عفونت و آب اوردگی ویروسی مفصل در طیور
وقوع :جهانی
گونه اثر : همه پرندگان
سن اثر: 3 تا 30 هفتگی
در گوشتی در 5 تا8 هفتگی ودر پولت مادر در 10 تا 18 هفتگی از سن رخ می دهد
سبب : دو برابر میزان استاندارد r. n .a reovirus
تاثیر : نهفتگی 9 تا 13 روز است پرندگان روی زانو می نشینندواز رشدشان کاسته می شود.عدم تمایل به حرکت و گام برداشتن نا هماهنگ از دیگر نشانه هاست.
تجمع آل در بال و پایین مفصل زانو و گسیختگی عضله گاستروس نمیوس معمولا ظاهر می شود
عوارض به تفضیل:
همه پرندگان از سن 3 تا 30 هفتگی مستعد ابتلا شدید به این بیماری تضعیف کننده هستند در جوجه ها از 5 تا 8 هفتگی و در بقیه در سن 10تا 18 هفتگی بیماری حادث می شود بیماری به علت رئوویروس ها ( به شکل تنفسی گوارشی و حلقی ) حاصل می شود
روش انتقال
انتقال عرضی از پرنده به پرنده و یا عمودی از مرغ به نتاج دیده شده است از طریق مدفوعی دهانی و یا تنفسی انتقال می تواند رخ دهد
یادداشت ویژه
آن معمولا باعث کاهش درجه و ظاهر بد در جوجه ها و گله پرندگان می شود
نشانه های کلینیکی
کمون بیماری 9 تا 13 روز است پرندگان روی زانو ها می نشینند رشد کمی دارند و بی میل به حرکت و گام نا هماهنگ دارند و معمولا پارگی تاندون گاستروس نمیوس دیده می شود
جراحات بعد مرگ
آماس دو طرفه در تاندون عضلات digital flexor و metatarsal extensor قابل تشخیص است افزایش سلول التهابی و مایع غلیظ در مفاصل و اماس در footpad واکسودا با رنگ کاهی تا قرمز کم رنگ در جراحات قابل مشاهده است
گسیختگی تاندون ها و خونریزی در پرده سینوویال مفاصل و فساد غضروف های distal tibiotarsus می تواند رخ دهد کندیل ها (joint capsule) می توانند نیز در گیر شوند.
تشخیص ها
جداسازی ویروس ها از آسیب های وارده روی پرده cam در اثر تلقیح به جنین و تست سرولوژیک برای آنتی بادی va ( vn یا elisa ) از محدود روش های مورد استفاده هستند زیرا پرنده ها معمولا با رئوویروس های غیر پاتوژنیک آلوده می شوند
آثار هیستو پاتولوژی ، ظهور ادم ، نکروز انعقاد ی ، انباشتگی گلبول های سفید و تصفیه گلومرولی، هیپر تروفی و هیپر پلازی سلول های سینوویال و تصفیه لنفوسیتی و ماکرو فاژی و رتیکولار محسوس هستند
Va بیشتر باعث تغییر رنگ مایع مخاطی به زرد کم رنگ تا خاکستری ، مایکوپلاسما سینوویه موجب رنگ عسلی مایع مخاطی و استافیلوکوکوس موجب ایجاد مایع سفید ضخیم در مفصل متورم می شوند.
توده ها وجراحات میکروسکوپی قابل ملاحظه اند.گسیختگی تاندون گاسترو نمیوس نیز ازمشخصات قابل ملاحظه است.
درمان و کنترل
جلوگیری
واکسیناسیون گله مادر در سن قبل 20 هفتگی با ویروس سویهs1133 صورت می گیرد . معمولا در سن 2 هفتگی (sq یا با آب ) و یا بین 6 تا 10 هفتگی (با آب ) به صورت زنده واکسینه می کنند .بعد 18 هفتگی و شاید بار دگر در 40 هفتگی با واکسن کشته به صورت تزریق SQ واکسینه می شوند
در بیشتر کشور ها واکسن دادن با آب مجاز نیست و SQ عمومیت دارد
واکسن زنده تخفیف حدت یافته به نسبت 1 به 3 رقیق می شود در ناحیه مشکل دار در یک روزگی برای بویلر به صورت 1 دوز کامل از HVT یا با اسپری سریع در سن 1 روزگی با 1 دوز کامل تزریق می شوددر سن بالاتر از 7 تا 10 روز نیز با روش آشامیدنی در پارهای از مواقع انجام شد که در بیشتر کشور ها این مجاز نییست
درمان
درمان مشخص ندارد آنتی بیوتیک ها در جلوگیری از عفونت ثانویه استاف مورد استفاده اند.
مترجم :حمید حبیبی
وقوع :جهانی
گونه اثر : همه پرندگان
سن اثر: 3 تا 30 هفتگی
در گوشتی در 5 تا8 هفتگی ودر پولت مادر در 10 تا 18 هفتگی از سن رخ می دهد
سبب : دو برابر میزان استاندارد r. n .a reovirus
تاثیر : نهفتگی 9 تا 13 روز است پرندگان روی زانو می نشینندواز رشدشان کاسته می شود.عدم تمایل به حرکت و گام برداشتن نا هماهنگ از دیگر نشانه هاست.
تجمع آل در بال و پایین مفصل زانو و گسیختگی عضله گاستروس نمیوس معمولا ظاهر می شود
عوارض به تفضیل:
همه پرندگان از سن 3 تا 30 هفتگی مستعد ابتلا شدید به این بیماری تضعیف کننده هستند در جوجه ها از 5 تا 8 هفتگی و در بقیه در سن 10تا 18 هفتگی بیماری حادث می شود بیماری به علت رئوویروس ها ( به شکل تنفسی گوارشی و حلقی ) حاصل می شود
روش انتقال
انتقال عرضی از پرنده به پرنده و یا عمودی از مرغ به نتاج دیده شده است از طریق مدفوعی دهانی و یا تنفسی انتقال می تواند رخ دهد
یادداشت ویژه
آن معمولا باعث کاهش درجه و ظاهر بد در جوجه ها و گله پرندگان می شود
نشانه های کلینیکی
کمون بیماری 9 تا 13 روز است پرندگان روی زانو ها می نشینند رشد کمی دارند و بی میل به حرکت و گام نا هماهنگ دارند و معمولا پارگی تاندون گاستروس نمیوس دیده می شود
جراحات بعد مرگ
آماس دو طرفه در تاندون عضلات digital flexor و metatarsal extensor قابل تشخیص است افزایش سلول التهابی و مایع غلیظ در مفاصل و اماس در footpad واکسودا با رنگ کاهی تا قرمز کم رنگ در جراحات قابل مشاهده است
گسیختگی تاندون ها و خونریزی در پرده سینوویال مفاصل و فساد غضروف های distal tibiotarsus می تواند رخ دهد کندیل ها (joint capsule) می توانند نیز در گیر شوند.
تشخیص ها
جداسازی ویروس ها از آسیب های وارده روی پرده cam در اثر تلقیح به جنین و تست سرولوژیک برای آنتی بادی va ( vn یا elisa ) از محدود روش های مورد استفاده هستند زیرا پرنده ها معمولا با رئوویروس های غیر پاتوژنیک آلوده می شوند
آثار هیستو پاتولوژی ، ظهور ادم ، نکروز انعقاد ی ، انباشتگی گلبول های سفید و تصفیه گلومرولی، هیپر تروفی و هیپر پلازی سلول های سینوویال و تصفیه لنفوسیتی و ماکرو فاژی و رتیکولار محسوس هستند
Va بیشتر باعث تغییر رنگ مایع مخاطی به زرد کم رنگ تا خاکستری ، مایکوپلاسما سینوویه موجب رنگ عسلی مایع مخاطی و استافیلوکوکوس موجب ایجاد مایع سفید ضخیم در مفصل متورم می شوند.
توده ها وجراحات میکروسکوپی قابل ملاحظه اند.گسیختگی تاندون گاسترو نمیوس نیز ازمشخصات قابل ملاحظه است.
درمان و کنترل
جلوگیری
واکسیناسیون گله مادر در سن قبل 20 هفتگی با ویروس سویهs1133 صورت می گیرد . معمولا در سن 2 هفتگی (sq یا با آب ) و یا بین 6 تا 10 هفتگی (با آب ) به صورت زنده واکسینه می کنند .بعد 18 هفتگی و شاید بار دگر در 40 هفتگی با واکسن کشته به صورت تزریق SQ واکسینه می شوند
در بیشتر کشور ها واکسن دادن با آب مجاز نیست و SQ عمومیت دارد
واکسن زنده تخفیف حدت یافته به نسبت 1 به 3 رقیق می شود در ناحیه مشکل دار در یک روزگی برای بویلر به صورت 1 دوز کامل از HVT یا با اسپری سریع در سن 1 روزگی با 1 دوز کامل تزریق می شوددر سن بالاتر از 7 تا 10 روز نیز با روش آشامیدنی در پارهای از مواقع انجام شد که در بیشتر کشور ها این مجاز نییست
درمان
درمان مشخص ندارد آنتی بیوتیک ها در جلوگیری از عفونت ثانویه استاف مورد استفاده اند.
مترجم :حمید حبیبی
دیدگاه ها