد. وی در ادامه اعلام داشت که آقای تیموری اعلام کرده است که در کشورهایی که اسم آنها را ذکر کرده است؛ دولت باید حضور داشته باشد و در بالای این هرم قرار گیرد و یک تشکل یکپارچه در پایین قرار بگیرد و عناصر تولیدی زیر نظر آن تشکل فعالیت خود را داشته باشنددر حالیکه این ساختار شاید در ترکیه و تایلند و آفریقا باشد اما قطعا در هلند که اصلا به آن اشاره نشده است، ساختار این سیستم به این شکل نیست.
مصطفوی اظهار داشت که پیشنهادات آقای تیموری برای ایجاد ساختار بهینه، ظاهرا ارائه شده است اما بنده نشنیده ام که این طرح مصوب شده باشد و اگر مصوب شده بود الان مجوزهای 5 هزارتای و 10 هزارتایی پرورش صادر نمی شد و هنوز خرده مالک ها در حال تولید شخصی و جزیره ای می باشند. مصطفوی در ادامه سخنان خود با اشاره به یکی از نوشته های این موسسه اعلام کرد: تولید کنندگان باید در سرنوشت خود دخیل شوند، بدون تحقیق در جلسات و مجامع شرکت نکنند، برگه های رای و مصوبات مجمع را از روی رفع تکلیف تکمیل نکنند. اگر هوشیاری و آینده نگری را پیشروی تصمیمات خود کنند با مشکلات و بحران های امروز دچار نمی شوند.
این غلط ها را درست کنند، بر روی پایه غلط نمی توان دیوار ساخت
وی اعلام داشت تولیدکنندگان همچنان به تاثیرات تشکل ها و نقش مدیران آن بی اهمیت می باشند و ما هر روز شاهد تولید یک تشکل جدیدی هستیم که مدیران آن را بی حساب و کتاب تعیین کرده اند. وی ادامه داد که آقای تیموری به ایجاد یک تشکل برای انجام امور مرغداران اشاره کرده اند، تشکلی که مشابه آن در سال 1380 با نام مجمع تشکل های صنعت مرغداری تاسیس شد و این مجمع به مجلس معرفی گردید که مجلس محترم ایرادهای کوچکی از آن گرفت و پس از رفع ایرادات دوباره به مجلس ارائه شد که متاسفانه دوره معاون امور دام اسبق به پایان رسید و در دوره آقای احمدی نژاد به صورت رسمی از قبول این طرح جلوگیری به عمل آمد.
مهندس مصطفوی در متن سخنان خود اظهار داشت که دولت باید خود نیز یک زنجیره منظم شود چرا که امروز تمام وزرا در خصوص مرغ صحبت می کنند و ما باید به همه پاسخگو باشیم. وی اعلام داشت
طرح زنجیره تولید از همین الان و در پایه ترین نقطه خود دارای مشکل است و دیوار آن کج بنا شده و همه شما می دانید که انجمن صنایع طیور ایران تبدیل شد به انجمن ملی طیور ایران و تا کنون نیز سه بار تلاش و اقدام به برگزاری مجمع نموده است و هیچکدام تا امروز قطعی و تشکیل نشده اند و علت آن این است که در اولین قدم با یکدیگر به مشکل خورده اند چند نفر برای موارد قانونی، به اتاق بازرگانی گفته اند که برگزاری این مجمع به این شکل، غلط است. مصطفوی گفت این غلط ها را درست کنند، بر روی پایه غلط نمی توان دیوار ساخت.
مصطفوی گفت : طبق این طرح باید یک شورای راهبردی صنعت و کارگزارهای مشورتی وابسته تشکل شود که ترکیت آن بسیار عجیب است ، از 23 هزار مرغداری تنها یک نفر، از اتاق بازرگانی یک نفر ( که 50 درصد اتاق دولتی می باشد ) و دونفر نماینده دولت که جمعا 4 نفر را تشکل می دهند. مصطفوی اعلام کرد این ترکیب یعنی بی نقش بودن بخش خصوصی. مصطفوی اظهار کرد: این تحلیل ها از آقای تیموری بعید است و به نظر من در تفکرات ایشان دست برده شده است و این نتایج، خواسته آن گروه هادی و مشورتی ایشان است که منجرب به کنترل بازار توسط تعدادی افراد خاص می شود وتسهیلات بانکی برای آنها درنظر گرفته می شود که هیچکدام صنعت را نجات نمی دهند.
مصطفوی با اعلام اینکه نباید سفره رانت را ایجاد کرد، اظهار داشت: در سال گذشته 152 میلیارد تومان برای سرمایه گذاری شرکت های زنجیره ای در نظر گرفته شده بود که امسال این مبلغ به 300 میلیارد تومان افزایش پیدا کرده است این در حالیست که ما قرار به ساخت شرکت نداشتیم بلکه قرار این بود تا شرایط تولید با ظرفیت کامل را ایجاد نماییم و شرکتها اگر پس از تامین نیاز داخل و انجام صادرات، نیاز بیشتر از ظرفیت داشتند، در آن زمان اقدام به ساخت نماییم.
مصطفوی اعلام کرد نسبتهای تعیین شده برای سهامداری شرکت ها غیر قابل تفهیم است. سهم های 51 درصدی همه دور از اهداف زنجیره ای است چرا که با یک درصد و حتی یک معامله قراردادی نیز قابل اجراست.
خبرگزاری آی تی پی – 93/6/30
این کارشناس پس از محاسبه درآمد سالیانه و هزینه سالیانه صنعت مرغداری اعلام داشت: این رقم ها، اعداد کمی نیست و باید این صنعت را به دست مدیران لایق و دلسوزی سپرد. وی تاکید نمود به میزان درصد اندک و مشخصی از درآمد این صنعت باید به شکل ذخیره در محلی انباشته شود تا بتوانیم خودمان در زمان های بحرانی، آن را به نفع تولیدکنندگان و مرغداران استفاده کنیم.
مصطفوی پس از بررسی بخشی از چالش های آماری صنعت مرغداری و در مهمترین بخش های سخنان خود ادامه داد: با وجود چنین مشکلاتی چندی پیش بخش دولتی با عده ای از کارشناسان بخش خصوصی محورهایی را برای مطالعه در صنعت مرغداری تعیین نمودند از این رو با یکی از اساتید محترم دانشگاه علم و صنعت با تخصص زنجیره تولید با نام آقای تیموری قراردادی بسته شد تا وضعیت صنعت مرغداری را بررسی کند و راهکاری را برای حل بحران های صنعت ارائه دهند.
وی ادامه داد: آقای تیموری در فایل ارائه شده خود، کشورهای ترکیه، برزیل، تایلند و آفریقای جنوبی را نام برده است که همراه یک تیم به آن مکان ها سفر کرده بود اما عجیب است که چرا نام یکی از کشورهای هدف را که با بنده به آنجا سفر کرده اند را ذکر نکرده اند و آن کشور، کشور هلند می باشد. کشوری که در جنگ جهانی دوم زیر چکمه آلمانی ها صاف می شود و در سال 1950 ( پنج سال پس از جنگ ) دولت هلند لایحه ای را تصویب می کند که در آن دولت هلند اعلام می دارد که بحث تولیدات کشاورزی اصلا به دولت ربطی ندارد و هر شخصی هر چیزی که می خواهد تولید کند و هر که می خواهد صادر کند اما فقط دو شرط را باید رعایت کند، یک - محیط زیست و دیگری اپیدمی های جهانی که در صورت عدم رعایت این دو موضوع، دولت سیستم های کنترلی خود را دخیل خواهد کرد.نام کشوری در این تحقیق ذکر نشد ( هلند ) که در دهه 80 بزرگترین صادر کننده محصولات مرغی در جهان بوده است .
مصطفوی : ما هر روز شاهد تولید یک تشکل جدیدی هستیم که مدیران آن را بی حساب و کتاب تعیین کرده اند
آقای مصطفوی ادامه داد که در فایل های ارائه شده از سوی این استاد دانشگاه، جوجه کشی را نیز به عنوان یک واحد حلقه تولید عنوان کرده است که این مورد به هیچ عنوان در ایران و به عنوان یک الگو صدق نمی کند چرا که هیچ واحد مادری فروشنده تخم مرغ نطفه دار به کارخانه جوجه کشی نیست و به نظر می آید که اعمال این گونه نظرات در این تحقیقات، به شکلی به ایشان گفته شده است.
بنا به گفته آقای مصطفوی، نتایجی که آقای تیموری از تحقیقات خود گرفته است، یا حلقه ها به صورت مشارکتی به یکدیگر وصل می شوند و یا هر یک از حلقه ها دارای مالکیت خود است و با یکدیگر ادغام می شود و یا کل حلقه زنجیره برای یک شرکت است که در ایران، شرکت های زربال؛ پیگیر؛ سپید رود و یکی از شرکت های تولیدی غرب کشور به این شکل می باشند.
وی اعلام داشت که ایجاد حلقه های مشارکتی درایران از موارد بعید و نادر است چرا که خصوصیات شراکتی در ایران بسیار ضعیف است و اگر شریک شویم کاملا موقت است و شاهد آن، ضعیف بودن اتحادیه ها و تعاونی ها می باشد که البته در شرکت ها نیز این مورد قابل مشاهده می باشد. وی در ادامه اعلام داشت که آقای تیموری اعلام کرده است که در کشورهایی که اسم آنها را ذکر کرده است؛ دولت باید حضور داشته باشد و در بالای این هرم قرار گیرد و یک تشکل یکپارچه در پایین قرار بگیرد و عناصر تولیدی زیر نظر آن تشکل فعالیت خود را داشته باشنددر حالیکه این ساختار شاید در ترکیه و تایلند و آفریقا باشد اما قطعا در هلند که اصلا به آن اشاره نشده است، ساختار این سیستم به این شکل نیست.
مصطفوی اظهار داشت که پیشنهادات آقای تیموری برای ایجاد ساختار بهینه، ظاهرا ارائه شده است اما بنده نشنیده ام که این طرح مصوب شده باشد و اگر مصوب شده بود الان مجوزهای 5 هزارتای و 10 هزارتایی پرورش صادر نمی شد و هنوز خرده مالک ها در حال تولید شخصی و جزیره ای می باشند. مصطفوی در ادامه سخنان خود با اشاره به یکی از نوشته های این موسسه اعلام کرد: تولید کنندگان باید در سرنوشت خود دخیل شوند، بدون تحقیق در جلسات و مجامع شرکت نکنند، برگه های رای و مصوبات مجمع را از روی رفع تکلیف تکمیل نکنند. اگر هوشیاری و آینده نگری را پیشروی تصمیمات خود کنند با مشکلات و بحران های امروز دچار نمی شوند.
این غلط ها را درست کنند، بر روی پایه غلط نمی توان دیوار ساخت
وی اعلام داشت تولیدکنندگان همچنان به تاثیرات تشکل ها و نقش مدیران آن بی اهمیت می باشند و ما هر روز شاهد تولید یک تشکل جدیدی هستیم که مدیران آن را بی حساب و کتاب تعیین کرده اند. وی ادامه داد که آقای تیموری به ایجاد یک تشکل برای انجام امور مرغداران اشاره کرده اند، تشکلی که مشابه آن در سال 1380 با نام مجمع تشکل های صنعت مرغداری تاسیس شد و این مجمع به مجلس معرفی گردید که مجلس محترم ایرادهای کوچکی از آن گرفت و پس از رفع ایرادات دوباره به مجلس ارائه شد که متاسفانه دوره معاون امور دام اسبق به پایان رسید و در دوره آقای احمدی نژاد به صورت رسمی از قبول این طرح جلوگیری به عمل آمد.
مهندس مصطفوی در متن سخنان خود اظهار داشت که دولت باید خود نیز یک زنجیره منظم شود چرا که امروز تمام وزرا در خصوص مرغ صحبت می کنند و ما باید به همه پاسخگو باشیم. وی اعلام داشت
طرح زنجیره تولید از همین الان و در پایه ترین نقطه خود دارای مشکل است و دیوار آن کج بنا شده و همه شما می دانید که انجمن صنایع طیور ایران تبدیل شد به انجمن ملی طیور ایران و تا کنون نیز سه بار تلاش و اقدام به برگزاری مجمع نموده است و هیچکدام تا امروز قطعی و تشکیل نشده اند و علت آن این است که در اولین قدم با یکدیگر به مشکل خورده اند چند نفر برای موارد قانونی، به اتاق بازرگانی گفته اند که برگزاری این مجمع به این شکل، غلط است. مصطفوی گفت این غلط ها را درست کنند، بر روی پایه غلط نمی توان دیوار ساخت.
مصطفوی گفت : طبق این طرح باید یک شورای راهبردی صنعت و کارگزارهای مشورتی وابسته تشکل شود که ترکیت آن بسیار عجیب است ، از 23 هزار مرغداری تنها یک نفر، از اتاق بازرگانی یک نفر ( که 50 درصد اتاق دولتی می باشد ) و دونفر نماینده دولت که جمعا 4 نفر را تشکل می دهند. مصطفوی اعلام کرد این ترکیب یعنی بی نقش بودن بخش خصوصی. مصطفوی اظهار کرد: این تحلیل ها از آقای تیموری بعید است و به نظر من در تفکرات ایشان دست برده شده است و این نتایج، خواسته آن گروه هادی و مشورتی ایشان است که منجرب به کنترل بازار توسط تعدادی افراد خاص می شود وتسهیلات بانکی برای آنها درنظر گرفته می شود که هیچکدام صنعت را نجات نمی دهند.
مصطفوی با اعلام اینکه نباید سفره رانت را ایجاد کرد، اظهار داشت: در سال گذشته 152 میلیارد تومان برای سرمایه گذاری شرکت های زنجیره ای در نظر گرفته شده بود که امسال این مبلغ به 300 میلیارد تومان افزایش پیدا کرده است این در حالیست که ما قرار به ساخت شرکت نداشتیم بلکه قرار این بود تا شرایط تولید با ظرفیت کامل را ایجاد نماییم و شرکتها اگر پس از تامین نیاز داخل و انجام صادرات، نیاز بیشتر از ظرفیت داشتند، در آن زمان اقدام به ساخت نماییم.
مصطفوی اعلام کرد نسبتهای تعیین شده برای سهامداری شرکت ها غیر قابل تفهیم است. سهم های 51 درصدی همه دور از اهداف زنجیره ای است چرا که با یک درصد و حتی یک معامله قراردادی نیز قابل اجراست.
خبرگزاری آی تی پی – 93/6/30
دیدگاه ها