رابطه ژنتیک و تغذیه شترمرغ
یکی از مهمترین عناصر کشاورزی و پرورش دام، برنامه های بهبود ژنتیکی است. در مورد شترمرغ تنها بهبود صورت گرفته حدود صد سال پیش انجام شد. درآن زمان برخی از آفریقای جنوبی ها پرندگانی را از آفریقای شمالی به منظور بهبود کیفیت پر خریداری کردند. در طول 15 سال اخیر مقدار قابل توجهی پرنده در سطح بین المللی معامله شده اند. تا کنون پرها و قد دو متری پرنده به عنوان ارزش مطرح شده اند.
بازرگانان پرندگانی را که دارای خصوصیات متفاوتی بوده اند فروخته اند خصوصیاتی مانند:
• پوستهای سیاه آفریقایی تنها نوع قابل پذیرش بوده است. • پرندگان آبی رنگ، گوشت بهتری دارند.
• پرندگان قرمز خلق و خوی بدتری دارند. • پوستهای پرندگان آبی رنگ بی مصرف می باشد.
این خصوصیات و فرضیات بر اساس شواهد و مدارک اندک و یا بی هیچ مدرکی بدست آمده اند. سپس از چندین نام قرار دادی و ظاهری که در فعالیتهای مختلف بوجود آمده اند استفاده شد. مانند:
• آبی های برتر نامیبیایی • آبی های برتر تگزاس
تشخیص اینکه کدام نژاد از دیگری بهتر عمل می کند، غیر ممکن است بود. تا زمانی که به عوامل تغذیه ای توجه نشود دیدن عملکرد واقعی ژنتیکی غیر ممکن خواهد بود. این تجربه بود که باعث شد در زمینه تغذیه شترمرغ شروع به تحقیق کنم که باعث آشنایی با شرکت Blue Mountaina شد. این بولتن بر اهمیت تغذیه و مدیریت تاکید دارد و اینکه چگونه می توان رابطه آنها را با برنامه های بهبود ژنتیکی برقرار کرد. شرکت Blue Mountain عوامل مدیریتی موثر بر تولید را به صورت زیر بیان می دارد: تغذیه تولید ، مدیریت جیره تولید ، مدیریت مزرعه ای تولید ، ژنتیک تولید . دلیل این امر این است که اگر شماره یک یعنی تغذیه تولید منظور نشود، مدیریت جیره و مدیریت مزرعه اهمیت اندکی خواهند داشت. عملکرد ژنتیک توارثی نیز نمی تواند خود را نشان دهد. برعکس حتی با داشتن بهترین تغذیه، اگر مدیریت جیره و مدیریت مزرعه ضعیف باشند، باز هم نمی توان برنامه بهبود ژنتیکی مطلوب و معنی داری داشت.
تغذیه و سلامت
اگر توسعه اندام تولید مثلی در اثر تغذیه ضعیف به خطر بی افتد، چگونه یک پرورش دهنده شترمرغ می تواند به توانایی ژنتیکی حیوان دست یابد؟ این موضوع توسط محققین آفریقای جنوبی در مقالات گزارش شده، فقط 45-60% جوجه های حاصل از تخم ها زنده می مانند و نیز وزن زنده، حداقل میزان برای زنده ماندن می باشد. همچنین وزن لاشه هم حداقل وزن قابل تحصیل شترمرغ است.
• این موضوع را به خاطر بسپارید: کبد خون را تصفیه می کند، مواد زاید داخلی و خارجی را متابولیز می کند صفرا را سنتز می کند، بسیاری از آنزیمها و پروتئینها را برای عملکردهای بدن می سازد. همچنین باعث تشکیل زرده می شود. همچنین در بسیاری از فعالیتهای متابولیکی مانند سوخت و ذخیره کربوهیدراتها نقش دارد.بنابراین اگر با مشکلات متعدد کبدی مواجه باشیم چگونه می توان جوجه هایی دارای مواد مغذی کافی داشت و چطور می توان قدرت و سلامت جوجه در آوری را بیمه کرد؟
• اگر جوجه ها رشد کافی نداشته باشند، شواهد نشان می دهد که اثرات ژنتیکی حقیقی را نمی توان معین کرد. شرکت پیامهای زیادی را به منظور کمک دریافت می کند و اکنون مشاهده می کنیم از جیره های متفاوتی در کشورهای مختلف استفاده می شود. با دانستن این موضوع که فرمولهای B.M شامل سطوح معنی دار بالاتری از مواد مغذی می باشد، سیستم ارزیابی تغذیه ای برای پرورش دهندگان طراحی شده تا به آنان این امکان را بدهد تا بتوانند از این میزان توانایی پرندگانشان را برای تولید، ارزیابی داشته باشند.
اصول کلی این سیستم رتبه بندی تغذیه ای بر این اساس است که امروزه جوجه هایی با داشتن اعضای نارس و توسعه نیافته بدنیا می آیند. این امر شاهد و گواهی برتغذیه ناکافی مادران توسط پرورش دهندگان است که باعث می گردد کبدهای زرد روشن و در نتیجه تخمهایی فاقد مواد مغذی کافی داشته باشند. همچنین از شواهد این امر وجودتنوع و تفاوت در کیسه های زردجوجه های از تخم در آمده است. من با برخی از دامپزشکان صحبت کرده ام آنان هرگز جوجه های از تخم در آمده ای همراه با تولید صفرا ندیده بودند که این امر بسیار حیرت آور است و دلیلی بر این امر است که بسیاری از آنان حتی این نشانه های سوء تغذیه را نمی شناسند. بسیار مهم است که در کیسه زرده، صفرا را به عنوان یکی از ضروری ترین عناصر کمکی به هضم کیسه زرده مشاهده کنیم. همچنین تنوع و تفاوت بسیاری نیز در اندازه و میزان رشد و توسعه سایر اندامهای اصلی مشاهده می کنیم. واضح است که اگر جوجه هایی با داشتن اندامهایی متولد شوندکه به خوبی عمل نمی کنند، در مقایسه با جوجه هایی که اندامهای سالم و قوی دارند، رشد کندی خواهند داشت.
مدیریت تغذیه تولید
تمامی پرورش دهندگان دام های تولیدی که کارشان سود دهی دارد، دامهایشان را با جیره هایی دارای استانداردهای بالای مدیریت تغذیه ای، تغذیه می کنند. هنوز کشاورزانی دیده می شوند که شترمرغ هایشان را روز ی یک بار و یا هر 3 یا 4 روز یک بار تغذیه می کنند. مقاله تحقیقی که در کنگره جهانی شترمرغ در سال 2002 منتشر شد، ذکر کرد که برخی کشاورزان پرنده هایشان را هفته ای 3 مرتبه تغذیه می کنند. این کشاورزی تولیدی دام نیست. شترمرغها بسیار نسبت به طعم و بو حساس هستند و غذا دهی غیر مستمر باعث کاهش خوراک آنها می گردد. این امر بر ضد اصول صحیح تغذیه ای عمل می کند. اگر غذا را کنار بگذاریم، هنوز با کمبود بسیار زیاد ویتامینها مواجه هستیم که هر روزی که غذا بماند و مصرف نشود، مقدار بیشتری ویتامین کاهش می یابد. قبل از اینکه از فرمولهای B.M استفاده کنیم و یا حتی از آن آگاه باشیم.
نرم افزار پیگیری عملکرد
B.M برنامه نرم افزاری مدیریت مزرعه را منتشر کرده که به منظور مشاهده و پیگیری عملکرد فرزندان طراحی شده است. این برنامه افزایش وزن، میزان مصرف خوراک، ضریب تبدیل، هزینه های خوراک و بسیاری موارد دیگر را پیگیری و دنبال می کند. این برنامه ما را قادر می سازد تا بتوانیم حیوانات را در مختلف را به ما می دهد، حتی اگر آنان در پن واحدی به عنوان فرزندان حاصل از سایر مولد ها پرورش یافته باشند. اگر تخم ها و یا جوجه ها فروخته شوند، خریدا ر می تواند عملکرد فرزندان را به پرورش دهنده اولیه گزارش دهد و به ما این امکان را می دهد تا قبل از خرید آن 30 مرتبه به آن دسترسی داشته باشیم. این برنامه ابزاری ضروری در یک برنامه اصلاحی می باشد.
نتیجه گیری
اگر هنوز مولدین شما تخم هایی با وزن کم می گذارند، تخمگذاری با تاخیر دارند، وزن تخم ها متفاوت می باشد، نرخ تبدیل تخم به جوجه پایین است، در انتهای فصل جوجه هایی ضعیف دارید، نرخ مرگ و میر جوجه ها بالاست، اینها همگی علائم کمبود مواد مغذی در جیره مولد ها می باشند. اگر چنین کمبودهایی داشته باشیم، مطمئنا پتانسیل ژنتیکی را نمی توان به خوبی مشخص کرد. اگر جوجه هایی با ناهنجاری از تخم در آمده اند، نرخ رشد کندی دارند، مرگ و میر بالایی وجود دارد، اگر با مشکلات کیسه زرده مواجهید، اینها همگی علائم تغذیه ضعیف مولد ها می باشند. بنابراین واضح است که جوجه هایی که نرخ رشد پایینی دارند، نه تنها نمی توانند از زمان ارزشمند تبدیل خوب مواد غذایی استفاده کافی را ببرند بلکه تعیین صحیح توانائی های ژنتیکی پرندگان نیز مقدور نخواهد بود. واضح است که تغذیه قادر به تامین شرایط لازم برای نمود پتانسیل ژنتیکی نخواهد بود. به طور کل با توجه به موارد فوق توصیه می کنم اهمیت تغذیه به عنوان پایه و اساس برنامه بهبود ژنتیکی همواره مد نظر قرار گیرد.
Ostrich) Genetics and Nutrition )
By: Fiona Benson, Blue Mountain International
سایت agristore.ir و سایت dr-movahedi.blogfa
تهیه و تنظیم : بیژن زحمتکش
یکی از مهمترین عناصر کشاورزی و پرورش دام، برنامه های بهبود ژنتیکی است. در مورد شترمرغ تنها بهبود صورت گرفته حدود صد سال پیش انجام شد. درآن زمان برخی از آفریقای جنوبی ها پرندگانی را از آفریقای شمالی به منظور بهبود کیفیت پر خریداری کردند. در طول 15 سال اخیر مقدار قابل توجهی پرنده در سطح بین المللی معامله شده اند. تا کنون پرها و قد دو متری پرنده به عنوان ارزش مطرح شده اند.
بازرگانان پرندگانی را که دارای خصوصیات متفاوتی بوده اند فروخته اند خصوصیاتی مانند:
• پوستهای سیاه آفریقایی تنها نوع قابل پذیرش بوده است. • پرندگان آبی رنگ، گوشت بهتری دارند.
• پرندگان قرمز خلق و خوی بدتری دارند. • پوستهای پرندگان آبی رنگ بی مصرف می باشد.
این خصوصیات و فرضیات بر اساس شواهد و مدارک اندک و یا بی هیچ مدرکی بدست آمده اند. سپس از چندین نام قرار دادی و ظاهری که در فعالیتهای مختلف بوجود آمده اند استفاده شد. مانند:
• آبی های برتر نامیبیایی • آبی های برتر تگزاس
تشخیص اینکه کدام نژاد از دیگری بهتر عمل می کند، غیر ممکن است بود. تا زمانی که به عوامل تغذیه ای توجه نشود دیدن عملکرد واقعی ژنتیکی غیر ممکن خواهد بود. این تجربه بود که باعث شد در زمینه تغذیه شترمرغ شروع به تحقیق کنم که باعث آشنایی با شرکت Blue Mountaina شد. این بولتن بر اهمیت تغذیه و مدیریت تاکید دارد و اینکه چگونه می توان رابطه آنها را با برنامه های بهبود ژنتیکی برقرار کرد. شرکت Blue Mountain عوامل مدیریتی موثر بر تولید را به صورت زیر بیان می دارد: تغذیه تولید ، مدیریت جیره تولید ، مدیریت مزرعه ای تولید ، ژنتیک تولید . دلیل این امر این است که اگر شماره یک یعنی تغذیه تولید منظور نشود، مدیریت جیره و مدیریت مزرعه اهمیت اندکی خواهند داشت. عملکرد ژنتیک توارثی نیز نمی تواند خود را نشان دهد. برعکس حتی با داشتن بهترین تغذیه، اگر مدیریت جیره و مدیریت مزرعه ضعیف باشند، باز هم نمی توان برنامه بهبود ژنتیکی مطلوب و معنی داری داشت.
تغذیه و سلامت
اگر توسعه اندام تولید مثلی در اثر تغذیه ضعیف به خطر بی افتد، چگونه یک پرورش دهنده شترمرغ می تواند به توانایی ژنتیکی حیوان دست یابد؟ این موضوع توسط محققین آفریقای جنوبی در مقالات گزارش شده، فقط 45-60% جوجه های حاصل از تخم ها زنده می مانند و نیز وزن زنده، حداقل میزان برای زنده ماندن می باشد. همچنین وزن لاشه هم حداقل وزن قابل تحصیل شترمرغ است.
• این موضوع را به خاطر بسپارید: کبد خون را تصفیه می کند، مواد زاید داخلی و خارجی را متابولیز می کند صفرا را سنتز می کند، بسیاری از آنزیمها و پروتئینها را برای عملکردهای بدن می سازد. همچنین باعث تشکیل زرده می شود. همچنین در بسیاری از فعالیتهای متابولیکی مانند سوخت و ذخیره کربوهیدراتها نقش دارد.بنابراین اگر با مشکلات متعدد کبدی مواجه باشیم چگونه می توان جوجه هایی دارای مواد مغذی کافی داشت و چطور می توان قدرت و سلامت جوجه در آوری را بیمه کرد؟
• اگر جوجه ها رشد کافی نداشته باشند، شواهد نشان می دهد که اثرات ژنتیکی حقیقی را نمی توان معین کرد. شرکت پیامهای زیادی را به منظور کمک دریافت می کند و اکنون مشاهده می کنیم از جیره های متفاوتی در کشورهای مختلف استفاده می شود. با دانستن این موضوع که فرمولهای B.M شامل سطوح معنی دار بالاتری از مواد مغذی می باشد، سیستم ارزیابی تغذیه ای برای پرورش دهندگان طراحی شده تا به آنان این امکان را بدهد تا بتوانند از این میزان توانایی پرندگانشان را برای تولید، ارزیابی داشته باشند.
اصول کلی این سیستم رتبه بندی تغذیه ای بر این اساس است که امروزه جوجه هایی با داشتن اعضای نارس و توسعه نیافته بدنیا می آیند. این امر شاهد و گواهی برتغذیه ناکافی مادران توسط پرورش دهندگان است که باعث می گردد کبدهای زرد روشن و در نتیجه تخمهایی فاقد مواد مغذی کافی داشته باشند. همچنین از شواهد این امر وجودتنوع و تفاوت در کیسه های زردجوجه های از تخم در آمده است. من با برخی از دامپزشکان صحبت کرده ام آنان هرگز جوجه های از تخم در آمده ای همراه با تولید صفرا ندیده بودند که این امر بسیار حیرت آور است و دلیلی بر این امر است که بسیاری از آنان حتی این نشانه های سوء تغذیه را نمی شناسند. بسیار مهم است که در کیسه زرده، صفرا را به عنوان یکی از ضروری ترین عناصر کمکی به هضم کیسه زرده مشاهده کنیم. همچنین تنوع و تفاوت بسیاری نیز در اندازه و میزان رشد و توسعه سایر اندامهای اصلی مشاهده می کنیم. واضح است که اگر جوجه هایی با داشتن اندامهایی متولد شوندکه به خوبی عمل نمی کنند، در مقایسه با جوجه هایی که اندامهای سالم و قوی دارند، رشد کندی خواهند داشت.
مدیریت تغذیه تولید
تمامی پرورش دهندگان دام های تولیدی که کارشان سود دهی دارد، دامهایشان را با جیره هایی دارای استانداردهای بالای مدیریت تغذیه ای، تغذیه می کنند. هنوز کشاورزانی دیده می شوند که شترمرغ هایشان را روز ی یک بار و یا هر 3 یا 4 روز یک بار تغذیه می کنند. مقاله تحقیقی که در کنگره جهانی شترمرغ در سال 2002 منتشر شد، ذکر کرد که برخی کشاورزان پرنده هایشان را هفته ای 3 مرتبه تغذیه می کنند. این کشاورزی تولیدی دام نیست. شترمرغها بسیار نسبت به طعم و بو حساس هستند و غذا دهی غیر مستمر باعث کاهش خوراک آنها می گردد. این امر بر ضد اصول صحیح تغذیه ای عمل می کند. اگر غذا را کنار بگذاریم، هنوز با کمبود بسیار زیاد ویتامینها مواجه هستیم که هر روزی که غذا بماند و مصرف نشود، مقدار بیشتری ویتامین کاهش می یابد. قبل از اینکه از فرمولهای B.M استفاده کنیم و یا حتی از آن آگاه باشیم.
نرم افزار پیگیری عملکرد
B.M برنامه نرم افزاری مدیریت مزرعه را منتشر کرده که به منظور مشاهده و پیگیری عملکرد فرزندان طراحی شده است. این برنامه افزایش وزن، میزان مصرف خوراک، ضریب تبدیل، هزینه های خوراک و بسیاری موارد دیگر را پیگیری و دنبال می کند. این برنامه ما را قادر می سازد تا بتوانیم حیوانات را در مختلف را به ما می دهد، حتی اگر آنان در پن واحدی به عنوان فرزندان حاصل از سایر مولد ها پرورش یافته باشند. اگر تخم ها و یا جوجه ها فروخته شوند، خریدا ر می تواند عملکرد فرزندان را به پرورش دهنده اولیه گزارش دهد و به ما این امکان را می دهد تا قبل از خرید آن 30 مرتبه به آن دسترسی داشته باشیم. این برنامه ابزاری ضروری در یک برنامه اصلاحی می باشد.
نتیجه گیری
اگر هنوز مولدین شما تخم هایی با وزن کم می گذارند، تخمگذاری با تاخیر دارند، وزن تخم ها متفاوت می باشد، نرخ تبدیل تخم به جوجه پایین است، در انتهای فصل جوجه هایی ضعیف دارید، نرخ مرگ و میر جوجه ها بالاست، اینها همگی علائم کمبود مواد مغذی در جیره مولد ها می باشند. اگر چنین کمبودهایی داشته باشیم، مطمئنا پتانسیل ژنتیکی را نمی توان به خوبی مشخص کرد. اگر جوجه هایی با ناهنجاری از تخم در آمده اند، نرخ رشد کندی دارند، مرگ و میر بالایی وجود دارد، اگر با مشکلات کیسه زرده مواجهید، اینها همگی علائم تغذیه ضعیف مولد ها می باشند. بنابراین واضح است که جوجه هایی که نرخ رشد پایینی دارند، نه تنها نمی توانند از زمان ارزشمند تبدیل خوب مواد غذایی استفاده کافی را ببرند بلکه تعیین صحیح توانائی های ژنتیکی پرندگان نیز مقدور نخواهد بود. واضح است که تغذیه قادر به تامین شرایط لازم برای نمود پتانسیل ژنتیکی نخواهد بود. به طور کل با توجه به موارد فوق توصیه می کنم اهمیت تغذیه به عنوان پایه و اساس برنامه بهبود ژنتیکی همواره مد نظر قرار گیرد.
Ostrich) Genetics and Nutrition )
By: Fiona Benson, Blue Mountain International
سایت agristore.ir و سایت dr-movahedi.blogfa
تهیه و تنظیم : بیژن زحمتکش
دیدگاه ها