راهکارهایی جهت افزایش جوجه درآوری در مرغداری ها

  • تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۴/۰۳
  • بازدید : ۱۰۴۶
نگارنده این مقاله اذعان می نماید در سالی که برای دیگران سال ناامید کننده ای بود وی دارای شرایط مناسبی از باروری و میزان بالای جوجه در آوری بود و موقعیت آن را داشت تا برخی از آخرین شیوه های به کار رفته در صنعت طیور تجاری که شانس جوجه در آوری را افزایش می دهد را مطالعه نماید. وی سعی دارد در این مقاله اطلاعات کلی در خصوص نحوه افزایش میزان جوجه درآوری در اختیار پرورش دهندگان طیور قرار دهد . اولین و مهمترین مورد برای مرغ های تخمگذار ، قبل ، در طی و پس از تخمگذاری آن است که مکمل های ویتامینی و پروبیوتیک فراهم شود . چه مکمل های ویتامین قبل و در زمان تخمگذاری باعث می شود تا واقعاً میزان جوجه درآوری مرغ ها بالا رود بنابراین پرورش دهندگان باید سعی نمایند تا در تمام طول دوره برای مرغ یک لانه پاکیزه مهیا کنند . در صورت امکان تخم مرغ ها را 3 بار در روز جمع آوری نموده و از شستن آن ها خود داری نمایند . شستن تخم مرغ ها سبب می شود لایه محافظ آن (کوتیکول یا bloom ) از روی سطح تخم مرغ برداشته شود . این لایه راه طبیعی محافظت تخم مرغ از ورود باکتری ها است و از تبخیر سریع رطوبت و co2 از تخم مرغ جلوگیری می کند.
دمای تخم مرغ در زمانی که مرغ روی آن می خوابد ، تقریباً 105 درجه فارنهایت می باشد . هنگامی که تخم مرغ سرد می شود ، داخل آن خلاء ایجاد می شود و به راحتی تمام باکتری هایی که در تماس با تخم مرغ هستند ، به درون آن مکیده می شوند . اگر شما تخم مرغ ها را 2 ساعت پس از تخمگذاری بشویید ، بیش از آن که کار مفیدی انجام داده باشید ، با از بین بردن لایه محافظ به آن ها صدمه وارد کرده اید . هیچ ماده ضدعفونی کننده ای بر باکتری هایی که از منافذ پوسته عبور کرده اند و به داخل آن راه یافته اند ، اثر نخواهد کرد. هم چنین تخم مرغ در بدون وجود لایه محافظ پوسته حساسیت بیشتری برای آلودگی با باکتری های جدید خواهد داشت .
تخم مرغهایی که به شدت با مواد بستر آلوده شده اند باید حذف نمود و آن هایی را که آلودگی کمتری دارند ، باید توسط یک حوله کاغذی پاک نمود . به هیچ وجه از کاغذ سمباده استفاده نکنید زیرا آنها هم باعث از بین رفتن کوتیکول و ورود باکتری به تخم مرغ می شود . برای کسانی که به شدت نگران ضد عفونی کردن تخم مرغها یشان هستند دستور کار به این صورت می باشد : تمام تخم مرغها را توسط یک مایع ضد عفونی کننده ـ اکسین ارجحیت دارد ـ که با آب گرمتری نسبت به تخم مرغ ها مخلوط شده ، ضد عفونی کنید . شما باید تخم ها را در عرض 2-1 ساعت پس از تخمگذاری اسپری نمایید در غیراینصورت وقت خود را تلف کرده اید . سپس اجازه دهید تا آن ها با جریان هوا خشک شوند و هیچ چیز به آن ها نمالید . تخم مرغ های بارور خود را در انبار نگهداری قرار دهید . آن هایی که کمتر از 7 روز انبار می شوند در دمای 65-60 درجه فارنهایت و آن هایی که بیش از 7 روز نگهداری می شوند را در دمای 55 درجه فارنهایت قرار دهید . تخم مرغها را منجمد نکنید . قرار دادن تخم مرغ ها در این محدوده دمایی از رشد جنین جلوگیری می کند که این موضوع مورد نظر ما است . چنانچه دما به اندازه ای گرم باشد که جنین پیش از انکوباسیون شروع به رشد نماید، اغلب هنگام انتقال به انکوباتور جنین ها می میرند. اگر تخم مرغ ها را بیش از 10 روز انبار می کنید باید آنها را به صورتی در سینی ها بگذارید که انتهای پهن رو به بالا باشد (این تنها زمانی است که تخم ها را به صورتی که انتهای پهن رو به بالا باشد نگهداری می کنید ) هدف از این کار جلوگیری از تبخیر بیش از حد co2 و رطوبت از فضای هوای بالای تخم مرغ در هنگام انبار کردن می باشد . از دست رفتن co2 باعث تغییرPH شده و محیط را سمی می کند . این یکی از دلایل تلفات جنین در جایی که هیچ باکتری یا قارچی شناسایی نشده ، می باشد . چرخش تخم مرغهایی که انتهای پهن آن ها رو به بالاست لازم نمی باشد . تخم مرغهایی که کمتر از 10 روز نگهداری می شوند را می توان از سمت نوک باریک به بالا قرار داد و چرخاندن آن ها ضروری می باشد . برای چرخاندن تخم مرغ ها می توانید به راحتی با قرار دادن شیئی کوچک در یک انتهای سینی (صبح هنگام ) و قرار دادن آن در انتهای دیگر (شب هنگام ) ، این کار را انجام دهید . این عمل باعث تغییر مرکز ثقل تخم مرغ ها شده و از چسبیدن جنین به دیواره پیشگیری می کند (جنین در سطح حفره هوا قرار دارد )باید روزانه یکبار تخم ها را با آبی گرمتر از دمای تخم ها مرطوب کنید یا این که از یک مرطوب کننده در کنار آن ها استفاده نمایید . این منابع رطوبت باید حاوی 7 قطره اکسین به ازای یک گالن آب باشند تا از ورود باکتری های جدید جلوگیری شود.
تخم مرغ ها را در حالتی که نوک باریک رو به بالاست یا از پهلو ، درون انکوباتور قرار دهید .اگر شما از انکوباتور بزرگی استفاده می کنید که تغییرات رطوبت به منظور افزایش تبخیر ، رطوبت را در صورت امکان فراهم می سازد ، برای 10 روز اول جریان هوا را مسدود نمایید . این باعث کاهش از دست رفتن رطوبت و co2 شده و مهمتر از آن از مرگ ناشی از بیماریهای باکتریایی و قارچی که در 5 تا 10 روز اول زندگی در انکوباتور رخ می دهد ، پیشگیری می نماید . از مسدود نمودن جریان هوا در انکوباتورهای کوچک خودداری کنید . شما در آینده زمان سختی خواهید داشت تا در صورت لزوم ، تبخیر رطوبتی را سرعت ببخشید. به دلیل این که روش و تجهیزات انکوباسیون هرشخص متفاوت می باشد ، فقط به ذکر این نکته بسنده می شود که شما باید اطمینان حاصل نمایید که منابع حرارتی ، چرخشی و رطوبت به دقت برای شرایطی پایدار کنترل می شوند . چیزی که مشخص است این که شما باید انکوباتورها و ماشین های مادر را پیش از هر استفاده ای ضد عفونی نمایید و باز هم در اینجا به کارگیری اکسین پیشنهاد می شود . اکسین 200 مرتبه مؤثرتر از آب ژاول بوده و کار کردن با آن به مراتب ساده تر از Tektol می باشد .طی انکوباسیون نباید بیشتر یا کمتر از 14-12 درصد تبخیر رطوبت را از تخم مرغ داشته باشیم . میزان جوجه درآوری و کیفیت جوجه ها با مقادیر پایین تر یا بالاتر از محدوده ذکرشده کاهش می یابد . تخمین میزان تبخیر رطوبت را می توان به سادگی از طریق وزن نمودن تخم مرغ ها به دست آورد. باید تخم ها هنگامی که چیده شده اند و دوباره زمانی که آن ها را در انکوباتور قرار می دهید ، وزن نمایید تا میزان کاهش مشخص شود . اگر مایل باشید می توانید این کار را از طریق وزن نمودن یک طبقه کامل از تخم مرغ انجام دهید . کسانی که دارای گله ای کوچک می باشند می توانند هر تخم را به تنهایی وزن نمایند .(اگر تخم ها را در زمان انکوباسیون وزن می نمایید ، این کار را به سرعت انجام دهید چون تماس آن ها با دست باعث سرد شدن تخم مرغ ها می شود ) . چنانچه شما بر این تصورید که نگارنده توجه کمی به خود دوره انکوباسیون داشته ، باید گفت تصور شما صحیح است . نگارنده نیز به این موضوع باور دارد و به امر پیشگیری مناسب اهتمام می وزرد و این پیش از دوره پرورش جوجه ها آغاز خواهد شد .

کارهایی که باید بعد از به دنیا آمدن جوجه ها انجام دهید

  • انتقال جوجه های یک روزه به سالن های پرورشی : زمانی که جوجه ها موفق به هچ کامل شدند، حداقل 24 ساعت اجازه دهید تا جوجه های سر از تخم درآمده در داخل دستگاه بمانند و 80 درصد کرک و پر آنها خشک شود در غیر این صورت به خاطر رطوبتی که روی بدن شان مستعد دچار شدن به بیماری های عفونی خواهند بود حتی زمانی کوچکترین تماس از طرف شما اتفاق بیفتد.
  • توجه به ذخیره زرده : جوجه ها تا 24 ساعت نیازی به خوردن غذا ندارند چون باقیمانده زرده برای تغذیه آنها کفایت می کند در غیر این صورت اگر ذخیره زرده در بدن آنها باقی بمانند موجب عفونت های شدید شده و به فاصله چند روز بعد از تولد تلف خواهند شد.
  • واکسیناسیون : جوجه ها را قبل از انتقال به سالن های پرورشی بر علیه بیماری مارک واکسینه کنید تا سلامت آنها در طول دوره پرورشی تضمین شود.


دیدگاه ها


اگر تصویر خوانا نیست اینجا کلیک کنید

همزمان با تأیید انتشار دیدگاه من، به من اطلاع داده شود.
* دیدگاه هایی كه حاوي توهين است، منتشر نمی شود.
* لطفا از نوشتن دیدگاه های خود به صورت حروف لاتين (فينگليش) خودداري نماييد.