نام علمیPEPEROMIA MAGNOLIAEFOLIA :
پپرومیا قاشقی از خانواده فلفلی ها و بومی منطقه آمریکای جنوبی (برزیل) و آفریقای جنوبی و آفریقای مرکزی و به طور کلی مناطق گرمسیری می باشد .
پپرومیا از گیاهان همیشه سبز است که دارای گونه های مختلف می باشد و انواع آن اغلب دارای برگ گوشتی و نیمه گوشتی و جثه ای کوچک هستند که بیش از چهارصد گونه از این خانواده شناخته شده است
ارتفاع پیرومیا قاشقی در حدود 25 سانتیمتر می باشد . برگهای آن گوشتی و تخم مرغی شکل و براق که در حاشیه به رنگهای سفید و کرم می باشد .
این گیاه سایه آپارتمان ها را به خوبی تحمل می کند و اگرچه رشد سریعی ندارد، ولی در هر شرایطی در آپارتمان پرورش می یابد. معمولاً آنها را در تراریوم و باغ شیشه ای یا مجموعه ی گل های یک سبد پرورش می دهند.
با توجه به شکل ظاهری و نحوه رشد، آنها را به سه گروه تقسیم نموده اند:
گروه اول: بوته ای که دارای دمبرگ های قرمز هستند و بعضی نیز برگ های گوشتی و قلبی شکل دارند .
گروه دوم: دارای ساقه های بلند و قرمز رنگ هستند و بعضی ساقه های گوشتی و برگ های گوشتی دارند و لبه ی برگ ها ارغوانی است و گاه سطح برگ با موهای بسیار ظریفی پوشیده شده است .
گروه سوم: گروه بالا رونده که به داربست یا قیم بسته می شوند و بالا می روند، یا این که از اطراف گلدان آویزان می شوند و دارای ساقه های قرمز و برگ های ظریف نقره ای و بعضی دارای برگ های سبز آبدار هستند و بخصوص برای گلدان های آویز بسیار مناسبند.
گیاه پپرونیا یک ساقه گل دهنده با شاتون های سبز رنگ تولید می کند که ارزش زینتی ندارد. زمانی که این گیاه به گل می رود کیفیت برگ ها و زیبایی گل های آن کمتر می شود. با حذف ساقه های گل دهنده می توان گیاه را به طور مرتب به حالت رویشی و نونهالی مشاهده کرد.
خاک : هر اندازه قابلیت نفوذ خاک این گیاه بیشتر باشد، ریشه و ساقه از پوسیدگی محفوظ خواهد بود. برای تهیه خاک، یک قسمت پیت، یک قسمت ماسه و یک قسمت خاک باغچه استفاده کنید و کف گلدان مقداری ماسه و سنگریزه بریزید. مخلوطی از خاک چوب و تورب و ماسه نیز مناسب این گیاه می باشد .
زمان مناسب برای تغییر گلدان، فصل بهار است . گلدان را باید در محل کاملاً روشن و دور از اشعه ی مستقیم آفتاب قرار داد. در این صورت سنبله گل سفید یا کرم رنگی تولید می کند.
لازم است هر دو ماه یک بار سطح خاک گلدان را خراش دهید تا هوا به داخل آن نفوذ کند و در فصل بهار گلدان را در فضای آزاد در محلی سایه قرار دهید تا حالت طبیعی خود را به دست آورد.
حرارت : این گیاه نسبت به سرمای زیاد مقاومت ندارد و حداکثر می تواند در زمستان 15 درجه سانتیگراد را تحمل نماید و در فصل رشد دمای 24 – 30 درجه برای آن بسیار مناسب است.
نور: مناطق پرنور یا نیمه سایه اطاق که دور از تابش مستقیم خورشید باشد، مناسب است. این گیاه در زیر اشعه چراغ فلورسنت پژمرده می شود.
رطوبت هوا : میزان رطوبت لازم برای این گیاه حدود 50 درصد است. چنانچه رطوبت و حرارت و سرما از حد خود بیشتر شود ، لکه هایی بر روی سطح برگ ظاهر می گردد و برگ را بی حس می کند و به تدریج برگ می افتد.
آبیاری : این گیاه نیاز چندانی به آب ندارد. همیشه مقدار زیادی آب در برگ های آن وجود دارد و سطح خاک گلدان بین دو آبیاری باید کاملاً خشک شود، ولی نباید آبیاری آنقدر به تعویق بیفتد که برگ ها پژمرده شوند. در زمستان به آب ولرم نیاز دارد و مقدار آبیاری باید خیلی کمتر باشد.
ریشه پیرومیا قاشقی سطحی است و گسترش چندانی ندارد و در هوای آلوده، زرد و خشک می شود. در صورت آب دادن زیاد اطراف یقه ساقه، موجب پوسیدگی آن می گردد.
تکثیر : پپرونیای ابلق یا سفید با قلمه های بذر و ساقه و پپرونیای سبز با قلمه های برگ و ساقه تکثیر می شود. پپرونیای معمولی که گیاهی است با برگ های چروکیده، کاملاً متفاوت با گیاهان دیگر این خانواده است و آن را به کمک برگ های کاملش تکثیر می کنند.
دستور کلی برای تکثیر: در بهار و تابستان از قلمه ی یک ساله گیاه استفاده نمایید. قلمه را به میزان 5- 4 سانتیمتر در ماسه شسته فرو کنید و در محلی که دمای آن 18 درجه باشد، در تاریکی قرار دهید. در مورد انواع گوشتی آن، برگ را روی سطح ماسه بخوابانید و روی آن ماسه شسته بریزید؛ پس از مدتی از انتهای رگبرگ ها ریشه ظاهر می گردد.
شرایط نگهداری پپرومیا قاشقی
خاک و تغذیه خاک باغچه، خاک برگ و ماسه
دمای ایده آل محیط 27 درجه سانتیگراد
آبیاری و رطوبت خشک
نور محیط کم
پپرومیا قاشقی از خانواده فلفلی ها و بومی منطقه آمریکای جنوبی (برزیل) و آفریقای جنوبی و آفریقای مرکزی و به طور کلی مناطق گرمسیری می باشد .
پپرومیا از گیاهان همیشه سبز است که دارای گونه های مختلف می باشد و انواع آن اغلب دارای برگ گوشتی و نیمه گوشتی و جثه ای کوچک هستند که بیش از چهارصد گونه از این خانواده شناخته شده است
ارتفاع پیرومیا قاشقی در حدود 25 سانتیمتر می باشد . برگهای آن گوشتی و تخم مرغی شکل و براق که در حاشیه به رنگهای سفید و کرم می باشد .
این گیاه سایه آپارتمان ها را به خوبی تحمل می کند و اگرچه رشد سریعی ندارد، ولی در هر شرایطی در آپارتمان پرورش می یابد. معمولاً آنها را در تراریوم و باغ شیشه ای یا مجموعه ی گل های یک سبد پرورش می دهند.
با توجه به شکل ظاهری و نحوه رشد، آنها را به سه گروه تقسیم نموده اند:
گروه اول: بوته ای که دارای دمبرگ های قرمز هستند و بعضی نیز برگ های گوشتی و قلبی شکل دارند .
گروه دوم: دارای ساقه های بلند و قرمز رنگ هستند و بعضی ساقه های گوشتی و برگ های گوشتی دارند و لبه ی برگ ها ارغوانی است و گاه سطح برگ با موهای بسیار ظریفی پوشیده شده است .
گروه سوم: گروه بالا رونده که به داربست یا قیم بسته می شوند و بالا می روند، یا این که از اطراف گلدان آویزان می شوند و دارای ساقه های قرمز و برگ های ظریف نقره ای و بعضی دارای برگ های سبز آبدار هستند و بخصوص برای گلدان های آویز بسیار مناسبند.
گیاه پپرونیا یک ساقه گل دهنده با شاتون های سبز رنگ تولید می کند که ارزش زینتی ندارد. زمانی که این گیاه به گل می رود کیفیت برگ ها و زیبایی گل های آن کمتر می شود. با حذف ساقه های گل دهنده می توان گیاه را به طور مرتب به حالت رویشی و نونهالی مشاهده کرد.
خاک : هر اندازه قابلیت نفوذ خاک این گیاه بیشتر باشد، ریشه و ساقه از پوسیدگی محفوظ خواهد بود. برای تهیه خاک، یک قسمت پیت، یک قسمت ماسه و یک قسمت خاک باغچه استفاده کنید و کف گلدان مقداری ماسه و سنگریزه بریزید. مخلوطی از خاک چوب و تورب و ماسه نیز مناسب این گیاه می باشد .
زمان مناسب برای تغییر گلدان، فصل بهار است . گلدان را باید در محل کاملاً روشن و دور از اشعه ی مستقیم آفتاب قرار داد. در این صورت سنبله گل سفید یا کرم رنگی تولید می کند.
لازم است هر دو ماه یک بار سطح خاک گلدان را خراش دهید تا هوا به داخل آن نفوذ کند و در فصل بهار گلدان را در فضای آزاد در محلی سایه قرار دهید تا حالت طبیعی خود را به دست آورد.
حرارت : این گیاه نسبت به سرمای زیاد مقاومت ندارد و حداکثر می تواند در زمستان 15 درجه سانتیگراد را تحمل نماید و در فصل رشد دمای 24 – 30 درجه برای آن بسیار مناسب است.
نور: مناطق پرنور یا نیمه سایه اطاق که دور از تابش مستقیم خورشید باشد، مناسب است. این گیاه در زیر اشعه چراغ فلورسنت پژمرده می شود.
رطوبت هوا : میزان رطوبت لازم برای این گیاه حدود 50 درصد است. چنانچه رطوبت و حرارت و سرما از حد خود بیشتر شود ، لکه هایی بر روی سطح برگ ظاهر می گردد و برگ را بی حس می کند و به تدریج برگ می افتد.
آبیاری : این گیاه نیاز چندانی به آب ندارد. همیشه مقدار زیادی آب در برگ های آن وجود دارد و سطح خاک گلدان بین دو آبیاری باید کاملاً خشک شود، ولی نباید آبیاری آنقدر به تعویق بیفتد که برگ ها پژمرده شوند. در زمستان به آب ولرم نیاز دارد و مقدار آبیاری باید خیلی کمتر باشد.
ریشه پیرومیا قاشقی سطحی است و گسترش چندانی ندارد و در هوای آلوده، زرد و خشک می شود. در صورت آب دادن زیاد اطراف یقه ساقه، موجب پوسیدگی آن می گردد.
تکثیر : پپرونیای ابلق یا سفید با قلمه های بذر و ساقه و پپرونیای سبز با قلمه های برگ و ساقه تکثیر می شود. پپرونیای معمولی که گیاهی است با برگ های چروکیده، کاملاً متفاوت با گیاهان دیگر این خانواده است و آن را به کمک برگ های کاملش تکثیر می کنند.
دستور کلی برای تکثیر: در بهار و تابستان از قلمه ی یک ساله گیاه استفاده نمایید. قلمه را به میزان 5- 4 سانتیمتر در ماسه شسته فرو کنید و در محلی که دمای آن 18 درجه باشد، در تاریکی قرار دهید. در مورد انواع گوشتی آن، برگ را روی سطح ماسه بخوابانید و روی آن ماسه شسته بریزید؛ پس از مدتی از انتهای رگبرگ ها ریشه ظاهر می گردد.
شرایط نگهداری پپرومیا قاشقی
خاک و تغذیه خاک باغچه، خاک برگ و ماسه
دمای ایده آل محیط 27 درجه سانتیگراد
آبیاری و رطوبت خشک
نور محیط کم
دیدگاه ها