انواع سیستم های پرورش ماهیان گرمابی
1. سیستم پرورش متراکم :در این روش تراکم بسیار بالا است و پرورش در استخرهای سیمانی و با استفاده از غذای دستی و به روش تک گونه ای (کپور معمولی) انجام میشود.
2.سیستم پرورشی نیمه متراکم :متداولترین روش پرورش کپور ماهیان در جهان است.معمولا به صورت چند گونه ای انجام میشود و تغذیه ماهیها از تولیدات طبیعی استخر (که با کود دهی مناسب افزایش پیدا میکند) و علوفه و دانه های غلات انجام میشود.
3.سیستم پرورش گسترده : بسته به شرایط مختلف محیطی تا 1500 قطعه ماهی در هکتار رها سازی می شود. این روش معمولا در حوضچه های ذخیره آب کشاورزی و یا آبگیرهای محصور انجام میگیرد و نیازی به استخر سازی نیست .
4. سیستم پرورش تک گونه ای :بیشتر برای کپور ماهیان استفاده میشود .در این حالت معمولا کپور به تنهائی پرورش می یابد و برای تغذیه آن بر غذای دستی تکیه بیشتری میشود.
5. سیستم پرورش چند گونه ای :در این روش چند گونه ماهی به طور توام در یک استخر ریخته میشوند و از همه غذای موجود در آب از قبیل :پلانکتون های گیاهی و جانوری،کرمها،حشرات و... استفاده میشود.چهار گونه ماهی از خانواده کپور ماهیان عبارتند از : کپور معمولی،کپور علف خوار(آمور)،کپور نقره ای(فیتوفاگ) و کپور سر گنده
در این سیستم معمولا توصیه میشود 35 درصد کپور معمولی،15 درصد کپور علفخوار،40 درصد کپور نقره ای و 10 درصد کپور سر گنده در استخر رها سازی شود.
6. سیستم پرورش توام : ماهی با اردک،برنج و میگو.
7.سیستم پرورشی تک جنسی : فقط یک جنس نر یا ماده پرورش داده میشود .در مورد کپور معمولی و تیلاپیا کاربرد فراوانی دارد .
ماهیان سردآبی
مقدمه :
سیر رو به رشد جمعیت جهان و متعاقب آن افزایش نیازهای پروتئینی این جمعیت باعث شده است،بشر به مصرف آبزیان از جمله ماهیها،سخت پوستان،نرم تنان و سایر آبزیان رو آورد.همچنین کاهش ذخایر آبزی بشر را بر آن داشته تا برای پرورش گسترده آبزیان در محیطهای آبی کوچک و محدود اقدام کند.
پرورش ماهی در حوضچه از دیر باز معمول بوده است. در کشور چین،پیشینه آن به 2700 سال پیش از میلاد بر می گردد. بنا به دلایل متعددی پرورش ماهی بر پرورش دیگر دامهای اهلی که مصرف خوراکی دارند برتری دارد که می توان به موارد زیر اشاره کرد :
1- ضریب تبدیل غذایی در ماهی 5/1 برابر طیور و دو برابر گوسفند و گاو است که دلیل آن نیاز کمتر ماهی به مصرف انرژی برای گرم کردن بدن وغلبه بر نیروی جاذبه است.
2- ماهی را می توان در تراکم زیاد نیز پرورش داد .
3- پرورش ماهی، روشی بسیار موثر در مصرف مواد زائد کشاورزی و دامپروری است
4- گوشت ماهی، ارزش غذائی بسیار بالایی دارد .
گوشت ماهی نه تنها سریعتر از گوشت های دیگر هضم می شود، بلکه دارای مقادیر قابل توجهی اسیدهای آمینه ضروری از قبیل لیزین و متیونین است. علاوه بر آن، دارای اسیدهای چرب ضروری بویژه یک اسید چرب اختصاصی است که باعث کاهش کلسترول خون می شود . ویتامینها و املاح موجود در گوشت نیز ارزش غذایی آن را افزایش داده است.
1. سیستم پرورش متراکم :در این روش تراکم بسیار بالا است و پرورش در استخرهای سیمانی و با استفاده از غذای دستی و به روش تک گونه ای (کپور معمولی) انجام میشود.
2.سیستم پرورشی نیمه متراکم :متداولترین روش پرورش کپور ماهیان در جهان است.معمولا به صورت چند گونه ای انجام میشود و تغذیه ماهیها از تولیدات طبیعی استخر (که با کود دهی مناسب افزایش پیدا میکند) و علوفه و دانه های غلات انجام میشود.
3.سیستم پرورش گسترده : بسته به شرایط مختلف محیطی تا 1500 قطعه ماهی در هکتار رها سازی می شود. این روش معمولا در حوضچه های ذخیره آب کشاورزی و یا آبگیرهای محصور انجام میگیرد و نیازی به استخر سازی نیست .
4. سیستم پرورش تک گونه ای :بیشتر برای کپور ماهیان استفاده میشود .در این حالت معمولا کپور به تنهائی پرورش می یابد و برای تغذیه آن بر غذای دستی تکیه بیشتری میشود.
5. سیستم پرورش چند گونه ای :در این روش چند گونه ماهی به طور توام در یک استخر ریخته میشوند و از همه غذای موجود در آب از قبیل :پلانکتون های گیاهی و جانوری،کرمها،حشرات و... استفاده میشود.چهار گونه ماهی از خانواده کپور ماهیان عبارتند از : کپور معمولی،کپور علف خوار(آمور)،کپور نقره ای(فیتوفاگ) و کپور سر گنده
در این سیستم معمولا توصیه میشود 35 درصد کپور معمولی،15 درصد کپور علفخوار،40 درصد کپور نقره ای و 10 درصد کپور سر گنده در استخر رها سازی شود.
6. سیستم پرورش توام : ماهی با اردک،برنج و میگو.
7.سیستم پرورشی تک جنسی : فقط یک جنس نر یا ماده پرورش داده میشود .در مورد کپور معمولی و تیلاپیا کاربرد فراوانی دارد .
ماهیان سردآبی
مقدمه :
سیر رو به رشد جمعیت جهان و متعاقب آن افزایش نیازهای پروتئینی این جمعیت باعث شده است،بشر به مصرف آبزیان از جمله ماهیها،سخت پوستان،نرم تنان و سایر آبزیان رو آورد.همچنین کاهش ذخایر آبزی بشر را بر آن داشته تا برای پرورش گسترده آبزیان در محیطهای آبی کوچک و محدود اقدام کند.
پرورش ماهی در حوضچه از دیر باز معمول بوده است. در کشور چین،پیشینه آن به 2700 سال پیش از میلاد بر می گردد. بنا به دلایل متعددی پرورش ماهی بر پرورش دیگر دامهای اهلی که مصرف خوراکی دارند برتری دارد که می توان به موارد زیر اشاره کرد :
1- ضریب تبدیل غذایی در ماهی 5/1 برابر طیور و دو برابر گوسفند و گاو است که دلیل آن نیاز کمتر ماهی به مصرف انرژی برای گرم کردن بدن وغلبه بر نیروی جاذبه است.
2- ماهی را می توان در تراکم زیاد نیز پرورش داد .
3- پرورش ماهی، روشی بسیار موثر در مصرف مواد زائد کشاورزی و دامپروری است
4- گوشت ماهی، ارزش غذائی بسیار بالایی دارد .
گوشت ماهی نه تنها سریعتر از گوشت های دیگر هضم می شود، بلکه دارای مقادیر قابل توجهی اسیدهای آمینه ضروری از قبیل لیزین و متیونین است. علاوه بر آن، دارای اسیدهای چرب ضروری بویژه یک اسید چرب اختصاصی است که باعث کاهش کلسترول خون می شود . ویتامینها و املاح موجود در گوشت نیز ارزش غذایی آن را افزایش داده است.
دیدگاه ها