مشخصات گیاه شناسی
گیاهی است علفی با ساقه های رونده، از خانواده کاملیناسه Commelinacea. زادگاهش مکزیک است. برگ ها بیضی شکل و نوک تیزند و در زمینه سبز نوارهایی به رنگِ نقره ای یا ارغوانی دارند. طول هر برگ، هفت تا هشت سانتی متر است. ساقه ها زود رشد می کنند و خود را از کناره های گلدان می آویزند. در تابستان گل های کوچکی به رنگ ارغوانی می دهد که چندان زیبا نیست.
محل نگهداری
این یک گیاه آپارتمانی است اما در فصول گرم می تواند در خارج از ساختمان و زیر سایه انداز درختان قرار داشته باشد.
در داخل ساختمان، قسمت های روشن و پرنور محل مناسبی برای نگهداری این گیاه است اما در تابستان آن را از پشتِ شیشه های آفتابگیر دور کنید. از آنجایی که ساقه ها حالت رونده دارند بهتر است مانند یک گیاه آویزی مورد استفاده قرار گیرد. گاهی ساقه ها بیش از حد کشیده و بلند می شوند و گیاه شکل واقعی خود را از دست می دهد. چیدن نوک شاخه های بلند و حذف گل های کوچکش موجب رشد شاخه های جانبی و حفظ زیبایی ساقه ها می شود.
خاک و آب و رطوبت محیط
خاک باید سبک و دارای زهکش باشد. آبیاری را بموقع انجام دهید و سعی کنید در تابستان، خاک قدری مرطوب باشد. در زمستان هر هفته یک بار آبیاری کفایت می کند. وقتی هوا گرم است، هر هفته یک بار با غبارپاشی برگ ها را مرطوب کنید اما این کار نباید زمانی که گیاه در معرض نور آفتاب قرار دارد انجام شود.
تغذیه
زبرینا خیلی حریص نیست فقط در فصول بهار و تابستان هر دو هفته یک بار به کودهای کمکی احتیاج دارد. کودِ بیش از اندازه موجب کمرنگ شدن برگ ها می شود.
تعویض گلدان
وقتی رشد کافی کرد آن را به گلدانی بزرگ تر از گلدان قبلی منتقل کنید. هر دو یا سه سال یک بار به گلدان جدید نیاز پیدا می کند.
ازدیاد
ازدیاد زبرینا به وسیله قلمه ساقه انجام می شود. ساقه های کشیده و بلند و ضخیم را برای قلمه انتخاب کنید. برای اینکه از کار خود بهتر نتیجه بگیرید تعدادی از برگ ها را در قاعده قلمه ها حذف نموده و قلمه ها را در خاک سبک و مرطوب قرار دهید. طول مناسب قلمه پنج تا هفت سانتی متر است.
مراقبت های لازم
کمبود نور:
تاریکی موجب بلند شدن بیش از اندازه ساقه ها و کمرنگ شدن برگ ها می گردد. اول ساقه های بلند را کوتاه نموده، سپس گیاه را به محل پرنور منتقل کنید. ساقه های بریده شده، قطعات مناسبی برای قلمه هستند.
سرما:
زبرینا در زمستان به دمایی معادل حداقل سیزده درجه سانتی گراد احتیاج دارد. در صورتی که هوا خیلی سرد باشد، برگ ها آبکی و بی رنگ و رو می شوند. در این صورت با حذف ساقه ها و برگ های بیمار و قرار دادن گیاه در محیط نسبتا گرم می توانیم جلوی پیشرفت بیماری را بگیریم.
آبیاری بیش از اندازه:
آبیاری بیش از اندازه سبب پوسیدگی ساقه ها می گردد. پوسیدگی ابتدا از قاعده ساقه شروع شده سپس به همه اندام های گیاه سرایت می کند. در این صورت باید ابتدا ساقه های پوسیده را حذف کرده و خاک گلدان را خشک نگه دارید. در صورتی که گلدان زهکش ندارد، کف آن را سوراخ نموده و از خاک سبک بیشتری استفاده کنید.
گیاهی است علفی با ساقه های رونده، از خانواده کاملیناسه Commelinacea. زادگاهش مکزیک است. برگ ها بیضی شکل و نوک تیزند و در زمینه سبز نوارهایی به رنگِ نقره ای یا ارغوانی دارند. طول هر برگ، هفت تا هشت سانتی متر است. ساقه ها زود رشد می کنند و خود را از کناره های گلدان می آویزند. در تابستان گل های کوچکی به رنگ ارغوانی می دهد که چندان زیبا نیست.
محل نگهداری
این یک گیاه آپارتمانی است اما در فصول گرم می تواند در خارج از ساختمان و زیر سایه انداز درختان قرار داشته باشد.
در داخل ساختمان، قسمت های روشن و پرنور محل مناسبی برای نگهداری این گیاه است اما در تابستان آن را از پشتِ شیشه های آفتابگیر دور کنید. از آنجایی که ساقه ها حالت رونده دارند بهتر است مانند یک گیاه آویزی مورد استفاده قرار گیرد. گاهی ساقه ها بیش از حد کشیده و بلند می شوند و گیاه شکل واقعی خود را از دست می دهد. چیدن نوک شاخه های بلند و حذف گل های کوچکش موجب رشد شاخه های جانبی و حفظ زیبایی ساقه ها می شود.
خاک و آب و رطوبت محیط
خاک باید سبک و دارای زهکش باشد. آبیاری را بموقع انجام دهید و سعی کنید در تابستان، خاک قدری مرطوب باشد. در زمستان هر هفته یک بار آبیاری کفایت می کند. وقتی هوا گرم است، هر هفته یک بار با غبارپاشی برگ ها را مرطوب کنید اما این کار نباید زمانی که گیاه در معرض نور آفتاب قرار دارد انجام شود.
تغذیه
زبرینا خیلی حریص نیست فقط در فصول بهار و تابستان هر دو هفته یک بار به کودهای کمکی احتیاج دارد. کودِ بیش از اندازه موجب کمرنگ شدن برگ ها می شود.
تعویض گلدان
وقتی رشد کافی کرد آن را به گلدانی بزرگ تر از گلدان قبلی منتقل کنید. هر دو یا سه سال یک بار به گلدان جدید نیاز پیدا می کند.
ازدیاد
ازدیاد زبرینا به وسیله قلمه ساقه انجام می شود. ساقه های کشیده و بلند و ضخیم را برای قلمه انتخاب کنید. برای اینکه از کار خود بهتر نتیجه بگیرید تعدادی از برگ ها را در قاعده قلمه ها حذف نموده و قلمه ها را در خاک سبک و مرطوب قرار دهید. طول مناسب قلمه پنج تا هفت سانتی متر است.
مراقبت های لازم
کمبود نور:
تاریکی موجب بلند شدن بیش از اندازه ساقه ها و کمرنگ شدن برگ ها می گردد. اول ساقه های بلند را کوتاه نموده، سپس گیاه را به محل پرنور منتقل کنید. ساقه های بریده شده، قطعات مناسبی برای قلمه هستند.
سرما:
زبرینا در زمستان به دمایی معادل حداقل سیزده درجه سانتی گراد احتیاج دارد. در صورتی که هوا خیلی سرد باشد، برگ ها آبکی و بی رنگ و رو می شوند. در این صورت با حذف ساقه ها و برگ های بیمار و قرار دادن گیاه در محیط نسبتا گرم می توانیم جلوی پیشرفت بیماری را بگیریم.
آبیاری بیش از اندازه:
آبیاری بیش از اندازه سبب پوسیدگی ساقه ها می گردد. پوسیدگی ابتدا از قاعده ساقه شروع شده سپس به همه اندام های گیاه سرایت می کند. در این صورت باید ابتدا ساقه های پوسیده را حذف کرده و خاک گلدان را خشک نگه دارید. در صورتی که گلدان زهکش ندارد، کف آن را سوراخ نموده و از خاک سبک بیشتری استفاده کنید.
دیدگاه ها