روش اول :
تهویه با فن در بعضی موارد مثلاً در زیر پلاستیک که امکان نصب دریچه های تهویه وجود ندارد یا هر جا که تهویه طبیعی کافی نباشد، میتوان از فن کمک گرفت . فنهای بزرگ تا قطر 1 متر ولی با دور کم در دو طرف طولی یا سروته محل ،نصب می شوند . در قسمت خروجی فن پنجره کرکره ای نصب میگردد که فقط با روشن شدن فن باز میشود به این ترتیب از جریان هوای ناخواسته جلوگیری می نماید. فنها در جهتی نصب می شود که هوا را از داخل گلخانه یا پلاستیک به خارج بدمند . هوای خارج شده یا هوای تازه ای که از طرف مقابل فن ها از طریق پنجره های لولائی وارد میشود جایگزین میگردد.
روش دوم:
روش سنتی است که ورقه های شفاف را در تمام طول لبه سقف به کمک لولا نصب میکنند . ورقه ها در سرتاسر طول گلخانه قابل باز شدن هستند. این ورقه ها معمولاً در هر دو طرف سقف تعبیه می شوند . صفحات تهویه کن با تعدادی دنده تخت باز و بسته میشوند که با چرخدنده هایی که روی محور سرتاسری در طول سقف قرار دارند ،درگیر می شوند. در بعضی از گلخانه ها محور چرخ دنده ها باید موتور برقی دو طرفه میگردد ولی در اکثر آنها با اهرم دستی گردانده می شود. مزیت وجود سیستم تهویه در هر دو طرف سقف این است که تهویه گلخانه صرفنظر از جهت وزش باد قابل انجام است . معمولاً دریچه های آن طرف از سقف را باز میکنند که در معرض وزش باد نیست .
روش سوم :
تورهای قابل نفوذ بیشترخزانه کاری دارای سیستم تهویه خودکار هستند . یک سیستم ساده آن متشکل از یک ترموستات حساس است که درمیان تورهای قابل نفوذ پیچیده شده است . این وسیله به موتور الکتریکی دستور می دهد که دریچه های کنترل را در درجات یا مراحل نزدیک به هم باز کند. این باز شدن تدریجی از تغییر شدید درجه حرارت داخل گلخانه جلوگیری می کند
روش چهارم :
با استفاده از شیشه هائی انجام میگیرد که از سقف تا نزدیک کف امتداد دارند . هر چهار در میان این شیشه ها لولائی و از پائین باز شو می باشد. دریچه ها در بعضی از گلخانه ها با تعدادی طناب باز می شود و برای کمک به بسته شدن یا از فنرهای بلند یا از وزنه های تعادل بهره گرفته می شود. سیستم دسته و اهرم روش دیگری برای انجام این کار است . برای تهویه بهتر، سطح تهویه باید 20% سطح کف باشد
تهویه با فن در بعضی موارد مثلاً در زیر پلاستیک که امکان نصب دریچه های تهویه وجود ندارد یا هر جا که تهویه طبیعی کافی نباشد، میتوان از فن کمک گرفت . فنهای بزرگ تا قطر 1 متر ولی با دور کم در دو طرف طولی یا سروته محل ،نصب می شوند . در قسمت خروجی فن پنجره کرکره ای نصب میگردد که فقط با روشن شدن فن باز میشود به این ترتیب از جریان هوای ناخواسته جلوگیری می نماید. فنها در جهتی نصب می شود که هوا را از داخل گلخانه یا پلاستیک به خارج بدمند . هوای خارج شده یا هوای تازه ای که از طرف مقابل فن ها از طریق پنجره های لولائی وارد میشود جایگزین میگردد.
روش دوم:
روش سنتی است که ورقه های شفاف را در تمام طول لبه سقف به کمک لولا نصب میکنند . ورقه ها در سرتاسر طول گلخانه قابل باز شدن هستند. این ورقه ها معمولاً در هر دو طرف سقف تعبیه می شوند . صفحات تهویه کن با تعدادی دنده تخت باز و بسته میشوند که با چرخدنده هایی که روی محور سرتاسری در طول سقف قرار دارند ،درگیر می شوند. در بعضی از گلخانه ها محور چرخ دنده ها باید موتور برقی دو طرفه میگردد ولی در اکثر آنها با اهرم دستی گردانده می شود. مزیت وجود سیستم تهویه در هر دو طرف سقف این است که تهویه گلخانه صرفنظر از جهت وزش باد قابل انجام است . معمولاً دریچه های آن طرف از سقف را باز میکنند که در معرض وزش باد نیست .
روش سوم :
تورهای قابل نفوذ بیشترخزانه کاری دارای سیستم تهویه خودکار هستند . یک سیستم ساده آن متشکل از یک ترموستات حساس است که درمیان تورهای قابل نفوذ پیچیده شده است . این وسیله به موتور الکتریکی دستور می دهد که دریچه های کنترل را در درجات یا مراحل نزدیک به هم باز کند. این باز شدن تدریجی از تغییر شدید درجه حرارت داخل گلخانه جلوگیری می کند
روش چهارم :
با استفاده از شیشه هائی انجام میگیرد که از سقف تا نزدیک کف امتداد دارند . هر چهار در میان این شیشه ها لولائی و از پائین باز شو می باشد. دریچه ها در بعضی از گلخانه ها با تعدادی طناب باز می شود و برای کمک به بسته شدن یا از فنرهای بلند یا از وزنه های تعادل بهره گرفته می شود. سیستم دسته و اهرم روش دیگری برای انجام این کار است . برای تهویه بهتر، سطح تهویه باید 20% سطح کف باشد
دیدگاه ها