بیماری زوال پائیزی برنج یا بیماری فیزیولوژی آکیوچی

این بیماری در اثر وجود گاز هیدروژن سولفوره در خاک ایجاد می شود. این گاز مانع از جذب پتاسیم، سیلیس، منیزیم و منگنز توسط گیاه مسگردد. ترشی بیش از حد در خاک های پیت (Peaty soils) (سرشار از مواد آلی ) نیز اثرات مشابهی در گیاه بوجود می آورد. گیاهان بیمار تعدادی پنجه زده ولی خوشه های کمتری تولید می کنند. بعلاوه طول ساقه و خوشه ها کوتاهتر شده بطوریکه تعداد کمی سنبلچه در هر خوشه تولید می کنند. بعلاوه سطح دانه ها از لکه های قهوه ای کثیف پوشیده می شود. در گیاهان بیمار ریشه ها نیز آسیب دیده و بذگ های پائینی آنها می خشکند. یکی از علائم بارز بیماری حساس شدن بیش از حد گیاهان به بیماری لکه قهوه ای برنج می باشد. مقاومت گیاهان به قارچ عامل بیماری لکه قهوه ای در اثر کمبود مواد غذایی کاهش می یابد.
در این قبیل خاک ها بهتر کردن سیستم زهکشی در پیشگیری از بروز بیماری مؤثر است. در بعضی مناطق ارقام برنج مقاوم به این بیماری وجود دارد که تا حد امکان بایستی از آنها استفاده شود. استعمال خاکستر آتشفشان ها که محتوی کلسیم، منیزیم، منگنز و سیلیس می باشد در این قبیل خاک ها بسیار مفید است. همچنین مصرف کودهای ازته و پتاسی بطور جداگانه نیز در پیشگیری از بیماری مؤثر است. علاوه بر این بایستی از استعمال کودهای سولفاته احتراز شود.
این بیماری در خاک های فقیر شنی با زهکشی خوب بروز می کند. علاوه بر این، بیماری در خاک های سرشار از مواد آلی با زهکشی ضعیف نیز بوجود می آید. در این قبیل خاک ها تجزیه مواد آلی در ماه های گرم تابستان منجر به تولید گاز هیدروژن سولفوره می شود که در بروز بیماری مؤثر است. گیاهان بیمار در مراحل اولیه رشد سالم به نظر می رسند ولی رشد آنها در اواخر فصل قبل از تشکیل خوشه رو به زوال می گذارد.