نوعى بیمارى انفرادى در ماکیان و بوقلمون است که در مناطق مختلفى از جهان در پرورش طیور صنعتى گزارش شده است .
عامل بیمارى :
عامل بیارى ، باکترى کلستریدیوم پروفرنژنس است این باکترى از دسته باکتریهاى بى هوازى و گرم مثبت مى باشد و به طور معمول در روده هاى بزرگ و روده ى کور طیور سالم وجود دارد که در شرایط خاص خود را به روده باریک رسانده و تولید توکسین یا سم مى کند . توکسین ایجاد شده توسط این باکترى باعث نکروز بافت مخاطى روده ها مى شود و سم از طریق مدفوع دفع مى شود با کترى در مدفوع ، غذا ، بستر ، خاک و محتویات روده یافت مى شود .
علائم بالینى ، وقوع بیمارى :
بیمارى آنتریت نکروتیک در جوجه هاى گوشتى در سنین 6-2 هفتگى ممکن است روى دهد بیمارى تورم روده نکروتیک توام با بیمارى کوکسید یوز نیز گزارش شده است عوامل دیگرى که مى تواند باعث بروز بیمارى تورم روده نکروتیک شود عبارتند از :
1- تغییر ناگهانى کیفیت یا کمیت جیره غذایى که باعث افزایش جمعیت باکتریها در روده ، مخصوصا کلستریدیوم پر فرنژنس مى شود .
2- تخریب مخاط روده ها بوسیله عوامل پاتوژن ، مثل سالمونلا و کوکسیدیا .
3- تغییر ph روده از اسیدى به قلیایى به دلیل جیره با فیبر بالا یا بستر خوارى .
4- عدم ضد عفونى کامل سالن و تجهیزات بین دو دوره ى پرورش .
دوره بیمارى تورم روده نکروتیک بین 5-10 روز است و مرگ و میر آن بین 2 تا 50 درصد مى باشد .بیمارى به سرعت پیشرفت مى کند و گاهى مرگ و میر بدون علائم بالینى در سطح گله وجود داشته و فقط پرندگان تلف شده در سالن یافت مى شوند .
نشانه هاى عمده ى بیمارى عبارتند از : اسهال ، ژولیدگى پرها ، از دست دادن آب بدن ، کاهش اشتها ، بیحالى ، عدم تمایل به حرکت کردن و مدفوع خونى .
علائم کالبد گشائى :
کبد ، متورم ، پرخون و داراى لکه هاى نکروزى 2-3 میلى مترى مى باشد و روده هاى باریک : متسع و دیواره آن ضخیم ، پرخون و داراى لایه نازک سبز یا زرد رنگ مى باشد و لاشه خشک و سفت مى شود .
تشخیص :
تشخیص بیمارى بر اساس جراحات مشخص در کالبد گشائى و جدا کردن باکترى صورت مى گیرد . دیواره روده بسیار نازک و به سهولت پاره مى شود . این بیمارى را باید از بیماریهایى : مثل کوکسید یوز و تورم روده قرحه اى تفریق نمود .
کنترل و درمان :
جهت کنترل بیمارى ورم روده نکروتیک باید از بیماریهایى مثل کوکسیدیوز ، سالمونوز و عفونت هاى روده با عوامل دیگر جلوگیرى نمود همچنین در این راستا نباید جیره را به طور ناگهانى تغییر داد . جهت درمان از داروهایى مانند با ستیراسین ، پنى سیلین ، اریترومایسین ، تترا سایکلین ، ویرجنا مایسین ولینکومایسین مى توان بهره برد .
عامل بیمارى :
عامل بیارى ، باکترى کلستریدیوم پروفرنژنس است این باکترى از دسته باکتریهاى بى هوازى و گرم مثبت مى باشد و به طور معمول در روده هاى بزرگ و روده ى کور طیور سالم وجود دارد که در شرایط خاص خود را به روده باریک رسانده و تولید توکسین یا سم مى کند . توکسین ایجاد شده توسط این باکترى باعث نکروز بافت مخاطى روده ها مى شود و سم از طریق مدفوع دفع مى شود با کترى در مدفوع ، غذا ، بستر ، خاک و محتویات روده یافت مى شود .
علائم بالینى ، وقوع بیمارى :
بیمارى آنتریت نکروتیک در جوجه هاى گوشتى در سنین 6-2 هفتگى ممکن است روى دهد بیمارى تورم روده نکروتیک توام با بیمارى کوکسید یوز نیز گزارش شده است عوامل دیگرى که مى تواند باعث بروز بیمارى تورم روده نکروتیک شود عبارتند از :
1- تغییر ناگهانى کیفیت یا کمیت جیره غذایى که باعث افزایش جمعیت باکتریها در روده ، مخصوصا کلستریدیوم پر فرنژنس مى شود .
2- تخریب مخاط روده ها بوسیله عوامل پاتوژن ، مثل سالمونلا و کوکسیدیا .
3- تغییر ph روده از اسیدى به قلیایى به دلیل جیره با فیبر بالا یا بستر خوارى .
4- عدم ضد عفونى کامل سالن و تجهیزات بین دو دوره ى پرورش .
دوره بیمارى تورم روده نکروتیک بین 5-10 روز است و مرگ و میر آن بین 2 تا 50 درصد مى باشد .بیمارى به سرعت پیشرفت مى کند و گاهى مرگ و میر بدون علائم بالینى در سطح گله وجود داشته و فقط پرندگان تلف شده در سالن یافت مى شوند .
نشانه هاى عمده ى بیمارى عبارتند از : اسهال ، ژولیدگى پرها ، از دست دادن آب بدن ، کاهش اشتها ، بیحالى ، عدم تمایل به حرکت کردن و مدفوع خونى .
علائم کالبد گشائى :
کبد ، متورم ، پرخون و داراى لکه هاى نکروزى 2-3 میلى مترى مى باشد و روده هاى باریک : متسع و دیواره آن ضخیم ، پرخون و داراى لایه نازک سبز یا زرد رنگ مى باشد و لاشه خشک و سفت مى شود .
تشخیص :
تشخیص بیمارى بر اساس جراحات مشخص در کالبد گشائى و جدا کردن باکترى صورت مى گیرد . دیواره روده بسیار نازک و به سهولت پاره مى شود . این بیمارى را باید از بیماریهایى : مثل کوکسید یوز و تورم روده قرحه اى تفریق نمود .
کنترل و درمان :
جهت کنترل بیمارى ورم روده نکروتیک باید از بیماریهایى مثل کوکسیدیوز ، سالمونوز و عفونت هاى روده با عوامل دیگر جلوگیرى نمود همچنین در این راستا نباید جیره را به طور ناگهانى تغییر داد . جهت درمان از داروهایى مانند با ستیراسین ، پنى سیلین ، اریترومایسین ، تترا سایکلین ، ویرجنا مایسین ولینکومایسین مى توان بهره برد .
دیدگاه ها