ازجمله علفهای هرز دائمی باغات پسته می توان به خارشتر ، شیرین بیان ، تلخ بیان ، جغجغه ، کنگر و گلرنگ وحشی اشاره نمود که گیاهان اراضی بایر بوده و بیشتر در باغهایی رویش دارند که عملیات خاک ورزی و شخم درآنها به خوبی انجام نشده و فواصل آبیاری درآنها منظم نیست . علفهای هرز هریز و قیاق ابتدا به صورت لکه ای درباغها ظاهر می شوند ، انتشار این علفها از طریق ریزومها و ساقه ها قطع شده توسط ادوات کشاورزی صورت می گیرد .
ترشحات سمی ریزومها موجب ضعف درختان و رشد کم درختان شده و وجود این علفها رطوبت مناسب جهت رشد ونمو عوامل بیماری زا را در اطراف طوقه درختان بوجود می آورد . علف هرز گزپیچ ( علف خرس ) درصورت عدم کنترل داخل شاخه ها پیچیده ، با بالارفتن از آنها به شکل چتری روی درختان را پوشانده ، مانع رسیدن نور کافی به درختان و خشکیدن آنها می شود . انتشار این گونه به آهستگی انجام شده و قطع وکندن آن در اوایل ظهورش درباغات از انتشارش جلوگیری می کند .
علفهای هرز نی ، حلفه ، بارهنگ ( کاردی ) و شیرنرم بیشتر در کانالهای آبیاری و اطراف آنها رشد و درعملیات آبیاری و آبرسانی اخلال ایجاد می کنند . علفهای هرز یکساله اسفناج باغی ( سلمه چنار ) ، جارو ، سلمه ، کاسنی و ترشک در جذب آب و موادغذایی با درختان رقابت کرده ، پناهگاه آفات شده و دربرداشت محصول ایجاد اخلال می نمایند .
علفهای هرز یکساله چسبک ، جوموشک ، خارخسک و توق و جو وحشی در عملیات داشت و برداشت مشکل ایجاد می کنند . علفهای هرز شور کاکلی ، زارقو ، اسفند و پنیرک میزبان واسط سنهای پسته بوده و بایستی قبل از هجوم سنها به باغ از بین برده شوند تا از تکثیر و خسارت سنها جلوگیری شود . علفهای هرز ازمک ( موکو ) و خارشتر میزبان کنه های خانواده اریوفید هستند ، کنه ها روی این گیاهان تکثیر و توسط باد به روی درختان پسته انتشار می یابند . انگل سس درختی نیز بصورت لکه ای گاهی در باغات پسته ظاهر می شود . اندامهای سس داخل درختان پیچیده و موجب خشکیدگی شاخه می گردد .چیدن ، جمع آوری و سوزاندن اندامهای سس قبل از مرحله گلدهی از انتشار آن جلوگیری می کند .
بطورکلی 121 گونه علف هرز از باغات پسته جمع آوری و شناسایی شده که ازمیان آنها حدود 20گونه علف هرز دربیش از 50 درصد باغات وجود دارند و به عنوان علفهای هرزعمومی باغات پسته شناخته شده و به شرح زیر می باشند : مرغ ( هریز ) ، خارشتر ، شیرین بیان ، تلخه ، اسفند ( دشتی ) ، شور ، پیچک صحرایی، اسفناج باغی ( سلمه چنار ) ، چسبک ( دوستو ) ، زارقو ، ازمک ( موکو ) ، بارهنگ ( کاردی ) ، کاهوک ، جو وحشی ، سلمک ، هفت بند ، شیرنرم ، خارخسک ، جغجغه و قیاق گونه های علف هرز غالب در باغات پسته از میان گونه های فوق در درجه اول ، هریز ، خارشتر و اسفناج باغی می باشند . در درجه دوم گونه های غالب عبارت از پیچک صحرایی سلمک ، هفت بند ، شور ، شیرین بیان ، تلخه ، چسبک و زارقو هستند . با توجه به علف های هرز عمومی و غالب باغات پسته می توان نتیجه گرفت که درباغات پسته بیشتر علفهای هرز زمینهای بایر مانند خارشتر و شیرین بیان و علفهای هرز مقاوم به شوری مانند زارقو و شورمرغ و سلمه و علفهای هرز مقاوم به کم آبی مانند اسفناج باغی ، اسفند و جغجغه و خارخسک رویش دارند .
علفهای هرز یکساله ، دوره زندگی خود را ازجوانه زدن ، رشد کردن ، به بذررفتن تا مردن را در کمتر از یکسال کامل می کنند ، کنترل آنها آسان ، ولی بدلیل فراوانی بذر خفته و انتشار بوسیله بذر و رشد سریع در واقع بیش از کنترل علفهای هرز دائمی هزینه بر است .
علفهای هرز دوساله ، دوره زندگی خود را در دوسال کامل می کنند . سال اول ، ابجاد رزت و رشدبرگی کرده و در سال دوم به گل و بذر رفته و بعدا" می میرند . این گیاهان برای گل دادن به یک دوره سرما نیاز دارند . در دوره رزت و رشد برگی به روشهای کنترل و سموم علفکش حساس تر هستند . تعداد کمی گونه در این گروه قراردارند مانند کنگر وحشی ، زلف پیر ، هویج وحشی و گل ماهور .
علفهای هرز دائمی بیش از دو تا چندین سال زندگی می کنند ، تعدادی از آنها توسط بذر و تعدادی توسط اندامهای رویشی خزنده مانندد ریشه های خزنده ، ساقه های خزنده روزمینی (استولون) و ساقه های خزنده زیرزمینی (ریزوم) تکثیر می یابند . علفهای هرز دائمی گل قاصدک ، ترشک ، کاردی و بارهنگ کبیر توسط بذر و علف های هرز دائمی هریز ( مرغ ) ، نی ، قیاق ، شورمرغ ، حلفه ، کنگر صحرایی ، خارشتر ، شیرین بیان ، جغجغه ، ازمک ، گزپیچ ، و پیچک صحرایی توسط اندام رویشی خزنده تکثیر می شوند . کنترل علفهای هرز دائمی خزنده بسیار مشکل است . چنانچه قسمتهای هوایی آنها از بین برود ، رشد مجدد توسط اندامهای زیرزمینی انجام می شود . مبارزه تلفیقی زراعی ، شخم عمقی مکرر همراه با جمع آوری اندامهای رویشی و کاربرد علفکشها در کنترل آنها موثر می باشد .
روشهای کنترل علفهای هرز :
1- قطع مکرر در فواصل کوتاه مدت ، بهترین زمان برای قطع علفهای هرز در زمان بین رشد کامل برگ و ظاهر شدن گلها در اواسط تا اواخر بهار .
2- سوزاندن : برای از بین بردن علفهای هرز کانالهای آبیاری و خیابانها
3- شخم : شخم عمیق زمستانه 4- آبیاری منظم و کوددهی درون چالکود .
5- روشهای بیولوژیک
6- روشهای شیمیایی و کاربرد علفکشها : تعدادی از علفکشهای عمومی قابل استفاده در باغات پسته عبارتند از :
پاراکوات ( گراماکسون ) : علفکشی تماسی بوده و اغلب بلافاصله چند ساعت پس از کاربرد موجب پژمردگی و خشک شدن سریع برگها می شود بهترین نتیجه را کاربرد پیش از غروب در مقایسه با صبح یا نیمروز بدست داده است . جهت کنترل علفهای هرز یکساله قبل از گلدهی بکار می رود نسبت کاربرد 5 لیتر در هکتار می باشد هنگام کاربرد نبایستی روی برگ درختان و پاجوشها پاشیده شود .
هالوکسی فوپ اتوتیل ( گالانت ) :برای کنترل علفهای هرز باریک برگ دائمی مانند هریز ( مرغ ) قیاق و بسیاری از کشیده برگهای یکساله بکار می رود . علف کشی انتخابی بوده و برروی علف های هرز پهن برگ و درختان پسته تاثیر ندارد . نسبت کاربرد 4 لیتر در هکتار می باشد .
گلی فوزیت ( رانداپ ) : به صورت اسپری برگی و جذبی بکار می رود بایستی روی درختان پاشیده نشده ، حین سمپاشی فشار دستگاه پائین بوده و محلول علفکش هنگام خروج از نازل پرفشار نباشد و در روزهای گرم با درجه حرارت بالا که خطر بخارشدگی در میان ردیف درختان وجود دارد بکار نرود . غلظت مصرفی 10 لیتر درهکتار می باشد. برروی علفهای هرز دائمی و یکساله یا دوساله موثر می باشد .
ترشحات سمی ریزومها موجب ضعف درختان و رشد کم درختان شده و وجود این علفها رطوبت مناسب جهت رشد ونمو عوامل بیماری زا را در اطراف طوقه درختان بوجود می آورد . علف هرز گزپیچ ( علف خرس ) درصورت عدم کنترل داخل شاخه ها پیچیده ، با بالارفتن از آنها به شکل چتری روی درختان را پوشانده ، مانع رسیدن نور کافی به درختان و خشکیدن آنها می شود . انتشار این گونه به آهستگی انجام شده و قطع وکندن آن در اوایل ظهورش درباغات از انتشارش جلوگیری می کند .
علفهای هرز نی ، حلفه ، بارهنگ ( کاردی ) و شیرنرم بیشتر در کانالهای آبیاری و اطراف آنها رشد و درعملیات آبیاری و آبرسانی اخلال ایجاد می کنند . علفهای هرز یکساله اسفناج باغی ( سلمه چنار ) ، جارو ، سلمه ، کاسنی و ترشک در جذب آب و موادغذایی با درختان رقابت کرده ، پناهگاه آفات شده و دربرداشت محصول ایجاد اخلال می نمایند .
علفهای هرز یکساله چسبک ، جوموشک ، خارخسک و توق و جو وحشی در عملیات داشت و برداشت مشکل ایجاد می کنند . علفهای هرز شور کاکلی ، زارقو ، اسفند و پنیرک میزبان واسط سنهای پسته بوده و بایستی قبل از هجوم سنها به باغ از بین برده شوند تا از تکثیر و خسارت سنها جلوگیری شود . علفهای هرز ازمک ( موکو ) و خارشتر میزبان کنه های خانواده اریوفید هستند ، کنه ها روی این گیاهان تکثیر و توسط باد به روی درختان پسته انتشار می یابند . انگل سس درختی نیز بصورت لکه ای گاهی در باغات پسته ظاهر می شود . اندامهای سس داخل درختان پیچیده و موجب خشکیدگی شاخه می گردد .چیدن ، جمع آوری و سوزاندن اندامهای سس قبل از مرحله گلدهی از انتشار آن جلوگیری می کند .
بطورکلی 121 گونه علف هرز از باغات پسته جمع آوری و شناسایی شده که ازمیان آنها حدود 20گونه علف هرز دربیش از 50 درصد باغات وجود دارند و به عنوان علفهای هرزعمومی باغات پسته شناخته شده و به شرح زیر می باشند : مرغ ( هریز ) ، خارشتر ، شیرین بیان ، تلخه ، اسفند ( دشتی ) ، شور ، پیچک صحرایی، اسفناج باغی ( سلمه چنار ) ، چسبک ( دوستو ) ، زارقو ، ازمک ( موکو ) ، بارهنگ ( کاردی ) ، کاهوک ، جو وحشی ، سلمک ، هفت بند ، شیرنرم ، خارخسک ، جغجغه و قیاق گونه های علف هرز غالب در باغات پسته از میان گونه های فوق در درجه اول ، هریز ، خارشتر و اسفناج باغی می باشند . در درجه دوم گونه های غالب عبارت از پیچک صحرایی سلمک ، هفت بند ، شور ، شیرین بیان ، تلخه ، چسبک و زارقو هستند . با توجه به علف های هرز عمومی و غالب باغات پسته می توان نتیجه گرفت که درباغات پسته بیشتر علفهای هرز زمینهای بایر مانند خارشتر و شیرین بیان و علفهای هرز مقاوم به شوری مانند زارقو و شورمرغ و سلمه و علفهای هرز مقاوم به کم آبی مانند اسفناج باغی ، اسفند و جغجغه و خارخسک رویش دارند .
علفهای هرز یکساله ، دوره زندگی خود را ازجوانه زدن ، رشد کردن ، به بذررفتن تا مردن را در کمتر از یکسال کامل می کنند ، کنترل آنها آسان ، ولی بدلیل فراوانی بذر خفته و انتشار بوسیله بذر و رشد سریع در واقع بیش از کنترل علفهای هرز دائمی هزینه بر است .
علفهای هرز دوساله ، دوره زندگی خود را در دوسال کامل می کنند . سال اول ، ابجاد رزت و رشدبرگی کرده و در سال دوم به گل و بذر رفته و بعدا" می میرند . این گیاهان برای گل دادن به یک دوره سرما نیاز دارند . در دوره رزت و رشد برگی به روشهای کنترل و سموم علفکش حساس تر هستند . تعداد کمی گونه در این گروه قراردارند مانند کنگر وحشی ، زلف پیر ، هویج وحشی و گل ماهور .
علفهای هرز دائمی بیش از دو تا چندین سال زندگی می کنند ، تعدادی از آنها توسط بذر و تعدادی توسط اندامهای رویشی خزنده مانندد ریشه های خزنده ، ساقه های خزنده روزمینی (استولون) و ساقه های خزنده زیرزمینی (ریزوم) تکثیر می یابند . علفهای هرز دائمی گل قاصدک ، ترشک ، کاردی و بارهنگ کبیر توسط بذر و علف های هرز دائمی هریز ( مرغ ) ، نی ، قیاق ، شورمرغ ، حلفه ، کنگر صحرایی ، خارشتر ، شیرین بیان ، جغجغه ، ازمک ، گزپیچ ، و پیچک صحرایی توسط اندام رویشی خزنده تکثیر می شوند . کنترل علفهای هرز دائمی خزنده بسیار مشکل است . چنانچه قسمتهای هوایی آنها از بین برود ، رشد مجدد توسط اندامهای زیرزمینی انجام می شود . مبارزه تلفیقی زراعی ، شخم عمقی مکرر همراه با جمع آوری اندامهای رویشی و کاربرد علفکشها در کنترل آنها موثر می باشد .
روشهای کنترل علفهای هرز :
1- قطع مکرر در فواصل کوتاه مدت ، بهترین زمان برای قطع علفهای هرز در زمان بین رشد کامل برگ و ظاهر شدن گلها در اواسط تا اواخر بهار .
2- سوزاندن : برای از بین بردن علفهای هرز کانالهای آبیاری و خیابانها
3- شخم : شخم عمیق زمستانه 4- آبیاری منظم و کوددهی درون چالکود .
5- روشهای بیولوژیک
6- روشهای شیمیایی و کاربرد علفکشها : تعدادی از علفکشهای عمومی قابل استفاده در باغات پسته عبارتند از :
پاراکوات ( گراماکسون ) : علفکشی تماسی بوده و اغلب بلافاصله چند ساعت پس از کاربرد موجب پژمردگی و خشک شدن سریع برگها می شود بهترین نتیجه را کاربرد پیش از غروب در مقایسه با صبح یا نیمروز بدست داده است . جهت کنترل علفهای هرز یکساله قبل از گلدهی بکار می رود نسبت کاربرد 5 لیتر در هکتار می باشد هنگام کاربرد نبایستی روی برگ درختان و پاجوشها پاشیده شود .
هالوکسی فوپ اتوتیل ( گالانت ) :برای کنترل علفهای هرز باریک برگ دائمی مانند هریز ( مرغ ) قیاق و بسیاری از کشیده برگهای یکساله بکار می رود . علف کشی انتخابی بوده و برروی علف های هرز پهن برگ و درختان پسته تاثیر ندارد . نسبت کاربرد 4 لیتر در هکتار می باشد .
گلی فوزیت ( رانداپ ) : به صورت اسپری برگی و جذبی بکار می رود بایستی روی درختان پاشیده نشده ، حین سمپاشی فشار دستگاه پائین بوده و محلول علفکش هنگام خروج از نازل پرفشار نباشد و در روزهای گرم با درجه حرارت بالا که خطر بخارشدگی در میان ردیف درختان وجود دارد بکار نرود . غلظت مصرفی 10 لیتر درهکتار می باشد. برروی علفهای هرز دائمی و یکساله یا دوساله موثر می باشد .
دیدگاه ها