مروری اجمالی بر روش های پیوند زنی

1-پیوند جانبی
این روش برای افزایش انبوه درختان خزانه ای مفید است.پیوند جانبی دارای سه نوع است:
پیوند جانبی زیر پوست (پیوند جانبی نیمانیم) : برای پیوند گیاهان گلدانی کوچک مانند دانهال های گیاهان همیشه سبز مورد استفاده قرار می گیرد.
پیوند کنده ای
برای شاخه هایی مفید است که نه برای پیوند زبانه ای کافی قطور هستند و نه به اندازه ای هستند که بتوان با دیگر روش ها مانند پیوند اسکنه ای و یا پیوند پوست آن ها را پیوند زد.
پیوند زبانه ای-جانبی
برای گیاهان کوچک و به ویژه بعضی از گونه های همیشه سیز پهن برگ و باریک برگ مفید است.
2-پیوند پلی
نوعی پیوند ترمیمی است.هنگامی بکار میرود که سیستم ریشه درخت سالم بوده اما به پوست تنه آسیب رسیده است.
3-پیوند نیمانیم
همانند پیوند زبانه ای است با این تفاوت که برش دوم یا زبانه در پایه و پیوندک زده نمی شود.
4-پیوند مجاورتی
در این روش گیاه مستقل متکی به خود به یکدیگر پیوند زده می شود.
در هر موقع از سال میتوان زد.سه روش دارد:
الف- پیوند مجاورتی نشاندنی
ب- پیوند مجاورتی نیمانیم
ج- پیوند مجاورتی زبانه دار
5-پیوند اسکنه ای
یکی از قدیمی ترین پیوند ها است.برای سر شاخه کاری درختان کوچک و یا شاخه های قطور درختان بزرگ مناسب است.
6-پیوند پوست
روشی سریع و آسان بوده و به وسیله افراد غیر حرفه ای نیز به آسانی انجام می شود
7-پیوند گاوه ای
مشابه پیوند برشی بوده ولی اجرای آن ساده و آسان تر است.
1پیوند زبانه ای
برای پیوند شاخه های به نسبت نازک یعنی با قطر بین 6 تا 13 میلیمتر مناسب می باشد.
8-پیوند اتصالی
با پیوند مجاورتی هماهنندی دارد-بطور کلی نوعی پیوند ترمیمی محسوب میشود.
9-پیوند برشی یا ترصیعی
می تواند به جای پیوند اسکنه ای مورد استفاده قرار گیرد.برای سرشاخه کاری درختانی که شاخه هایشان 5 تا 10 سانتیمتر یا بیشتر قطر دارند مفید است.
در تمام انواع پیوند ها باید توجه کرد که سر پیوندک رو به بالا باشد.یعنی نوک جوانه های پیوند ک می بایستی به طرف مخالف پایه باشد.عدم توجه به این موضوع به منزله جوش نخوردن نهایی پیوند خواهد بود.
10-پیوند پوست(روش 1 و روش 2)