بستر بذر باید شرایطی مطلوب برای جوانه زنی خوب و محیطی مناسب برای بیرون آمدن جوانه از خاک را فراهم آورد. اما این نیاز ها اغلب در تضاد با یکدیگرند، بنابراین ممکن است یک بستر بذر فشرده به منظور تماس نزدیک بین بذر و خاک مورد نیاز باشد. در حالیکه احتمالاً یک بستر بذر نرم برای تهویه بهتر مورد نظر است. هرچه بذر کوچکتر باشد حساسیت آن در مقابل شرایط بستر بذر بیشتر بوده و نیاز بیشتری برای تهیه بسیار دقیق بستر بذر وجود دارد.
برای جوانه زدن، تماس نزدیک بین بذر و ذرات خاک مورد لزوم است در غیر این صورت آب با سرعت کافی به داخل بذر نفوذ نخواهد کرد و عمل جوانه زدن به تأخیر خواهد افتاد. همچنین تهویه کافی در محیط بذر در حال جوانه زدن از اهمیت ویژه ای برخوردار است، زیرا بذر در این مرحله از حساسیت ویژه ای برخوردار است.
بذر نباید در عمق بیش از حد قرار گیرد، در غیر این صورت انرژی ذخیره شده در آن ممکن است برای رشد جوانه تا سطح خاک کافی نباشد، و اگر هم جوانه از خاک بیرون آید ضعیف یوده و نتیجتاً در معرض حمله آفات و امراض قرار می گیرد.
بذر در حال جوانه زدن، و جوانه آن دارای نیاز هایی است که تأمین این نیاز ها ممکن است با شرایط بستر بذر مورد نظر، هماهنگی نداشته باشد. در زیر این نیاز ها مورد بررسی قرار می گیرد.
جوانه باید نمو کرده و هر چه سریعتر به سطح خاک و نور برسد تا رشد و نمو خود را بدون وابستگی به مواد غذایی ذخیره شده در بذر شروع نماید.
همچنین بذر نمی تواند سطحی کشت شود ، زیرا خاک سطحی به سرعت خشک شده و بذر اجازه نخواهد یافت به اندازه کافی آب برای جوانه زدن جذب نماید. چنانچه ریشه ها مجبور شوند در یک خاک بسیار فشرده یا در کلوخهای بزرگ نفوذ نماید.، اثر معکوس در نمو جوانه دارد. همچنین در صورتی که درصد بیشتری از تخلخل خاک پر از هوا باشد نیز برای بذر در حال جوانه زدن مضر است.
شخم یک خاک بسیار خشک، بسیار مرطوب یا بسیار فشرده، کلوخهای بزرگ و سخت زیادی را در سطح خاک باقی خواهد گذارد. تلاش برای تبدیل این کلوخها به خاک نرم زراعی از طریق مکانیکی، معمولاً باعث پودر شدن خاک و سله بستن سطح خاک، بعد از اولین باران یا آبیاری می شود.
فشردن خاک در قسمت سطحی،ممکن است در تشکیل سله تأثیر مثبت گزارده و مانع بیرون آمدن جوانه ها از خاک گردد. بنابراین پیشنهاد می گردد در سطح استقرار بذر ، خاک فشرده شود و خاک روی بذر در حالت سست به جای بماند. برای این منظور، به طور مثال می توان از یک چرخ فشار دهنده باریک که به بذر کار متصل است و بذر ها را به خاک می فشارد استفاده کرد و سپس روی بذر را با خاک سست پوشاند. خاک سطحی نباید به ذرات خیلی ریزتبدیل شود، بلکه باید در حالت کلوخه ای به جای گذارده شود. چنین بستری به آسانی سله نمی بندد و نفوذ آب در آن رضایت بخش خواهد بود.
چنانچه خاک بستر بذر به اندازه کافی فشرده نشود. تعداد زیادی جیب های هوایی (فضا های خالی پر از هوا) در خاک باقی می ماند که مانع جوانه زدن و نمو ریشه جوانه می شود. از طرف دیگر، فشرده شدن بیش از حد خاک مانع حرکت رطوبت خاک شده و لذا موجب کاهش ذخیره رطوبت قابل دسترس بذر می شود. همچنین تهویه ضعیف در خاک بیش از حد فشرده شده برای جوانه زدن مضر است، اما فشرده شدن خاک بستر بذر به اندازه کافی، هنگامی برای عمل جوانه زدن مفید است که رطوبت کافی در زیر بذر موجود باشد.
فشردن بیش از حد سطح خاک، موجب افزایش استحکام سله های خاک شده و بیش از پیش مانع بیرون آمدن جوانه ها از خاک می شود. در نتیجه یک بستر بذر نا مطلوب و غیر یکنواخت باقی خواهخد ماند که غالباً نیاز به کشت مجدد خواهد داشت. یک باران یا آبیاری سبک کلوخها را سست کرده و در نتیجه با یک بار دیسک زدن و یا کولتیواتور زدن سطحی، آنها خرد خواهند شد.
برای جوانه زدن، تماس نزدیک بین بذر و ذرات خاک مورد لزوم است در غیر این صورت آب با سرعت کافی به داخل بذر نفوذ نخواهد کرد و عمل جوانه زدن به تأخیر خواهد افتاد. همچنین تهویه کافی در محیط بذر در حال جوانه زدن از اهمیت ویژه ای برخوردار است، زیرا بذر در این مرحله از حساسیت ویژه ای برخوردار است.
بذر نباید در عمق بیش از حد قرار گیرد، در غیر این صورت انرژی ذخیره شده در آن ممکن است برای رشد جوانه تا سطح خاک کافی نباشد، و اگر هم جوانه از خاک بیرون آید ضعیف یوده و نتیجتاً در معرض حمله آفات و امراض قرار می گیرد.
بذر در حال جوانه زدن، و جوانه آن دارای نیاز هایی است که تأمین این نیاز ها ممکن است با شرایط بستر بذر مورد نظر، هماهنگی نداشته باشد. در زیر این نیاز ها مورد بررسی قرار می گیرد.
جوانه باید نمو کرده و هر چه سریعتر به سطح خاک و نور برسد تا رشد و نمو خود را بدون وابستگی به مواد غذایی ذخیره شده در بذر شروع نماید.
همچنین بذر نمی تواند سطحی کشت شود ، زیرا خاک سطحی به سرعت خشک شده و بذر اجازه نخواهد یافت به اندازه کافی آب برای جوانه زدن جذب نماید. چنانچه ریشه ها مجبور شوند در یک خاک بسیار فشرده یا در کلوخهای بزرگ نفوذ نماید.، اثر معکوس در نمو جوانه دارد. همچنین در صورتی که درصد بیشتری از تخلخل خاک پر از هوا باشد نیز برای بذر در حال جوانه زدن مضر است.
شخم یک خاک بسیار خشک، بسیار مرطوب یا بسیار فشرده، کلوخهای بزرگ و سخت زیادی را در سطح خاک باقی خواهد گذارد. تلاش برای تبدیل این کلوخها به خاک نرم زراعی از طریق مکانیکی، معمولاً باعث پودر شدن خاک و سله بستن سطح خاک، بعد از اولین باران یا آبیاری می شود.
فشردن خاک در قسمت سطحی،ممکن است در تشکیل سله تأثیر مثبت گزارده و مانع بیرون آمدن جوانه ها از خاک گردد. بنابراین پیشنهاد می گردد در سطح استقرار بذر ، خاک فشرده شود و خاک روی بذر در حالت سست به جای بماند. برای این منظور، به طور مثال می توان از یک چرخ فشار دهنده باریک که به بذر کار متصل است و بذر ها را به خاک می فشارد استفاده کرد و سپس روی بذر را با خاک سست پوشاند. خاک سطحی نباید به ذرات خیلی ریزتبدیل شود، بلکه باید در حالت کلوخه ای به جای گذارده شود. چنین بستری به آسانی سله نمی بندد و نفوذ آب در آن رضایت بخش خواهد بود.
چنانچه خاک بستر بذر به اندازه کافی فشرده نشود. تعداد زیادی جیب های هوایی (فضا های خالی پر از هوا) در خاک باقی می ماند که مانع جوانه زدن و نمو ریشه جوانه می شود. از طرف دیگر، فشرده شدن بیش از حد خاک مانع حرکت رطوبت خاک شده و لذا موجب کاهش ذخیره رطوبت قابل دسترس بذر می شود. همچنین تهویه ضعیف در خاک بیش از حد فشرده شده برای جوانه زدن مضر است، اما فشرده شدن خاک بستر بذر به اندازه کافی، هنگامی برای عمل جوانه زدن مفید است که رطوبت کافی در زیر بذر موجود باشد.
فشردن بیش از حد سطح خاک، موجب افزایش استحکام سله های خاک شده و بیش از پیش مانع بیرون آمدن جوانه ها از خاک می شود. در نتیجه یک بستر بذر نا مطلوب و غیر یکنواخت باقی خواهخد ماند که غالباً نیاز به کشت مجدد خواهد داشت. یک باران یا آبیاری سبک کلوخها را سست کرده و در نتیجه با یک بار دیسک زدن و یا کولتیواتور زدن سطحی، آنها خرد خواهند شد.
دیدگاه ها