مروری بر باکتریهای محرّک رشد گیاه
بعضی از ریز جانداران موجود در ریزوسفر با مکانیزم‌های مختلفی باعث تغییرات فیزیولوژیک و مرفولوژیک در گیاه گشته و مجموعه این تغییرات روی رشد گیاه، تغذیه و سلامت گیاه اثر مثبت رشد گیاه نامیده میشوند. اصطلاح PGPR ابتدا در سال ۱۹۷۸ توسط کلوپر و شروت وضع گردید. این اصطلاح ابتدا برای باکتریهای ریزوسفری متعلق به گروه سودوموناس‌های فلورسنس (گونه‌های فلورسنس و پوتیدا) وضع گردید. محققین بعدی از جمله کاپولنیک در سال ۱۹۹۱ با احتساب اثرات مفیدی که باکتریهای ریزوسفری به طور مستقیم بر رشد گیاه می‌گذارند گستره PGPR را وسعت بخشیدند. امروزه اصطلاح PGPR در معنای وسیع‌تری به کار رفته و برای برخی دیگر از باکتریهای فعّال ریزوسفری که تأثیر مشخصی در افزایش رشد گیاه نشان داده‌اند مانند آزوسپیریلوم، ازتوباکتر، باکتریهای پتاسیمی، فسفوباکتری‌ها، ازتوباکتر، کلبسیلا، باسیلوس، سودوموناس، ریزوبیوم، آگروباکتریوم و سراتیا نیز به کار می‌رود(عباس و آکُن، ۱۹۹۳). باکتریهای محرک رشد گیاه میتوانند به دو روش مستقیم و غیر مستقیم بر رشد و نمو گیاه اثرات مفید داشته باشند. در روش مستقیم باکتریها با تولید یک ترکیب خاص و مؤثر بر رشد گیاه و یا تسهیل در جذب عناصر غذایی مورد نیاز گیاه، رشد آن را بهبود میبخشند. در روش غیر مستقیم، این باکتریها برخی از اثرات مضر میکروارگانیسمهای پاتوژنی را با استفاده از یک یا چند مکانیسم، حذف و یا تعدیل مینمایند و به این صورت به سلامت گیاه کمک کرده و در نهایت منجر به افزایش رشد گیاه میشوند.
بعضی از ریز جانداران موجود در ریزوسفر با مکانیزم‌های مختلفی باعث تغییرات فیزیولوژیک و مرفولوژیک در گیاه گشته و مجموعه این تغییرات روی رشد گیاه، تغذیه و سلامت گیاه اثر مثبت رشد گیاه نامیده میشوند. اصطلاح PGPR ابتدا در سال ۱۹۷۸ توسط کلوپر و شروت وضع گردید. این اصطلاح ابتدا برای باکتریهای ریزوسفری متعلق به گروه سودوموناس‌های فلورسنس (گونه‌های فلورسنس و پوتیدا) وضع گردید. محققین بعدی از جمله کاپولنیک در سال ۱۹۹۱ با احتساب اثرات مفیدی که باکتریهای ریزوسفری به طور مستقیم بر رشد گیاه می‌گذارند گستره PGPR را وسعت بخشیدند. امروزه اصطلاح PGPR در معنای وسیع‌تری به کار رفته و برای برخی دیگر از باکتریهای فعّال ریزوسفری که تأثیر مشخصی در افزایش رشد گیاه نشان داده‌اند مانند آزوسپیریلوم، ازتوباکتر، باکتریهای پتاسیمی، فسفوباکتری‌ها، ازتوباکتر، کلبسیلا، باسیلوس، سودوموناس، ریزوبیوم، آگروباکتریوم و سراتیا نیز به کار می‌رود(عباس و آکُن، ۱۹۹۳). باکتریهای محرک رشد گیاه میتوانند به دو روش مستقیم و غیر مستقیم بر رشد و نمو گیاه اثرات مفید داشته باشند. در روش مستقیم باکتریها با تولید یک ترکیب خاص و مؤثر بر رشد گیاه و یا تسهیل در جذب عناصر غذایی مورد نیاز گیاه، رشد آن را بهبود میبخشند. در روش غیر مستقیم، این باکتریها برخی از اثرات مضر میکروارگانیسمهای پاتوژنی را با استفاده از یک یا چند مکانیسم، حذف و یا تعدیل مینمایند و به این صورت به سلامت گیاه کمک کرده و در نهایت منجر به افزایش رشد گیاه میشوند.
دیدگاه ها