روشهای مختلف برداشت کلزا میتوانند بر خصوصیات کیفی کلزا تاثیر داشته باشند. یک آزمایش به روش کرت های خرد شده، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و در سه تکرار اجرا شد. کرتهای اصلی روش برداشت شامل: 1- نوار کردن در رطوبت 35% دانه و برداشت توسط کمباین در رطوبت 10% دانه (H1) 2- برداشت مستقیم توسط کمباین در رطوبت 15% دانه (H2) 3- برداشت مستقیم توسط کمباین در رطوبت 10% دانه (H3) بود و کرتهای فرعی سه رقم کلزا شامل: هایولا 308 (V1)، هایولا 401 (V2)و آرجیاس 003 (V3) بود. چهار خصوصیت کیفی درصد روغن، درصد پروتئین، میزان کلروفیل و میزان گلوکوزینولیت اندازهگیری گردید. نتایج نشان داد که روشهای برداشت بر درصد روغن و پروتئین و میزان کلروفیل و گلوکوزینولیت تاثیر معنیدار داشت. روش H1 دارای بالاترین درصد پروتئین ولی از نظر درصد روغن، میزان گلوکوزینولیت و کلروفیل بدترین تیمار بود. روش برداشت H2 بهترین تیمار از نظر درصد روغن و میزان گلوکوزینولیت بود. روش برداشت در رطوبت 10٪ بهترین تیمار از نظر کم بودن میزان کلروفیل بود. نوع رقم بر خصوصیات کیفی دانهی کلزا تاثیری نداشت.
متن کامل
متن کامل
دیدگاه ها