عواقب تغذیه بیش از حد مرغ های مادر
وجود رابطه معکوس بین وزن بدن و توانایی تولید مثل عمده ترین مشکلی است که تولیدکنندگان تخم مرغهای مخصوص جوجه درآوری با آن مواجه هستند. بخوبی مشخص شده است که اگر مرغهای مادر گوشتی این فرصت را داشته باشند که به میزان مورد دلخواه خود غذا صرف نمایند میزان تولید تخم مرغ بسیار پایین خواهد بود . پژوهش اخیر در دانشگاه آلبرتا (Alberta Uni.) نشان داده است تعداد جوجه های سر از تخم درآورده به ازای هر مرغ مادر که بیش از حد تغذیه شده است، تقریبا" نصف مرغهایی بوده که در شرایط صنعتی نگه داری شده و جیره أی محدود دریافت می دارند. این تحقیق روند تولید مثل طبیعی مرغهای مادر را به هنگام اضافه شدن وزن مورد بررسی قرار می دهد. تولید تخم مرغ نتیجه فعالیت دستگاه تولید مثل جهت رشد و بلوغ فولیکولهای تخمدان و هماهنگی نهایی آن با یک مرکز کنترل (که احتمالا" در مغز قرار دارد) است . ثابت شده است که انجام وظیفه بدون نقص این دو سیستم مستقل از یکدیگر موجب تولید تخم مرغ در " زمانهای متوالی" (Sequences) می شود. ( این حالت در مواردی Clutches نامیده می شود.) اولین تخم مرغ در شروع یک فاز فعال تخمگذاری یک الی دو ساعت پس از تابیدن نور گذاشته می شود. هر تخم مرغ در یک فاز فعال تخمگذاری ( در روزهای متوالی ) هر روز کمی دیرتر از روز قبل گذاشته می شود تا هنگامی که این زمان به نقطه ای برسد که در آن دوره تخم گذاری به پایان رسیده و پرنده یک روز استراحت می نماید ( تخم نمی گذارد) . یک دوره جدید تخم گذاری باید با فاصله کمی پس از یک روز وقفه شروع شود.
اختلاف در فازهای فعال تخمگذاری:
مرغهایی که تعداد زیادی تخم مرغ می گذارند دارای فازهای فعال طولانی هستند. یک مرغ مادر گوشتی از نژادهای برتر (Superior) به هنگام قرار داشتن در حداکثر تولید ، ممکن است 40 روز پی در پی تخمگذاری نماید و نیز یک مرغ لگهورن با مشخصات نژادی خوب می تواند در یک فاز فعال 80 تخم بگذارند. به طور خلاصه ، هنگامی که مرغها در شرایط خوب تخمگذاری قرار دارند فازهای فعال طولانی بوده و شما می توانید مطمئن باشید که دستگاه تولید مثل بخوبی کار می نمایند. به طور طبیعی تخمدان مرغ از یک سری فولیکول تشکیل شده است که در مراحل مختلف رشد و بلوغ قرار دارند . تخمدان سالم یک مرغ در حال تخمگذاری دارای حدود پنج الی هفت فولیکول بزرگ است ( با قطری بیش از 1 سانتیمتر) و نیز تعداد زیادی فولیکولهای کوچک وجود دارند که به عنوان مخزن فولیکولهای بزرگ آینده عمل می نمایند . هنگامی که مرغهای مادر بیش از حد تغذیه می شوند توانایی مشخص در ایجاد فولیکولهای اضافی در آنها پدید می آید و بدین ترتیب ممکن است دارای 15 فولیکول بزرگ شوند. در ابتدا تصور می شود که این حالت جهت تولید مناسب است، اما چنین نیست. این قبیل مرغها شانس فراوانی برای گذاردن تخمهای دو یا سه زرده داشته و حتی ممکن است این مرغها تعداد زیادی تخم چند زرده بگذارند.اما به واسطه این تخم ها قابل قرار دادن در دستگاه جوجه کشی نیستند، چنین مرغهایی افت تولید قابل ملاحظه أی نسبت به مرغهای تولیدکننده تخم مرغ قابل تفریخ دارند.
تغییر زمان تخم گذاری :
همراه با افزایش فعالیت تخمدان امکان به هم خوردن جریان طبیعی تخمگذاری وجود دارد. مرغهای سنگین وزن تخمگذاری خود را محدود به زمان طبیعی (Normal Period) شرح داده شده نکرده به راحتی در طول شب تخمگذاری می نمایند. این تغییر زمان تخمگذاری (Erratic Iaying) احتمالا" یکی از ساده ترین راههای تشخیص عدم کارآیی تخمدان است. هنگامی که مرغها به طور انفرادی در قفس نگهداری می شوند امکان مشخص نمودن مرغهای سنگین وزن که در روز بیش از یک تخم می گذارند وجود دارد و این خود دلیلی دیگر برای تغییر زمان تخمگذاری است. در مواقعی که مرغها به طور نامرتب تخمگذاری نمایند، بیشتر تخم ها دارای پوسته نرم شده و یا به میزان ضعیفی کلسیفیه می شوند. این گونه تصور می شود که دلیل رخ دادن حالت فوق اختلال در روند طبیعی کلسیفیکاسیون تخم مرغ است ، زیرا در یک زمان بیش از یک تخم مرغ است ، زیرا در یک زمان بیش از یک تخم مرغ در منطقه غدد مترشحه پوسته Sheel Gland) ) قرار می گیرد . هم چنین ، رها شدن فولیکولهای جدید از تخمدان (اوولاسیون) نیز ممکن است در روند گذاردن تخمی که قبلا" تشکیل شده است اختلال ایجاد نمایند. این مسئله خود سبب بروز مشکل بزرگی می شود ، زیرا تخم مرغهایی با پوسته ضعیف توانایی تفریخ ندارند و دلیل این امر از دست دادن آب ( به واسطه ضعف پوسته ) در طی انکوباسیون است که سبب مرگ جنین ها می شود.
قطع تولید:
مشکل دیگر مرغهای سنگین وزن قطع تولید آنها در سنین جوانی است . قابل ذکر است که این مرغها در دوره اول تولید متحمل از دست دادن تعداد زیادی فولیکول شده اند. چنین حالتی هنگام پرریزی نیز مشاهده می شود زیرا به واسطه رژیم مخصوص پرریزی فولیکولهای زیادی از دست می روند. فقدان فولیکول به معنی فقدان تخم مرغ است زیرا در حدود ده روز یا بیشتر طول می کشد تا تولید تخم مرغ از یک مرحله بدون فولیکول شروع شود. تولید جوجه به هنگام اضافه وزن مرغها به غیر از عوامل مربوط به کاهش تعداد تخم مرغ که در بالا شرح داده شد به دلائل دیگری نیز به شدت کاهش می یابد. در پژوهشی که اخیرا" در دانشگاه آلبرتا به عمل آمده مشخص گردیده که باروری مرغهای مادر با تغذیه بیش از حد ، نسبت به مرغهای دارای تغذیه محدود ، به طور قابل ملاحظه أی پایین تر است . اساس این مشاهده دقیقا" شناخته نشده اما ممکن است دلیل افت باروری کاهش توانایی مرغهای فربه در ذخیره سازی اسپرماتوزوئیدها باشد. دلیل دیگر این است که محل عبور طبیعی اسپرمها تا رسیدن به قسمت بالای اویدوکت ( محل انجام لقاح ) ممکن است به دلیل هم زمان شدن با عبور تخم مرغ تشکیل شده به پایین دستگاه تناسلی ، مسدود شود . در سیستم نگهداری در کف (Floor-Housed) مرغهای مادر سنگین وزن به دلیل عدم تحرک کافی در طی مراحل جفت گیری باروری بسیار پایین دارند. نکته قابل توجه این است که تمامی جفت گیریها به طور کامل انجام نشده و نسبت آمیزشهای ناقص ، با سن گله افزایش می یابد .
افزایش تلفات جنینی :
مشاهده شده است که مرگ و میر جنینها هنگام تغذیه بیش زا حد مرغهای مادر افزایش می یابد. احتمالا" مرگ اولین تخم مرغ یک فاز فعال تخمگذاری در طی انکوباسین از سایر تخمهای دوره بیشتر است. زیرا این تخمک قبل از باروری مدت طولانی تر را در بدن مرغ مادر گذرانده است . به خاطر بیاورید که یک تخم مرغ تازه در حدود 24-26 ساعت در بدن مرغ مورد انکوباسیون قرار گرفته است. از این رو اضافه شدن زمان باقی ماندن تخم در اویدوکت ( بیش از مدت طبیعی یعنی 24-26 ساعت) ممکن است یکی از عوامل مرگ جنین ها باشد. مرغهایی که در زمان نا مرتب تخمگذاری کوتاه نشان مر دهند. تمامی موارد ذکر شده از مشکلات وزن اضافی پرندگان بر این نکته دلالت دارند که کنترل وزن مرغهای مادر شدیدا" ضرورت دارد . این مسئله بسیار مهم است که در نظر داشته باشیم یک گله پرنده می توانند اختلاف وزن قابل ملاحظه أی با یکدیگر داشته باشند. اگر چه ممکن است متوسط وزن گله در نظر گرفته شود ، اما این مورد به تنهایی کافی نیست. زیرا این سوال بسیار مهم مطرح است که چه درصدی از پرندگان دارای وزن متوسط گله هستند؟ یکنواختی گله یکی از مهمترین عوامل در مدیریت پرورش مرغ مادر است .
.damparvaryrooz.blogfa.com
وجود رابطه معکوس بین وزن بدن و توانایی تولید مثل عمده ترین مشکلی است که تولیدکنندگان تخم مرغهای مخصوص جوجه درآوری با آن مواجه هستند. بخوبی مشخص شده است که اگر مرغهای مادر گوشتی این فرصت را داشته باشند که به میزان مورد دلخواه خود غذا صرف نمایند میزان تولید تخم مرغ بسیار پایین خواهد بود . پژوهش اخیر در دانشگاه آلبرتا (Alberta Uni.) نشان داده است تعداد جوجه های سر از تخم درآورده به ازای هر مرغ مادر که بیش از حد تغذیه شده است، تقریبا" نصف مرغهایی بوده که در شرایط صنعتی نگه داری شده و جیره أی محدود دریافت می دارند. این تحقیق روند تولید مثل طبیعی مرغهای مادر را به هنگام اضافه شدن وزن مورد بررسی قرار می دهد. تولید تخم مرغ نتیجه فعالیت دستگاه تولید مثل جهت رشد و بلوغ فولیکولهای تخمدان و هماهنگی نهایی آن با یک مرکز کنترل (که احتمالا" در مغز قرار دارد) است . ثابت شده است که انجام وظیفه بدون نقص این دو سیستم مستقل از یکدیگر موجب تولید تخم مرغ در " زمانهای متوالی" (Sequences) می شود. ( این حالت در مواردی Clutches نامیده می شود.) اولین تخم مرغ در شروع یک فاز فعال تخمگذاری یک الی دو ساعت پس از تابیدن نور گذاشته می شود. هر تخم مرغ در یک فاز فعال تخمگذاری ( در روزهای متوالی ) هر روز کمی دیرتر از روز قبل گذاشته می شود تا هنگامی که این زمان به نقطه ای برسد که در آن دوره تخم گذاری به پایان رسیده و پرنده یک روز استراحت می نماید ( تخم نمی گذارد) . یک دوره جدید تخم گذاری باید با فاصله کمی پس از یک روز وقفه شروع شود.
اختلاف در فازهای فعال تخمگذاری:
مرغهایی که تعداد زیادی تخم مرغ می گذارند دارای فازهای فعال طولانی هستند. یک مرغ مادر گوشتی از نژادهای برتر (Superior) به هنگام قرار داشتن در حداکثر تولید ، ممکن است 40 روز پی در پی تخمگذاری نماید و نیز یک مرغ لگهورن با مشخصات نژادی خوب می تواند در یک فاز فعال 80 تخم بگذارند. به طور خلاصه ، هنگامی که مرغها در شرایط خوب تخمگذاری قرار دارند فازهای فعال طولانی بوده و شما می توانید مطمئن باشید که دستگاه تولید مثل بخوبی کار می نمایند. به طور طبیعی تخمدان مرغ از یک سری فولیکول تشکیل شده است که در مراحل مختلف رشد و بلوغ قرار دارند . تخمدان سالم یک مرغ در حال تخمگذاری دارای حدود پنج الی هفت فولیکول بزرگ است ( با قطری بیش از 1 سانتیمتر) و نیز تعداد زیادی فولیکولهای کوچک وجود دارند که به عنوان مخزن فولیکولهای بزرگ آینده عمل می نمایند . هنگامی که مرغهای مادر بیش از حد تغذیه می شوند توانایی مشخص در ایجاد فولیکولهای اضافی در آنها پدید می آید و بدین ترتیب ممکن است دارای 15 فولیکول بزرگ شوند. در ابتدا تصور می شود که این حالت جهت تولید مناسب است، اما چنین نیست. این قبیل مرغها شانس فراوانی برای گذاردن تخمهای دو یا سه زرده داشته و حتی ممکن است این مرغها تعداد زیادی تخم چند زرده بگذارند.اما به واسطه این تخم ها قابل قرار دادن در دستگاه جوجه کشی نیستند، چنین مرغهایی افت تولید قابل ملاحظه أی نسبت به مرغهای تولیدکننده تخم مرغ قابل تفریخ دارند.
تغییر زمان تخم گذاری :
همراه با افزایش فعالیت تخمدان امکان به هم خوردن جریان طبیعی تخمگذاری وجود دارد. مرغهای سنگین وزن تخمگذاری خود را محدود به زمان طبیعی (Normal Period) شرح داده شده نکرده به راحتی در طول شب تخمگذاری می نمایند. این تغییر زمان تخمگذاری (Erratic Iaying) احتمالا" یکی از ساده ترین راههای تشخیص عدم کارآیی تخمدان است. هنگامی که مرغها به طور انفرادی در قفس نگهداری می شوند امکان مشخص نمودن مرغهای سنگین وزن که در روز بیش از یک تخم می گذارند وجود دارد و این خود دلیلی دیگر برای تغییر زمان تخمگذاری است. در مواقعی که مرغها به طور نامرتب تخمگذاری نمایند، بیشتر تخم ها دارای پوسته نرم شده و یا به میزان ضعیفی کلسیفیه می شوند. این گونه تصور می شود که دلیل رخ دادن حالت فوق اختلال در روند طبیعی کلسیفیکاسیون تخم مرغ است ، زیرا در یک زمان بیش از یک تخم مرغ است ، زیرا در یک زمان بیش از یک تخم مرغ در منطقه غدد مترشحه پوسته Sheel Gland) ) قرار می گیرد . هم چنین ، رها شدن فولیکولهای جدید از تخمدان (اوولاسیون) نیز ممکن است در روند گذاردن تخمی که قبلا" تشکیل شده است اختلال ایجاد نمایند. این مسئله خود سبب بروز مشکل بزرگی می شود ، زیرا تخم مرغهایی با پوسته ضعیف توانایی تفریخ ندارند و دلیل این امر از دست دادن آب ( به واسطه ضعف پوسته ) در طی انکوباسیون است که سبب مرگ جنین ها می شود.
قطع تولید:
مشکل دیگر مرغهای سنگین وزن قطع تولید آنها در سنین جوانی است . قابل ذکر است که این مرغها در دوره اول تولید متحمل از دست دادن تعداد زیادی فولیکول شده اند. چنین حالتی هنگام پرریزی نیز مشاهده می شود زیرا به واسطه رژیم مخصوص پرریزی فولیکولهای زیادی از دست می روند. فقدان فولیکول به معنی فقدان تخم مرغ است زیرا در حدود ده روز یا بیشتر طول می کشد تا تولید تخم مرغ از یک مرحله بدون فولیکول شروع شود. تولید جوجه به هنگام اضافه وزن مرغها به غیر از عوامل مربوط به کاهش تعداد تخم مرغ که در بالا شرح داده شد به دلائل دیگری نیز به شدت کاهش می یابد. در پژوهشی که اخیرا" در دانشگاه آلبرتا به عمل آمده مشخص گردیده که باروری مرغهای مادر با تغذیه بیش از حد ، نسبت به مرغهای دارای تغذیه محدود ، به طور قابل ملاحظه أی پایین تر است . اساس این مشاهده دقیقا" شناخته نشده اما ممکن است دلیل افت باروری کاهش توانایی مرغهای فربه در ذخیره سازی اسپرماتوزوئیدها باشد. دلیل دیگر این است که محل عبور طبیعی اسپرمها تا رسیدن به قسمت بالای اویدوکت ( محل انجام لقاح ) ممکن است به دلیل هم زمان شدن با عبور تخم مرغ تشکیل شده به پایین دستگاه تناسلی ، مسدود شود . در سیستم نگهداری در کف (Floor-Housed) مرغهای مادر سنگین وزن به دلیل عدم تحرک کافی در طی مراحل جفت گیری باروری بسیار پایین دارند. نکته قابل توجه این است که تمامی جفت گیریها به طور کامل انجام نشده و نسبت آمیزشهای ناقص ، با سن گله افزایش می یابد .
افزایش تلفات جنینی :
مشاهده شده است که مرگ و میر جنینها هنگام تغذیه بیش زا حد مرغهای مادر افزایش می یابد. احتمالا" مرگ اولین تخم مرغ یک فاز فعال تخمگذاری در طی انکوباسین از سایر تخمهای دوره بیشتر است. زیرا این تخمک قبل از باروری مدت طولانی تر را در بدن مرغ مادر گذرانده است . به خاطر بیاورید که یک تخم مرغ تازه در حدود 24-26 ساعت در بدن مرغ مورد انکوباسیون قرار گرفته است. از این رو اضافه شدن زمان باقی ماندن تخم در اویدوکت ( بیش از مدت طبیعی یعنی 24-26 ساعت) ممکن است یکی از عوامل مرگ جنین ها باشد. مرغهایی که در زمان نا مرتب تخمگذاری کوتاه نشان مر دهند. تمامی موارد ذکر شده از مشکلات وزن اضافی پرندگان بر این نکته دلالت دارند که کنترل وزن مرغهای مادر شدیدا" ضرورت دارد . این مسئله بسیار مهم است که در نظر داشته باشیم یک گله پرنده می توانند اختلاف وزن قابل ملاحظه أی با یکدیگر داشته باشند. اگر چه ممکن است متوسط وزن گله در نظر گرفته شود ، اما این مورد به تنهایی کافی نیست. زیرا این سوال بسیار مهم مطرح است که چه درصدی از پرندگان دارای وزن متوسط گله هستند؟ یکنواختی گله یکی از مهمترین عوامل در مدیریت پرورش مرغ مادر است .
.damparvaryrooz.blogfa.com
دیدگاه ها