احداث حوضچه های پرورش ماهی
قبل از احداث حوضچه های پرورش ماهی و تاسیسات مورد نیاز،مشخص کردن ظرفیت کارگاه ضروری است. ظرفیت کارگاه با توجه به مقدار آب ورودی به کارگاه تعیین می شود به این صورت که به ازای هر 10 لیتر بر ثانیه آب ورودی،ظرفیت یک تن پرورش ماهی بازاری را در نظر می گیرند و از طرف دیگر به ازای هر یک تن ظرفیت کارگاه، 100 متر مربع فضای مفید در نظر می گیرند.
پس از تعیین ظرفیت کارگاه ابتدا زمین را مسطح و آن را بر حسب محل ورود و خروج آب و تاسیسات جانبی آن تسطیح و شیب بندی می کنند. بعد از تسطیح منطقه،برای احداث حوضچه ها در محل مورد نظر به مقدار لازم خاکبرداری می کنند.
برای ساخت دیواره های حوضچه ها و کانالها می توان از بتن مسلح(همراه میل گرد) یا غیر مسلح(همراه آجر یا بلوک) استفاده کرد. باید توجه کرد که ساخت سازه ها و حوضچه ها به گونه ای باشد که شیب ملایمی از محل ورودی تا خروجی(2 تا 5 درصد)داشته باشد.
برای جلوگیری از ماهیهان هرز،آشغال و خروج ماهیان از حوضچه ها،توریهایی تعبیه شود.
آماده سازی حوضچه ها قبل از ماهی دار کردن :
قبل از آبگیری و ماهی دار کردن استخرها باید این موارد را مورد توجه قرار داد :
1- اگر برای اولین بار از حوضچه ها و کانالهای کارگاه استفاده می شود،باید قبل از آبگیری کلیه مصالح اضافی و مواد مصرفی اضافی آنها جمع آوری و حوضچه ها و کانالها شستشو داده شوند.
2- اگر برای بار دوم یا چندم است که از استخر استفاده می شود،باید قبل از آبگیری،کلیه کانالها و حوضچه ها تمیز و ضد عفونی شوند بعد از ضد عفونی کردن استخرها اقدام به برقراری جریان آب می کنیم تا مواد اضافی که برای ضد عفونی به کار برده شده است،شسته و از محل دور شوند.
3-قبل از آبگیری حوضچه ها حتما ورودیها و خروجی های آنها کنترل و از نصب توری در آنها اطمینان حاصل شود.
4- 24 ساعت بعد از آبگیری استخرها می توان حوضچه های پرورشی را ماهی دار کرد.
حمل و نقل بچه ماهیها به استخرهای پرورشی :
مرحله اول در شروع پرورش ماهی،تهیه و انتقال بچه ماهیهای خریداری شده با حداقل تلفات به کارگاه پرورشی است. در گام اول باید سعی کرد تا بچه ماهیان مورد نیاز از کارگاهی تهیه شوند که گواهی بهداشت داشته باشند و سلامت بچه ماهیان مورد نیاز را تضمین کند و همچنین باید سعی کرد تهیه بچه ماهیها از نزدیکترین محل به کارگاه پرورش ما صورت بگیرد.
به طور کلی دوروش برای حمل بچه ماهیان از محل فروش تا حوضچه ها توصیه می شود:
1- حمل با کیسه های نایلونی :برای این منظور از کیسه های نایلونی ضخیم دو یا سه لایه استفاده می شود؛به این ترتیب که ابتدا 25 درصد کیسه های نایلونی را از آب استخر حاوی بچه ماهیها پر می کنیم. سپس به نسبت 10 تا 20 کیلوگرم در متر مکعب درون کیسه ها، بچه ماهی وارد می کنیم. بعد از خالی کردن هوای موجود در کیسه نایلونی،این فضا را توسط اکسیژن موجود در کپسول اکسیژن پًر می کنیم(یعنی 75 درصد باقیمانده فضا).
سپس درٍ کیسه نایلونی را با نخ می بندیم. کیسه های آماده شده به این صورت را می توان در کارتن قرار داد یا به همین صورت توسط وسیله نقلیه حمل شوند. بعد از حمل کیسه های حاوی بچه ماهی به محل کارگاه مورد نظر،برای همدما شدن آب درون کیسه ها و حوضچه ها و جلوگیری از استرس بچه ماهیها،آنها را درون حوضچه ها قرار می دهیم و بعد از گذشت نیم ساعت،کیسه ها را پاره و بچه ماهیان را در حوضچه ها رها می کنیم.
2. حمل توسط مخزن : برای این منظور به یک مخزن پلاستیکی یا فلزی (استیل،آلومینیوم) تمیز که برای همین منظور ساخته شده باشد، نیاز است. قبل از آبگیری مخزن بهتر است آن را ضد عفونی کنیم. این روش بیشتر برای حمل بچه ماهیها در مسیر های طولانی به کار می رود. روش کار بدین صورت است که ابتدا لوله های سوراخدار را که به لوله مرتبط به کپسول اکسیژن مرتبط است،درکف مخزن قرار می دهیم،سپس مخزن مورد نظر را با آب موجود در استخر پًر می کنیم و شیر کپسول اکسیژن را باز می کنیم.
سپس با توجه به ظرفیت مخزن به آن بچه ماهی اضافه می کنیم ( 10 تا 20 کیلوگرم به ازای هر متر مکعب ). نکته قابل توجه در روش دوم این است که آب موجود در مخزن حتما باید دارای چرخش باشد،لذا برای این منظور از یک پمپ کوچک در بالای مخزن استفاده می شود. در این روش نیز مانند روش اول،قبل از خالی کردن بچه ماهیها در استخر حتما باید آب موجود در حوضچه ها و تانکر همدما شود.
نکته : برای حمل بچه ماهیها به حوضچه ها باید توجه کرد که 48 ساعت قبل و 24 ساعت بعد از حمل و نقل بچه ماهیها از غذا دهی به آنها خودداری شود.
قبل از احداث حوضچه های پرورش ماهی و تاسیسات مورد نیاز،مشخص کردن ظرفیت کارگاه ضروری است. ظرفیت کارگاه با توجه به مقدار آب ورودی به کارگاه تعیین می شود به این صورت که به ازای هر 10 لیتر بر ثانیه آب ورودی،ظرفیت یک تن پرورش ماهی بازاری را در نظر می گیرند و از طرف دیگر به ازای هر یک تن ظرفیت کارگاه، 100 متر مربع فضای مفید در نظر می گیرند.
پس از تعیین ظرفیت کارگاه ابتدا زمین را مسطح و آن را بر حسب محل ورود و خروج آب و تاسیسات جانبی آن تسطیح و شیب بندی می کنند. بعد از تسطیح منطقه،برای احداث حوضچه ها در محل مورد نظر به مقدار لازم خاکبرداری می کنند.
برای ساخت دیواره های حوضچه ها و کانالها می توان از بتن مسلح(همراه میل گرد) یا غیر مسلح(همراه آجر یا بلوک) استفاده کرد. باید توجه کرد که ساخت سازه ها و حوضچه ها به گونه ای باشد که شیب ملایمی از محل ورودی تا خروجی(2 تا 5 درصد)داشته باشد.
برای جلوگیری از ماهیهان هرز،آشغال و خروج ماهیان از حوضچه ها،توریهایی تعبیه شود.
آماده سازی حوضچه ها قبل از ماهی دار کردن :
قبل از آبگیری و ماهی دار کردن استخرها باید این موارد را مورد توجه قرار داد :
1- اگر برای اولین بار از حوضچه ها و کانالهای کارگاه استفاده می شود،باید قبل از آبگیری کلیه مصالح اضافی و مواد مصرفی اضافی آنها جمع آوری و حوضچه ها و کانالها شستشو داده شوند.
2- اگر برای بار دوم یا چندم است که از استخر استفاده می شود،باید قبل از آبگیری،کلیه کانالها و حوضچه ها تمیز و ضد عفونی شوند بعد از ضد عفونی کردن استخرها اقدام به برقراری جریان آب می کنیم تا مواد اضافی که برای ضد عفونی به کار برده شده است،شسته و از محل دور شوند.
3-قبل از آبگیری حوضچه ها حتما ورودیها و خروجی های آنها کنترل و از نصب توری در آنها اطمینان حاصل شود.
4- 24 ساعت بعد از آبگیری استخرها می توان حوضچه های پرورشی را ماهی دار کرد.
حمل و نقل بچه ماهیها به استخرهای پرورشی :
مرحله اول در شروع پرورش ماهی،تهیه و انتقال بچه ماهیهای خریداری شده با حداقل تلفات به کارگاه پرورشی است. در گام اول باید سعی کرد تا بچه ماهیان مورد نیاز از کارگاهی تهیه شوند که گواهی بهداشت داشته باشند و سلامت بچه ماهیان مورد نیاز را تضمین کند و همچنین باید سعی کرد تهیه بچه ماهیها از نزدیکترین محل به کارگاه پرورش ما صورت بگیرد.
به طور کلی دوروش برای حمل بچه ماهیان از محل فروش تا حوضچه ها توصیه می شود:
1- حمل با کیسه های نایلونی :برای این منظور از کیسه های نایلونی ضخیم دو یا سه لایه استفاده می شود؛به این ترتیب که ابتدا 25 درصد کیسه های نایلونی را از آب استخر حاوی بچه ماهیها پر می کنیم. سپس به نسبت 10 تا 20 کیلوگرم در متر مکعب درون کیسه ها، بچه ماهی وارد می کنیم. بعد از خالی کردن هوای موجود در کیسه نایلونی،این فضا را توسط اکسیژن موجود در کپسول اکسیژن پًر می کنیم(یعنی 75 درصد باقیمانده فضا).
سپس درٍ کیسه نایلونی را با نخ می بندیم. کیسه های آماده شده به این صورت را می توان در کارتن قرار داد یا به همین صورت توسط وسیله نقلیه حمل شوند. بعد از حمل کیسه های حاوی بچه ماهی به محل کارگاه مورد نظر،برای همدما شدن آب درون کیسه ها و حوضچه ها و جلوگیری از استرس بچه ماهیها،آنها را درون حوضچه ها قرار می دهیم و بعد از گذشت نیم ساعت،کیسه ها را پاره و بچه ماهیان را در حوضچه ها رها می کنیم.
2. حمل توسط مخزن : برای این منظور به یک مخزن پلاستیکی یا فلزی (استیل،آلومینیوم) تمیز که برای همین منظور ساخته شده باشد، نیاز است. قبل از آبگیری مخزن بهتر است آن را ضد عفونی کنیم. این روش بیشتر برای حمل بچه ماهیها در مسیر های طولانی به کار می رود. روش کار بدین صورت است که ابتدا لوله های سوراخدار را که به لوله مرتبط به کپسول اکسیژن مرتبط است،درکف مخزن قرار می دهیم،سپس مخزن مورد نظر را با آب موجود در استخر پًر می کنیم و شیر کپسول اکسیژن را باز می کنیم.
سپس با توجه به ظرفیت مخزن به آن بچه ماهی اضافه می کنیم ( 10 تا 20 کیلوگرم به ازای هر متر مکعب ). نکته قابل توجه در روش دوم این است که آب موجود در مخزن حتما باید دارای چرخش باشد،لذا برای این منظور از یک پمپ کوچک در بالای مخزن استفاده می شود. در این روش نیز مانند روش اول،قبل از خالی کردن بچه ماهیها در استخر حتما باید آب موجود در حوضچه ها و تانکر همدما شود.
نکته : برای حمل بچه ماهیها به حوضچه ها باید توجه کرد که 48 ساعت قبل و 24 ساعت بعد از حمل و نقل بچه ماهیها از غذا دهی به آنها خودداری شود.
دیدگاه ها