دیم کاری در حال حاضر به صورت تولید گیاهان زراعی با صرفه اقتصاد بدون آبیاری در مناطقی که بارندگی سالیانه آن 500 میلی متر یا کمتر می باشد شناخته می شود. در مناطقی که باران های سیل آسیا ، تند باد ، پراکنش نامطلوب بارندگی و یا سایر عوامل هدرروی آب وجود دارد می توان با کاربرد صحیح دیم کاری بدون آبیاری در شرایط بارندگی سالیانه 500 یا حتی 750 میلی متر کشاورزی نمود.
وقتی در طول سال میزان بارش باران کمتر از 500 میلیمتر باشدبه کار گیری روش های دیمکاری ضرورت پیدا می کند. وقتی میزان بارندگی بیش از 750 میلی متر باشد در آن صورت از روش های کشاورزی مناطق مرطوب یا به عبارتی تامین نیاز کامل آبی گیاه از طریق باران استفاده می کنند . در مناطقی که بارندگی سالیانه بین 500 و 750 میلی متر باشد بسته به شرایط محل از روش های دیمکاری برای حفاظت موثر رطوبت در خاک استفاده می کنند. بهر حال ، دیمکاری همیشه به کشاورزی تحت شرایط بارندگی سالیانه نسبتا" کم دلالت دارد.
در شرایط دیم ، آب عامل محدود کننده تولید محصولات کشاورزی است. اولین گام بسیار موثر در دیمکاری ذخیره بارش سالیانه در خاک است. از آب ذخیره شده در خاک ،ریشه گیاهان زراعی می توانند برای تولید محصول استفاده نمایند . در طول فصل رویش آب ذخیره شده در داخل خاک ممکن است با حرکت رو به بالا و سطح زمین در اثر تبخیر از دست برود. قسمتی از این آب ذخیره شده در خاک توسط ریشه ها جذب شده و به صورت تعرق از محیط خارج می شود.
رابطه گیاهان زراعی با شرایط محیطی موجود از نظر سازگاری با محیط یکی دیگر از مشکلات دیمکاری می باشد. برخی از گیاهان زراعی نسبت به برخی دیگر از گیاهان زراعی آب خیلی کمتری مصرف می کنند . بعضی از گیاهان زراعی و یا ارقام زراعی زود رس هستند . شناخت هر یک از خصوصیات گیاه زراعی از نظر سازگاری با بارندگی کم و محیط خشک اهمیت زیادی دارد.
بعد از انتخاب گیاه زراعی مناسب برای کشت دیم ، داشتن مهارت و دانش دیم کاری از نظر آماده سازی زمین ، بذرکاری و غیره عامل مهم در زراعت دیم می باشد.
رعایت موارد ذیل برای موفقیت در تولید محصول در شرایط دیم لازم و ضروری می باشد.
ذخیره آب بارش سالیانه در خاک ، نگهداری رطوبت در خاک تا زمان مورد نیاز گیاه ،جلوگیری از تبخیر مستقیم رطوبت از خاک در طی فصل رویش ، افزایش راندمان مصرف آب توسط گیاهان زراعی ، انتخاب گیاهان زراعی مناسب و سازگاری با شرایط دیم و کم آبی می باشد
وقتی در طول سال میزان بارش باران کمتر از 500 میلیمتر باشدبه کار گیری روش های دیمکاری ضرورت پیدا می کند. وقتی میزان بارندگی بیش از 750 میلی متر باشد در آن صورت از روش های کشاورزی مناطق مرطوب یا به عبارتی تامین نیاز کامل آبی گیاه از طریق باران استفاده می کنند . در مناطقی که بارندگی سالیانه بین 500 و 750 میلی متر باشد بسته به شرایط محل از روش های دیمکاری برای حفاظت موثر رطوبت در خاک استفاده می کنند. بهر حال ، دیمکاری همیشه به کشاورزی تحت شرایط بارندگی سالیانه نسبتا" کم دلالت دارد.
در شرایط دیم ، آب عامل محدود کننده تولید محصولات کشاورزی است. اولین گام بسیار موثر در دیمکاری ذخیره بارش سالیانه در خاک است. از آب ذخیره شده در خاک ،ریشه گیاهان زراعی می توانند برای تولید محصول استفاده نمایند . در طول فصل رویش آب ذخیره شده در داخل خاک ممکن است با حرکت رو به بالا و سطح زمین در اثر تبخیر از دست برود. قسمتی از این آب ذخیره شده در خاک توسط ریشه ها جذب شده و به صورت تعرق از محیط خارج می شود.
رابطه گیاهان زراعی با شرایط محیطی موجود از نظر سازگاری با محیط یکی دیگر از مشکلات دیمکاری می باشد. برخی از گیاهان زراعی نسبت به برخی دیگر از گیاهان زراعی آب خیلی کمتری مصرف می کنند . بعضی از گیاهان زراعی و یا ارقام زراعی زود رس هستند . شناخت هر یک از خصوصیات گیاه زراعی از نظر سازگاری با بارندگی کم و محیط خشک اهمیت زیادی دارد.
بعد از انتخاب گیاه زراعی مناسب برای کشت دیم ، داشتن مهارت و دانش دیم کاری از نظر آماده سازی زمین ، بذرکاری و غیره عامل مهم در زراعت دیم می باشد.
رعایت موارد ذیل برای موفقیت در تولید محصول در شرایط دیم لازم و ضروری می باشد.
ذخیره آب بارش سالیانه در خاک ، نگهداری رطوبت در خاک تا زمان مورد نیاز گیاه ،جلوگیری از تبخیر مستقیم رطوبت از خاک در طی فصل رویش ، افزایش راندمان مصرف آب توسط گیاهان زراعی ، انتخاب گیاهان زراعی مناسب و سازگاری با شرایط دیم و کم آبی می باشد
دیدگاه ها