روش‌های تشخیص بیماری سالمونلا در حیوانات اهلی
1-9-2- روش سنتی کشت و جداسازی:
این روش به عنوان یک روش روتین در بسیاری از آزمایشگاه صورت می‌گیرد که شامل مراحل پیش غنی‌سازی، غنی‌سازی، کشت در محیط انتخابی و انجام آزمایشات بیوشیمیایی و سرولوژی جهت تشخیص پرگنه‌های مشکوک به سالمونلا می‌باشد ، در پیش غنی‌سازی که محیط‌های متنوعی نظیر آبگوشت لاکتوزدار و آب پپتونه بافری شده، بیشتر از سایر موارد استفاده می‌شود ، در غنی‌سازی از محیط‌هایی نظیر: تتراتیونات و سلنیت بهره می‌گیرند، محیط‌های کشت انتخابی بیشتر بریلینت گرین آگار یا آگار سبز درخشان و سدیم دی‌اکسی کولات و نمک‌های صفراوی هستند ، افزودن نمونه در بهترین حالت با نسبت 1 به 9 (25 سی‌سی نمونه در 225 سی‌سی) از محیط آبگوشت لاکتوزدار توصیه می‌شود ، جهت گرم‌خانه‌گذاری در محیط آبگوشت لاکتوزدار و آب پپتونه بافری که دمای c ْ37 برای 24 ساعت می‌باشد در محیط غنی‌سازی که افزودن نمونه به نسبت 1 به 10 در محیط‌های آبگوشت سلنیت و تتراتیونات توصیه می‌شود ، درجة متعارف جهت گرم‌خانه‌گذاری c ْ32ـ c ْ37 بوده و مدت آن 18 تا 24 ساعت می‌باشد .
در سالهای اخیر از آبگوشت RV نیز بهره می‌گیرند که در واقع یک محیط تحول یافته از آبگوشت Rappaport می‌باشد؛ قدرت انتخابی بسیار بالایی دارد، بیشتر جهت جداسازی سالمونلا از غذای انسانی و دامی استفاده می‌شود و به نسبت 1 به 100 نمونه به آبگوشت RV اضافه می‌شود و درجة حرارت c ْ41 برای 24 ساعت جهت گرم‌خانه‌گذاری مناسب می‌باشد ، محیط‌های کشت انتخابی سالمونلا که دارای یک سیستم تشخیصی مناسبی هستند که جهت تمایز ارگانیسم از غیرسالمونلاها می‌باشد (52) محیط‌های کشت انتخابی سالمونلا در برخی موارد نظیر محیط‌های حاوی صفرا که براساس ویژگی سالمونلا در تولید سولفید هیدروژن کمک به تشخیص مناسب تری می‌کند امروزه کاربرد محیط های بریلینت گرین آگار، هکتون اینتریک آگار و گزیلوز لیزین داُکسی کلات آگار بیشتر رایج می‌باشد مدت گرم‌خانه‌گذاری در دمای c ْ37 را 24 تا 48 ساعت در نظر گرفته‌اند آزمایشات بیوشیمیایی برای آن دسته از مواردی به کار می‌رود که پرگنه‌های مشکوک به سالمونلا وجود داشته باشد. تست‌های روتین جهت این امر عبارتند از: اندول، اوره آز، لیزین ایرون آگار (LIA) ، TSI و تخمیر قندها (ساکروز، لاکتوز، سالیسین و دولکتیول) که در اکثر آزمایشگاه‌ها صورت می‌گیرد سالمونلا قادر به تخمیر لاکتوز، ساکاروز و در برخی موارد سالیسین نیست هم‌چنین سالمونلا قادر است که H2S (سولفید هیدروژن) در محیط تولید کند اگرچه سالمونلاهایی با H2S منفی و لاکتوز مثبت نیز وجود دارند
2-9-2- روش‌های کشت سریع سالمونلا:
1-2-9-2- روش STR اوکسوئید:
روشی سریع است که برپایة غنی‌سازی انتخابی حرکت استوار است و برای انواع غذاها مناسب است ( این روش فقط سالمونلاهای متحرک را مشخص می‌کند ، تشخیص فرضی است و تأیید تشخیص توسط یکی از آزمایش‌های سنتی و یا آزمایش آگلوتیناسیون به کمک لاتکس صورت می‌گیرد که در این صورت نتایج 24 ساعته آماده خواهد شد.
2-2-9-2- روش توقف ایمنولوژی حرکت:
روش سریعی است که نتایج را در 28 تا 32 ساعت مشخص می‌کند در این روش از دستگاه خاصی بهره می‌گیرند که شامل 2 بخش است : 1. بخش مخصوص کشت انتخابی و 2. بخش مخصوص حرکت میکروب است.بخش کشت آن حاوی آبگوشت غنی‌کنندة انتخابی و بخش حرکت حاوی محیط غیرانتخابی است. به دنبال کشت و اضافه کردن سوسپانسیون پادتن ضدتاژک سالمونلا در بخش حرکت و گرم‌خانه‌گذاری در 35 درجه سانتی گراد که پادتن به طرف سالمونلای محرک جلب شده و تولید باند ایمنی (U) می‌کند
3-9-2-روش بازیابی سریع سالمونلا:
1-3-9-2-امپیدیومتریک متد:
در این روش که به یک محیط کشت نیز نیاز است که در آن از رشد باکتری‌های غیرسالمونلا جلوگیری شده و موجب تقویت رشد سالمونلا شود با رشد سالمونلا در این محیط و تغییراتی که از نظر پارامترهای الکتریکی در محیط ایجاد می‌گردد و به وسیلة این دستگاه اندازه‌گیری شده و تشخیص سالمونلا را امکان‌پذیر می‌کند. این روش قادر به تشخیص سالمونلای H2S منفی و لاکتوز مثبت را داراست
4-9-2- روش‌های سرولوژیک:
1 -4-9-2: روش الایزا :
چندین فرم از روش الایزا موجود می‌باشد که کیت‌های تجاری آن در بازار می‌باشند، اما روش لی و همکارانش از اهمیت خاصی برخوردار بوده و این امر به تشخیص سالمونلا تایفی موریوم در عرض 19 ساعت منجر شده است
2-4-9-2- روش آگلوتیناسیون به کمک لاتکس:
علاوه بر این که این روش برای تأیید تشخیص سالمونلای جدا شده به روش‌های دیگر کاربرد دارد که خود می‌تواند به عنوان روش بازاریابی سریع سالمونلا مورد استفاده قرار بگیرد. این روش به صورت کیت تجاری در بازار می‌باشد
5-9-2- سایر روش‌های بازیابی سالمونلا:
1. روش ژنتیکی هیبریداسیون DNA با DNA
2. آزمایشات بیوشیمیایی
1-9-2- روش سنتی کشت و جداسازی:
این روش به عنوان یک روش روتین در بسیاری از آزمایشگاه صورت می‌گیرد که شامل مراحل پیش غنی‌سازی، غنی‌سازی، کشت در محیط انتخابی و انجام آزمایشات بیوشیمیایی و سرولوژی جهت تشخیص پرگنه‌های مشکوک به سالمونلا می‌باشد ، در پیش غنی‌سازی که محیط‌های متنوعی نظیر آبگوشت لاکتوزدار و آب پپتونه بافری شده، بیشتر از سایر موارد استفاده می‌شود ، در غنی‌سازی از محیط‌هایی نظیر: تتراتیونات و سلنیت بهره می‌گیرند، محیط‌های کشت انتخابی بیشتر بریلینت گرین آگار یا آگار سبز درخشان و سدیم دی‌اکسی کولات و نمک‌های صفراوی هستند ، افزودن نمونه در بهترین حالت با نسبت 1 به 9 (25 سی‌سی نمونه در 225 سی‌سی) از محیط آبگوشت لاکتوزدار توصیه می‌شود ، جهت گرم‌خانه‌گذاری در محیط آبگوشت لاکتوزدار و آب پپتونه بافری که دمای c ْ37 برای 24 ساعت می‌باشد در محیط غنی‌سازی که افزودن نمونه به نسبت 1 به 10 در محیط‌های آبگوشت سلنیت و تتراتیونات توصیه می‌شود ، درجة متعارف جهت گرم‌خانه‌گذاری c ْ32ـ c ْ37 بوده و مدت آن 18 تا 24 ساعت می‌باشد .
در سالهای اخیر از آبگوشت RV نیز بهره می‌گیرند که در واقع یک محیط تحول یافته از آبگوشت Rappaport می‌باشد؛ قدرت انتخابی بسیار بالایی دارد، بیشتر جهت جداسازی سالمونلا از غذای انسانی و دامی استفاده می‌شود و به نسبت 1 به 100 نمونه به آبگوشت RV اضافه می‌شود و درجة حرارت c ْ41 برای 24 ساعت جهت گرم‌خانه‌گذاری مناسب می‌باشد ، محیط‌های کشت انتخابی سالمونلا که دارای یک سیستم تشخیصی مناسبی هستند که جهت تمایز ارگانیسم از غیرسالمونلاها می‌باشد (52) محیط‌های کشت انتخابی سالمونلا در برخی موارد نظیر محیط‌های حاوی صفرا که براساس ویژگی سالمونلا در تولید سولفید هیدروژن کمک به تشخیص مناسب تری می‌کند امروزه کاربرد محیط های بریلینت گرین آگار، هکتون اینتریک آگار و گزیلوز لیزین داُکسی کلات آگار بیشتر رایج می‌باشد مدت گرم‌خانه‌گذاری در دمای c ْ37 را 24 تا 48 ساعت در نظر گرفته‌اند آزمایشات بیوشیمیایی برای آن دسته از مواردی به کار می‌رود که پرگنه‌های مشکوک به سالمونلا وجود داشته باشد. تست‌های روتین جهت این امر عبارتند از: اندول، اوره آز، لیزین ایرون آگار (LIA) ، TSI و تخمیر قندها (ساکروز، لاکتوز، سالیسین و دولکتیول) که در اکثر آزمایشگاه‌ها صورت می‌گیرد سالمونلا قادر به تخمیر لاکتوز، ساکاروز و در برخی موارد سالیسین نیست هم‌چنین سالمونلا قادر است که H2S (سولفید هیدروژن) در محیط تولید کند اگرچه سالمونلاهایی با H2S منفی و لاکتوز مثبت نیز وجود دارند
2-9-2- روش‌های کشت سریع سالمونلا:
1-2-9-2- روش STR اوکسوئید:
روشی سریع است که برپایة غنی‌سازی انتخابی حرکت استوار است و برای انواع غذاها مناسب است ( این روش فقط سالمونلاهای متحرک را مشخص می‌کند ، تشخیص فرضی است و تأیید تشخیص توسط یکی از آزمایش‌های سنتی و یا آزمایش آگلوتیناسیون به کمک لاتکس صورت می‌گیرد که در این صورت نتایج 24 ساعته آماده خواهد شد.
2-2-9-2- روش توقف ایمنولوژی حرکت:
روش سریعی است که نتایج را در 28 تا 32 ساعت مشخص می‌کند در این روش از دستگاه خاصی بهره می‌گیرند که شامل 2 بخش است : 1. بخش مخصوص کشت انتخابی و 2. بخش مخصوص حرکت میکروب است.بخش کشت آن حاوی آبگوشت غنی‌کنندة انتخابی و بخش حرکت حاوی محیط غیرانتخابی است. به دنبال کشت و اضافه کردن سوسپانسیون پادتن ضدتاژک سالمونلا در بخش حرکت و گرم‌خانه‌گذاری در 35 درجه سانتی گراد که پادتن به طرف سالمونلای محرک جلب شده و تولید باند ایمنی (U) می‌کند
3-9-2-روش بازیابی سریع سالمونلا:
1-3-9-2-امپیدیومتریک متد:
در این روش که به یک محیط کشت نیز نیاز است که در آن از رشد باکتری‌های غیرسالمونلا جلوگیری شده و موجب تقویت رشد سالمونلا شود با رشد سالمونلا در این محیط و تغییراتی که از نظر پارامترهای الکتریکی در محیط ایجاد می‌گردد و به وسیلة این دستگاه اندازه‌گیری شده و تشخیص سالمونلا را امکان‌پذیر می‌کند. این روش قادر به تشخیص سالمونلای H2S منفی و لاکتوز مثبت را داراست
4-9-2- روش‌های سرولوژیک:
1 -4-9-2: روش الایزا :
چندین فرم از روش الایزا موجود می‌باشد که کیت‌های تجاری آن در بازار می‌باشند، اما روش لی و همکارانش از اهمیت خاصی برخوردار بوده و این امر به تشخیص سالمونلا تایفی موریوم در عرض 19 ساعت منجر شده است
2-4-9-2- روش آگلوتیناسیون به کمک لاتکس:
علاوه بر این که این روش برای تأیید تشخیص سالمونلای جدا شده به روش‌های دیگر کاربرد دارد که خود می‌تواند به عنوان روش بازاریابی سریع سالمونلا مورد استفاده قرار بگیرد. این روش به صورت کیت تجاری در بازار می‌باشد
5-9-2- سایر روش‌های بازیابی سالمونلا:
1. روش ژنتیکی هیبریداسیون DNA با DNA
2. آزمایشات بیوشیمیایی
دیدگاه ها