نیتروژن ، فسفر و پتاسیم مواد غذایی یا مواد معدنی هستند که گیاهان برای رشد به مقدار زیادی احتیاج دارند. کودهای مصنوعی نیز بر این اساس معمولا ترکیبی هستند از این سه عنصرشیمیایی. البته باید یاد آور شد که گیاهان همچنین به مقدار زیادی کلسیم calcium و گوگرد sulphur احتیاج دارند ولی ازآنجا که این عناصر معمولا در خاک و یا در نمکی که در کود های مصنوعی بکار رفته موجود می باشند - به کاربرد این عناصر احتیاج چندانی نیست . چند نکته مهم قبل از اینکه به اصل مطلب بپردازیم:
به جز درختان میوه و گل های رز و گل های پرورشی- معمولا گیاهان با ساقه چوبی یا تنه چوبی کمتراز سبزیجات دربرابر مواد تقویتی واکنش نشان می دهند.
عنصر nitrogen، مهمترین عامل رشد گیاهان است.
اکثر گیاهان قابل کشت و زراعت - مثل کلم - کدو - خیار-سیب زمینی و... به مقدار زیادی مواد تقویتی یا مواد معدنی احتیاج دارند.
مطالعه برچسب ها یا بسته محتویات کودهای شیمیایی بهترین راه برای انتخاب وتهیه آنهاست. محتوی کودهای شیمیایی همیشه به ترتیب و با نشانه های n% و p٪ و k٪ به روی ظرف و یا بسته کود نشان داده می شود. بطور نمونه 2018 روی یک بسته کود بمعنی ۲۰٪ n و ۵٪ p و ۱۸٪ k می باشد. در بعضی از کشورها ممکن است که به جای p از p2o5 و به جای k از k2o استفاده شود.
سوال دیگر اینست که کدام کود شیمیایی می تواند برای کار ما مناسب باشد؟
جواب این سوال بستگی به دو عامل زیر دارد:
درصد مواد موجود معدنی در زمینی که ما می خواهیم آن را تقویت کنیم.
نوع گیاهی که ما می خواهیم پرورش داده یا کشت کنیم.
بطورمثال در بسیاری از مناطق خشک استرالیا - درصد زیادی پتاسیم در زمین موجود می باشد- بنابراین در این مناطق اصلا به k احتیاجی نیست و یا این نیاز خیلی محدود می باشد. برعکس در خیلی از مناطق استرالیا بطور طبیعی درصد کمی فسفر در زمین موجود است اما با توجه به اینکه سالیان دراز فسفر مصنوعی در این زمین ها بکار برده شده - ازنیاز شدید به فسفر نیز کاسته شده است. نکته مهم دیگر اینکه معمولا گیاهان به مقدار زیادی nitrogen و به درصد نسبتا کمتری potassium و به نسبت باز هم کمتری phosphorus نیاز دارند. به بیانی دیگر مقدار مصرف n و p و k به نسبت ۵:۱:۴ می باشد.
و در آخر نکات زیر را بخاطر بسپاریم:
درخیلی از موارد استفاده از اکثر کودهای شیمیایی کم وبیش مفید و درست خواهد بود.
از مصرف زیاد p برای گیاهان حساس به فسفر بهتراست خودداری شود.
با اینکه گیاهانی که گل می دهند مقدار زیادی k مصرف می کنند- ولی افزایش درصد k در کود این گیاهان حتما به معنای افزایش بیشتر گل آنها نیست.
nitrogen را هیچ وقت از یاد نبریم و درعین حال از زیاده روی در مصرف آن خودداری کنی.
به جز درختان میوه و گل های رز و گل های پرورشی- معمولا گیاهان با ساقه چوبی یا تنه چوبی کمتراز سبزیجات دربرابر مواد تقویتی واکنش نشان می دهند.
عنصر nitrogen، مهمترین عامل رشد گیاهان است.
اکثر گیاهان قابل کشت و زراعت - مثل کلم - کدو - خیار-سیب زمینی و... به مقدار زیادی مواد تقویتی یا مواد معدنی احتیاج دارند.
مطالعه برچسب ها یا بسته محتویات کودهای شیمیایی بهترین راه برای انتخاب وتهیه آنهاست. محتوی کودهای شیمیایی همیشه به ترتیب و با نشانه های n% و p٪ و k٪ به روی ظرف و یا بسته کود نشان داده می شود. بطور نمونه 2018 روی یک بسته کود بمعنی ۲۰٪ n و ۵٪ p و ۱۸٪ k می باشد. در بعضی از کشورها ممکن است که به جای p از p2o5 و به جای k از k2o استفاده شود.
سوال دیگر اینست که کدام کود شیمیایی می تواند برای کار ما مناسب باشد؟
جواب این سوال بستگی به دو عامل زیر دارد:
درصد مواد موجود معدنی در زمینی که ما می خواهیم آن را تقویت کنیم.
نوع گیاهی که ما می خواهیم پرورش داده یا کشت کنیم.
بطورمثال در بسیاری از مناطق خشک استرالیا - درصد زیادی پتاسیم در زمین موجود می باشد- بنابراین در این مناطق اصلا به k احتیاجی نیست و یا این نیاز خیلی محدود می باشد. برعکس در خیلی از مناطق استرالیا بطور طبیعی درصد کمی فسفر در زمین موجود است اما با توجه به اینکه سالیان دراز فسفر مصنوعی در این زمین ها بکار برده شده - ازنیاز شدید به فسفر نیز کاسته شده است. نکته مهم دیگر اینکه معمولا گیاهان به مقدار زیادی nitrogen و به درصد نسبتا کمتری potassium و به نسبت باز هم کمتری phosphorus نیاز دارند. به بیانی دیگر مقدار مصرف n و p و k به نسبت ۵:۱:۴ می باشد.
و در آخر نکات زیر را بخاطر بسپاریم:
درخیلی از موارد استفاده از اکثر کودهای شیمیایی کم وبیش مفید و درست خواهد بود.
از مصرف زیاد p برای گیاهان حساس به فسفر بهتراست خودداری شود.
با اینکه گیاهانی که گل می دهند مقدار زیادی k مصرف می کنند- ولی افزایش درصد k در کود این گیاهان حتما به معنای افزایش بیشتر گل آنها نیست.
nitrogen را هیچ وقت از یاد نبریم و درعین حال از زیاده روی در مصرف آن خودداری کنی.
دیدگاه ها