فـاکتــورهــای موثــر در گلدهــی گیاهـــان زینتــی
تنظیم کننده های خارجی گل دهی
چهار نشان اولیه خارجی محیطی اثر کننده بر گل دهی در گیاهان وجود دارد. طول نور، تابش نور و فشار . به علاوه عدم فشار یا سطح های زیاد بهینه ی مواد غذایی یا سطح های اشباع شده ی آب هم می تواند بر پیشرفت گل دهی اثر گذارد. به خاطر نشان های محیطی طول نور، دما و مخصوصا" وجود آب به گیاهان اجازه می دهد گل دهی را با فصل ها برابر کنند. گرما می تواند محرک انتقال فصلی باشد اما دقت آن کمتر است. بطور کل باغبانی پرورش گل دستی شامل طول نور، دما و پرتوافکنی است که در ادامه درباره آن بحث خواهیم کرد. وقتی طول نور بر گل دهی اثر می گذارد که به آن گیاه فتوپریودی می گویند. فتوپریودیسم اولیه با گونه هایی که بیشترعمومی اند وحداقل برای یک فصل رشد باقی می مانند گفته می شود. رشد چنین گونه های می تواند اغلب وابسته به طول نور باشد تا برابر کننده گل دهی را که مطمئن شود که گل دهی در زمان خاصی از سال به منظور رشد موفقیت آمیز بذر و رشد میوه با گرده افشانی غیر مستقیم اتفاق می افتد. در مقابل فتوپریودیسم قرار گرفتن طولانی در معرض دمای بین 16-0 درجه سانتی گراد هم می تواند گل دهی را چند برابر کند. مثلا" گل دهی گونه های 2 ساله و چند ساله اغلب نیاز به دمای سرد دارد تا گل دهی با موفقیت انجام شود. چنین تولید گل دهی در دمای پایین مربوط به بهارش است به جرات می توان گفت نیازمندی بهارش مطمئن می کند که گیاه تا بعد از زمستان گل می دهد و در آب و هوای معتدل اتفاق خواهد افتاد. به علاوه بعضی از انواع نیازمندی دوگانه برای گل دهی موفقیت آمیز را نمایش می دهند یعنی آنها ممکن است به یک دنباله مقرر از شرایط تحریک کننده مانند روز کوتاه – روز بلند (SD-LD ) یا روز بلند – روز کوتاه (LD-SD ) نیاز دارند. در بعضی موارد همچون در بیشتر گونه های چند ساله در اقلیم های حرارتی یک گیاه ممکن است نیاز بهارش داشته باشد که با نیازمندی LD دنبال می شود. در آخر، طول روز و بهارش می تواند به عنوان تشدید کننده در نمونه هایی همچون لیلیوم لنیگیفریوم و آپییوم گراولن عمل کند. تعداد دیگر از فاکتورهای محیطی مانند پرتوافکنی، کیفیت نور و فشار آب می تواند بر گلدهی اثر گذار باشد و رابطه ی متقابل با بهارش و فتوپریودیک داشته باشد. این فاکتورها ظهور می کنند تا بیشتر جفت شوند یا اینکه آیا در شرایط بهینه هستند. برای اینکه آیا گل دهی تحت شرایط تحریک پذیراست یا خود فرآیند تحریک پذیر را انجام می دهد. برای مثال پرتوافکنی پایین گل دهی را در روز بی تفاوت Rosa hybrida بوسیله کاهش وقوع پایه کور یعنی عقیم شدن گل را می تواند باعث شود. در مقابل پرتوافکنی بالا می تاند جانشین نیازمندی فتوپریودی تماما" در خطی ماسائوچوست گردد. به علاوه دمای بالا قادر گل دهی بوسیله فتوپریود یا بهارش را مهار کند. تعقیب بخش های دقیق روی نشان های اولیه گل دهی است به علاوه اساس فیزیولوژیکی برای هر جواب بحث شد.
فتوپریودیسم
فتوپریودیسم مربوط به توانایی یک ارگانیسم در آشکار کردن طول روز می شود. رویدادهای فتوپریودی می تواند در گیاهان و حیوانات مشاهده شود. در حیوانات خواب زمستانی، تولید تخم و مهاجرت بوسیله فتوپریود کنترل می شود. در گیاهان فتوپریودیسم ،می تواند فرآیند رشد را در گل های مختلف، عملکرد پیاز، آغاز خواب جوانه و عملکرد ساقه زیر زمینی تنظیم کند. فتوپریودیسم در گل دهی اولین بار در آزمایشگاه کشاورزی در بلتزول توسط وایت من گارفر و هنری آلارد در دهه 1920 کشف شد. گارفر و آلارد مشخص کردند که جهش متنوع درطول تابستان بر تنباکو در زمین ، باعث می شود که تنباکو به گل نرود اما در زمستان در گلخانه به گل می رود. آنها بعدها مشخص کردنند که گیاهانی که خارج از مزرعه در طول تابستان با پوشش سیاه به روش مصنوعی کوتاه تر شدن طول روز رشد می یابند، این درمان در گیاهان گل دار نتیجه می دهد. آنها به این نتیجه رسیدند که طول روز را می توان وقتی گیاه گل دار است کنترل نمود. فتوپریودیسم در صنعت گلکاری تا دهه های 1930-1950 وقتی گاس پوسچ نشان داد که نورهای خیابانی خارج از، حاصلخیزی داوودی جلوگیری می کند مورد استفاده نبود. شناسایی اهمیت طول روز در حاصلخیزی داوودی در اثر عملکرد فتوپریود دستکاری در تولیدات گلخانه ای است و در صنعت سالیانه گل داوودی، نتیجه می دهد و فصل گل دهی را برای گیاهان آپارتمانی و هرسی طولانی می کند. این عملکرد فتوپریود بر تولید گیاهان خوابیده در نونهالی آن مورد بررسی است و اخیرا" اولین توجه محققان در دانشگاه مفسوتا است.
گروه های حساسیت فتوپریودی
حساسیت های فتوپریودی گل دهی می تواند به گروههای حساسیتی مختلف تقسیم شود : گیاهانی که به نور کمتری نیاز دارند، گیاهانی که به نور بیشتری نیاز دارند، گیاهانی که به نور بی تفاوت اند، گیاهانی که به میزان متوسط به نور نیاز دارند و گیاهان آمبی فتوپریودیک.
گیاهان روز کوتاه : این گونه در طول شب بزرگتر می شوند. بطور کل از نوع عرض جغرافیایی پایین هستند یعنی ( قهوه، پنبه و برنج ) یا نوع هایی که در تابستان گل می دهند مثل داوودی.
گیاهان روز بلند : این گیاهان در شب کمتر رشد می کنند بطور کل گونه های مناطق بالای عرض جغرافیایی اند مانند علف های مرطوب .
گیاهان روز بی تفاوت ( خنثی ) : این گیاهان تحت تأثیر مدت شب نیستند معمولا" در همه عرض های جغرافیایی دیده می شوند مانند سیب زمینی و گوجه فرنگ .
گیاهان میانه رو (میانجی ) : این گونه ها نیاز به طول مدت 12-14 ساعت شب هستند.
گیاهان Ambi photoperidic : این گونه ها تحت کوتاه یا بلند بودن شب گل می دهند اما در نیمه های شب
زیر گروه های حول گروه های حساسیت
در حول گروه های گیاهان روز کوتاه یا روز بلند گیاهانی هستند که حساسیت های اختیاری یا اجباری دارند. گونه هایی که یک حساسیت اختیاری را اختیار می کنند تحت هیچ فتوپریودی گل نمی دهند اگرچه گل دهی تحت توصیفات فتوپریودی تسریع می یابد. گونه هایی که یک حساسیت اجباری را مهار می کنند اگرچه فتوپریود دریافت می کنناما گل نخواهند داد. نمونه هایی از علف های یک ساله رایج و همکاری فتوپریودی آنها در جدول (6/4 ) طبقه بندی شده است . گونه ها در طبقه بندی می توانند تنوع وسیعی در نیازمندی فتوپریود خود داشته باشند. برای مثال وارنر و اروین نشان دادند که همه گروه های پاسخ دهنده فتوپریود در یک گروه از خطی معلوم بودند. به علاوه کارهای اولیه توسط کامینگ نشان داد که Chenopodium rubrum از عرض جغرافیایی مختلف سلسله وسیعی از نیازمندی های قتوپریودی را برای گل دهی با هم همراه می کند.
منبع http://extension.blogfa.com:
دیدگاه ها