بی شاخ کردن گوساله ها
• هرچه زودتر بهتر . هفته سوم تا چهار زمان خوبى است .
• هر چه مهار تر بهتر . بى حسى موضعى را مورد توجه قرار دهید .
• هرچه استرس کمتر بهتر ، در زمان بى شاخ کردن از هر گونه استرس دیگر اجتناب کنید .
طى سال گذشته نویسنده مشاهدات مربوط به بى شاخ کردن که ممکن است به این کار با کمترین فشار و کمترین استرس به گوساله کمک را جمع آورى کرده است . هر چه زودتر بهتر بسیارى از پرورش دهندگان گوساله هاى شیرى گوساله ها را بین هفته هاى ۶ تا ۱۰ بى شاخ مى کنند. در مقابل ، هستند افراد محدودى که این کار را در سنین ۳ تا ۴ هفتگى انجام مى دهند . هفته سوم سنى است که گوساله سن آسیب پذیرى را پشت سر گذاشته است . در این سن گوساله در حال انتقال از مرحله ایمنى غیر فعال که از طریق کلستروم دریافت کرده به مرحله کسب ایمنى از طریق آنتى بادهاى حفاظتى خود است . و هفته ۴ براى حداقل صد مه به بافت جهت جلوگیرى از رشد شاخ مناسب است . در این سن مقدار بافتى که در زمان بى شاخ کردن برداشته مى شود به جوانه شاخ محدود مى گردد . یک وسیله کوچک شاخ کش براى تمام این کارها کافى است . و همچنین اگر از خمیر سوزآور( خمیر شاخ سوز ) استفاده شود ، در این سن ، محدوده کوچکى از بافت براى از بین بردن مؤثر منطقه رشد کافى است . هویه یا داغ کن در این سن تنها در منطقه محدودى از بافت داغ شده مى تواند عمل کند و مؤثر باشد . بى شاخ کردن هرچه زودتر انجام شود ،چه در زمان از بین بردن شاخ و چه بعد از آن استرس کمترى در گوساله ایجاد مى کند . همچنین کار کردن با یک گوساله ۱۰۰ تا ۱۲۰ پوندى ( معادل ۴۵ تا ۵۴ کیلویى ) نسبت به تلیسه ۲۰۰ تا ۳۰۰ پوندى ( معادل ۹۰ تا ۱۳۶ کیلویى ) بسیار راحتتر است و در نرده هاى حفاظ کمتر ایجاد مشکل مى کند . هرچه مهارتر بهتر بهترین نوع مهار ، مهارى است که از کوچکترین آسیب به گوساله یا حفاظ جلوگیرى کند. افسار یکى از انواع خوب مهار است که سودمندى آن بخاطر زمان صرف شده براى بستن گوساله محدود مى شود . گرچه ، در موارد محدودى گوساله با دو افسار هم بسته مى شود .
با استفاده از وسایل مهار پوزه، با جلوگیرى از برگشت به اطراف ، وقتى که بصورت محکم به یک قسمت ثابت بسته شده باشد در انجام کارهاى کوتاه کردن شاخ عالى خواهد بود .
در صورت امکان ، با استفاده از هر دو وسیله سربند و افسار ، گوساله را در یک محل نگه دارید و سرش را به یک طرف و بعد طرف دیگر نگه دارید .
اگر از یک بى حس کننده موضعى (مثل لیدوکائین ) براى بى حسى منطقه جوانه شاخ (عصب کورنال) قبل از ، از بین بردن شاخ استفاده شود نیاز زیادى به مهار فیزیکى نیست . اگر گوساله هاى زیادى در یک زمان بى شاخ مى شوند ، پیشنهاد این است که به ترتیب، به حدود ۵ گوساله داروى بى حسى موضعى تزریق شود ، بعد به همان ترتیب که دارو تزریق شده گوساله ها بى شاخ شوند و بعد گوساله بعدى بى شاخ شود . این سیستم عقب و جلو ، فرصت کافى مى دهد که بى حسى بقدرى باشد که در زمان بى شاخ کردن گوساله آرام باشد . هرچه استرس کمتر بهتر متأسفانه ، گاهى اوقات ، بى شاخ کردن زمانى اتفاق مى افتد که گوساله به اندازه کافى راحت نیست. براى مثال ، وقتى حیوانات از جایگاههاى انفرادى به جایگاههاى دسته جمعى فرستاده مى شوند . افزودن یک استرس بیشتر به چیزى که گوساله ها الان در آن قرار دارند یک مدیریت خوب نیست .
مدیریتى خوب است که در آن قبل و براى ۱ هفته بعد از بى شاخ کردن از هر گونه تغییرى در وضعیت همیشگى گوساله اجتناب شود .
اگر بیشتر راجع به اثرات استرس روى کارآئى ایمنى گوساله ها بدانیم ، به اهمیت تأخیر در اتفاقات استرس زا پى مى بریم . حتى ۷ تا ۱۰ روز بعد از یک مورد استرس ( بى شاخ کردن ، تغییر در خوراک ، تغییر در جایگاه ، حمل و نقل و واکسیناسیون ) مى توان کاهش سطوح دفاع ایمنى گوساله را مشاهده کرد . بنابراین گوساله بویژه در مورد بیماریهاى تنفسى در این دوره بسیار آسیب پذیر است.
• هرچه زودتر بهتر . هفته سوم تا چهار زمان خوبى است .
• هر چه مهار تر بهتر . بى حسى موضعى را مورد توجه قرار دهید .
• هرچه استرس کمتر بهتر ، در زمان بى شاخ کردن از هر گونه استرس دیگر اجتناب کنید .
طى سال گذشته نویسنده مشاهدات مربوط به بى شاخ کردن که ممکن است به این کار با کمترین فشار و کمترین استرس به گوساله کمک را جمع آورى کرده است . هر چه زودتر بهتر بسیارى از پرورش دهندگان گوساله هاى شیرى گوساله ها را بین هفته هاى ۶ تا ۱۰ بى شاخ مى کنند. در مقابل ، هستند افراد محدودى که این کار را در سنین ۳ تا ۴ هفتگى انجام مى دهند . هفته سوم سنى است که گوساله سن آسیب پذیرى را پشت سر گذاشته است . در این سن گوساله در حال انتقال از مرحله ایمنى غیر فعال که از طریق کلستروم دریافت کرده به مرحله کسب ایمنى از طریق آنتى بادهاى حفاظتى خود است . و هفته ۴ براى حداقل صد مه به بافت جهت جلوگیرى از رشد شاخ مناسب است . در این سن مقدار بافتى که در زمان بى شاخ کردن برداشته مى شود به جوانه شاخ محدود مى گردد . یک وسیله کوچک شاخ کش براى تمام این کارها کافى است . و همچنین اگر از خمیر سوزآور( خمیر شاخ سوز ) استفاده شود ، در این سن ، محدوده کوچکى از بافت براى از بین بردن مؤثر منطقه رشد کافى است . هویه یا داغ کن در این سن تنها در منطقه محدودى از بافت داغ شده مى تواند عمل کند و مؤثر باشد . بى شاخ کردن هرچه زودتر انجام شود ،چه در زمان از بین بردن شاخ و چه بعد از آن استرس کمترى در گوساله ایجاد مى کند . همچنین کار کردن با یک گوساله ۱۰۰ تا ۱۲۰ پوندى ( معادل ۴۵ تا ۵۴ کیلویى ) نسبت به تلیسه ۲۰۰ تا ۳۰۰ پوندى ( معادل ۹۰ تا ۱۳۶ کیلویى ) بسیار راحتتر است و در نرده هاى حفاظ کمتر ایجاد مشکل مى کند . هرچه مهارتر بهتر بهترین نوع مهار ، مهارى است که از کوچکترین آسیب به گوساله یا حفاظ جلوگیرى کند. افسار یکى از انواع خوب مهار است که سودمندى آن بخاطر زمان صرف شده براى بستن گوساله محدود مى شود . گرچه ، در موارد محدودى گوساله با دو افسار هم بسته مى شود .
با استفاده از وسایل مهار پوزه، با جلوگیرى از برگشت به اطراف ، وقتى که بصورت محکم به یک قسمت ثابت بسته شده باشد در انجام کارهاى کوتاه کردن شاخ عالى خواهد بود .
در صورت امکان ، با استفاده از هر دو وسیله سربند و افسار ، گوساله را در یک محل نگه دارید و سرش را به یک طرف و بعد طرف دیگر نگه دارید .
اگر از یک بى حس کننده موضعى (مثل لیدوکائین ) براى بى حسى منطقه جوانه شاخ (عصب کورنال) قبل از ، از بین بردن شاخ استفاده شود نیاز زیادى به مهار فیزیکى نیست . اگر گوساله هاى زیادى در یک زمان بى شاخ مى شوند ، پیشنهاد این است که به ترتیب، به حدود ۵ گوساله داروى بى حسى موضعى تزریق شود ، بعد به همان ترتیب که دارو تزریق شده گوساله ها بى شاخ شوند و بعد گوساله بعدى بى شاخ شود . این سیستم عقب و جلو ، فرصت کافى مى دهد که بى حسى بقدرى باشد که در زمان بى شاخ کردن گوساله آرام باشد . هرچه استرس کمتر بهتر متأسفانه ، گاهى اوقات ، بى شاخ کردن زمانى اتفاق مى افتد که گوساله به اندازه کافى راحت نیست. براى مثال ، وقتى حیوانات از جایگاههاى انفرادى به جایگاههاى دسته جمعى فرستاده مى شوند . افزودن یک استرس بیشتر به چیزى که گوساله ها الان در آن قرار دارند یک مدیریت خوب نیست .
مدیریتى خوب است که در آن قبل و براى ۱ هفته بعد از بى شاخ کردن از هر گونه تغییرى در وضعیت همیشگى گوساله اجتناب شود .
اگر بیشتر راجع به اثرات استرس روى کارآئى ایمنى گوساله ها بدانیم ، به اهمیت تأخیر در اتفاقات استرس زا پى مى بریم . حتى ۷ تا ۱۰ روز بعد از یک مورد استرس ( بى شاخ کردن ، تغییر در خوراک ، تغییر در جایگاه ، حمل و نقل و واکسیناسیون ) مى توان کاهش سطوح دفاع ایمنى گوساله را مشاهده کرد . بنابراین گوساله بویژه در مورد بیماریهاى تنفسى در این دوره بسیار آسیب پذیر است.
دیدگاه ها