بهترین زمان مصرف ازت در زراعت چغندرقند
ازت به عنوان یکی از مواد غذایی اصلی در گیاهان زراعی بطور اعم و چغندرقند بطور اخص جایگاه ویژه دارد. این عنصر بدلیل حلالیت سریع، اثرات متقابل با سایر عناصر غذائی، مکانیزمهای پیچیده ای را در رشد و نمو گیاه ایجاد می نماید. بیشترین نیاز گیاه به ازت در اوائل دوره رشد تا زمان ایجاد حداکثر پوشش گیاهی در مزرعه است. برای تولید هر تن چغندرقند حدود 4 تا 5 کیلوگرم ازت لازم است که بدلیل حرکت سریع این عنصر در خاک همراه با آب نمی توان نسبت به مصرف یک مرتبه آن اقدام نمود.
بالا رفتن درصد قند و کاهش مواد غیرقندی بویژه مواد غیرقندی ازت دار از اهداف اصلی زراعت چغندرقند می باشد. لذا کمبود ازت در خاک در اواخر دوره رشد چغندرقند از نکات مهم مدیریت ازت می باشد. در غیر این صورت گیاه به رشد برگی و اندام هوائی ادامه داده و در نتیجه درصد قند و درجه خلوص دچار نقصان خواهد شد.
شرح یافته و توصیه های کاربردی : تحقیقات متعدد در خاکها و مناطق مختلف ایران نشان داده است که در صورت استفاده از کودهای فسفری ازت دار (مثل فسفات آمونیم) مصرف کودهای ازته دیگر قبل از کاشت توصیه نمیگردد. در خاکهای نیمه سبک و سبک مصرف ازت در سه نوبت قبل از کاشت، بعداز تنک و یک ماه بعداز آن بهترین نتیجه را داشته است.
در صورت استفاده از کودهای ازتی با پوشش گوگردی ((SCU مصرف یکباره ازت در زمان تنک توصیه می گردد. چنانکه منابع مختلف ازت در دسترس باشد مصرف اوره یا فسفات آمونیم قبل از کاشت، به مقدار یک سوم نیاز گیاه، سولفات آمونیم بعدازتنک و یک ماه بعد از آن به مقدار هر دفعه یک سوم از نیاز گیاه توصیه می شود.
در صورت کمبودهای سریع در اثر آبیاریهای سنگین یا بارندگی های ممتد بهاره مصرف نیترات آمونیم توصیه می گردد.
مصرف ازت در زراعت با مدیریت زراعی متوسط بعداز تیرماه قابل توصیه نمی باشد.
مصرف ازت در خاکهای متوسط بصورت سه قسط قبل از کاشت، هنگام تنک و یکاه بعداز آن مناسب است. در کمبودهای آنی (قبل از اواسط دوره رشد) مصرف نیترات آمونیم توصیه می گردد.
اهمیت اقتصادی: مصرف بی موقع و بی رویه ازت نه تنها باعث افزایش عملکرد نمی شود بلکه اثرات زیانباری در محیط زیست، کاهش کیفیت محصول و افزایش هزینه های تولید را به دنبال خواهد داشت.
ازت به عنوان یکی از مواد غذایی اصلی در گیاهان زراعی بطور اعم و چغندرقند بطور اخص جایگاه ویژه دارد. این عنصر بدلیل حلالیت سریع، اثرات متقابل با سایر عناصر غذائی، مکانیزمهای پیچیده ای را در رشد و نمو گیاه ایجاد می نماید. بیشترین نیاز گیاه به ازت در اوائل دوره رشد تا زمان ایجاد حداکثر پوشش گیاهی در مزرعه است. برای تولید هر تن چغندرقند حدود 4 تا 5 کیلوگرم ازت لازم است که بدلیل حرکت سریع این عنصر در خاک همراه با آب نمی توان نسبت به مصرف یک مرتبه آن اقدام نمود.
بالا رفتن درصد قند و کاهش مواد غیرقندی بویژه مواد غیرقندی ازت دار از اهداف اصلی زراعت چغندرقند می باشد. لذا کمبود ازت در خاک در اواخر دوره رشد چغندرقند از نکات مهم مدیریت ازت می باشد. در غیر این صورت گیاه به رشد برگی و اندام هوائی ادامه داده و در نتیجه درصد قند و درجه خلوص دچار نقصان خواهد شد.
شرح یافته و توصیه های کاربردی : تحقیقات متعدد در خاکها و مناطق مختلف ایران نشان داده است که در صورت استفاده از کودهای فسفری ازت دار (مثل فسفات آمونیم) مصرف کودهای ازته دیگر قبل از کاشت توصیه نمیگردد. در خاکهای نیمه سبک و سبک مصرف ازت در سه نوبت قبل از کاشت، بعداز تنک و یک ماه بعداز آن بهترین نتیجه را داشته است.
در صورت استفاده از کودهای ازتی با پوشش گوگردی ((SCU مصرف یکباره ازت در زمان تنک توصیه می گردد. چنانکه منابع مختلف ازت در دسترس باشد مصرف اوره یا فسفات آمونیم قبل از کاشت، به مقدار یک سوم نیاز گیاه، سولفات آمونیم بعدازتنک و یک ماه بعد از آن به مقدار هر دفعه یک سوم از نیاز گیاه توصیه می شود.
در صورت کمبودهای سریع در اثر آبیاریهای سنگین یا بارندگی های ممتد بهاره مصرف نیترات آمونیم توصیه می گردد.
مصرف ازت در زراعت با مدیریت زراعی متوسط بعداز تیرماه قابل توصیه نمی باشد.
مصرف ازت در خاکهای متوسط بصورت سه قسط قبل از کاشت، هنگام تنک و یکاه بعداز آن مناسب است. در کمبودهای آنی (قبل از اواسط دوره رشد) مصرف نیترات آمونیم توصیه می گردد.
اهمیت اقتصادی: مصرف بی موقع و بی رویه ازت نه تنها باعث افزایش عملکرد نمی شود بلکه اثرات زیانباری در محیط زیست، کاهش کیفیت محصول و افزایش هزینه های تولید را به دنبال خواهد داشت.
دیدگاه ها