طبق مطالعات انجام شده توسط محققین دانشگاه Aarhus دانمارک بر روی مرغ های ارگانیک به منظور تأمین رفاه مرغ ها ، بایستی سرعت رشد آنها را آهسته تر کرد ؛ همچنین بسته به ژن و گونۀ مرغ ، مصرف خوراک و احتیاجات تغذیه ای آنها نیز اهمیت می یابد .
به گفتۀ یکی از محققین این دانشگاه : " ضوابط و قوانین فعلی در خصوص تولیدات مرغداری، بیانگر سرعت رشد بالا و سن کشتار پایین است و همین امر منجر به وجود مرغ های منفعل و با تحرک پایین می گردد و در نتیجه احتمال وقوع زخم های کف پا را افزایش می دهد ."
در این پژوهش، تمامی این مرغ ها به فضای باز وسیعی دسترسی داشتند و امکان استفاده از انواع حشرات و غلات پروتئینی موجود در رژیم غذایی را داشتند .
نیمی از این مرغ ها رژیم خوراکی حاوی نخود فرنگی ، کلزا ، و باقلا به همراه دو زمین مجزای گندم و جو داشتند . اکثر مرغ ها تمایلی به انتخاب مواد پروتئینی از خود نشان نمی دادند .این گروه از جوجه ها مصرف کمتر خوراک و در نتیجه رشد آهسته تری داشتند .در خصوص این مرغ ها که در محوطۀ باز رشد می یافتند کلزا ، نخود سبز ، و باقلا تنها منابع پروتئینی محسوب نمی شدند چرا که از گیاهانی نظیر شبدر، علف چاودار ، شبدر سه برگ و انواع حشرات ، حلزون و کرم ها تغذیه می کردند . اکثر این گیاهان در مقایسه با خوراک طیور از مقدار پروتئین بالایی برخوردار بودند .
در این پژوهش ، میزان گام برداشتن و راه رفتن مرغ ها در 55 و 85 روزگی نیز ارزیابی شد . مرغ هایی که سرعت رشد بالایی داشتند میزان گام های کمتری هم داشتند . اما با جایگزینی منابع پروتئینی در خصوص مرغ هایی که از رشد بالایی برخوردار بودند دیگر مشکل قدم زدن برای این مرغ ها به چشم نمی آمد چرا که مصرف غذا کاهش و در نتیجه سرعت رشد نیز آهسته تر می شد . این امر در خصوص وضعیت پر و بال و پاهای مرغ ها نیز صدق می کرد .
به گفتۀ یکی از محققین این دانشگاه : " ضوابط و قوانین فعلی در خصوص تولیدات مرغداری، بیانگر سرعت رشد بالا و سن کشتار پایین است و همین امر منجر به وجود مرغ های منفعل و با تحرک پایین می گردد و در نتیجه احتمال وقوع زخم های کف پا را افزایش می دهد ."
در این پژوهش، تمامی این مرغ ها به فضای باز وسیعی دسترسی داشتند و امکان استفاده از انواع حشرات و غلات پروتئینی موجود در رژیم غذایی را داشتند .
نیمی از این مرغ ها رژیم خوراکی حاوی نخود فرنگی ، کلزا ، و باقلا به همراه دو زمین مجزای گندم و جو داشتند . اکثر مرغ ها تمایلی به انتخاب مواد پروتئینی از خود نشان نمی دادند .این گروه از جوجه ها مصرف کمتر خوراک و در نتیجه رشد آهسته تری داشتند .در خصوص این مرغ ها که در محوطۀ باز رشد می یافتند کلزا ، نخود سبز ، و باقلا تنها منابع پروتئینی محسوب نمی شدند چرا که از گیاهانی نظیر شبدر، علف چاودار ، شبدر سه برگ و انواع حشرات ، حلزون و کرم ها تغذیه می کردند . اکثر این گیاهان در مقایسه با خوراک طیور از مقدار پروتئین بالایی برخوردار بودند .
در این پژوهش ، میزان گام برداشتن و راه رفتن مرغ ها در 55 و 85 روزگی نیز ارزیابی شد . مرغ هایی که سرعت رشد بالایی داشتند میزان گام های کمتری هم داشتند . اما با جایگزینی منابع پروتئینی در خصوص مرغ هایی که از رشد بالایی برخوردار بودند دیگر مشکل قدم زدن برای این مرغ ها به چشم نمی آمد چرا که مصرف غذا کاهش و در نتیجه سرعت رشد نیز آهسته تر می شد . این امر در خصوص وضعیت پر و بال و پاهای مرغ ها نیز صدق می کرد .
دیدگاه ها