تفویض اختیارات، انتقال مدیریت آبیاری واگذاری مدیریت و سرپرستی سیستم های آبیاری از بخش دولتی به گروه های مصرف کننده آب و یا سایر مصرف کنندگان ذینفع گرایشی است که در بحث مدیریت آبیاری بیشتر کشورهای جهان در حال جریان است.
انگیزه برای ا ین تغییرات بیشتر از سوی دولت ها است . اهداف اصلی دولت ها در این زمینه تا حد امکان کاهش اختیارات و هزینه های جاری سیستم های آبیاری، ب ا کاهش یا قطع یارانه ها، دریافت مخارج سیستم به زارعین و در نهایت استق لال مالی (O & M) خدمات آبیاری و تفویض وظایف بهره و نگهداریسیستم های آبیاری از طریق دریافت های مالی از کشاورزان می باشد.
برنامه های انتقال مدیریت آبیاری می تواند از پائین ترین سطح آن یعنی دریافت هزینه خدمات آبیاری به زارعین تا بالاترین سطح آن یعنی واگذاری کامل شبکه های آبیاری و خصوصی سازی و فروش سیستم های آبیاری به کشاورزان اعمال گردد.
بنابراین این گونه برنامه ها بسته به شرایط محلی و فشارها و اعمال نفوذهای خارجی می تواند در اهداف و انواع خود متغیر و متنوع باشند.
اکثراً مثبت بوده است . با این وجود نمی تو ا ن گفت که این IMT بر اساس شواهد ، نتایج و اثرات برنامه هایبرنامه ها به اهداف خود به صورت کامل نایل آمده اند زیرا تغییرات در مدیریت ممکن است اثرات موفقیت آمیزی بلافاصله بعد از اعمال برنامه و تفویض اختیارات، از خود نشان ندهد . در طی سال های اولیه بعد از تفویض اختیارات مدیریتی، که می توان آن را دوره آموزش و فراگیری مدیریت نیز نامید، نوساناتی در تأثیرات و جود داشته و سیستم ها ممکن است نقصان هایی را از خود نشان دهند . علاوه بر این اکثر در سال های اخیر به اجرا درآمده وبرای قضاوت واقعی در زمینه تأثیرات این گونه IMT برنامه هایبرنامه ها باید اندازه گیری و مشاهدات لازم برای مدت زمان طولانی و کافی ادامه یابد.
و پایداری آنها به شرایط، فرآیندها و عوامل لازم نیاز دارد . از میان IMT کاربرد موفقیت آمیز برنامه هایاین عوامل مشارکت زارعین در طی فرایند انتقال مدیریت، امنیت شغلی کارکنان دولتی، نظارت و دخالت دولت و کمک های لازم بعد از اعمال برنامه، وجود نهادها و تشکیلات میان استفاده کنندگان از برنامه از عوامل و شرایط مهمی هستند که باید توسط دولتمردان در این گونه برنامه ها در نظر گرفته شوند.
مقدمه
در این مقاله به گرایش های اخیری که در زمینه مدیریت شبک ه های آ بیاری در حال وقوع می باشد پرداخته شده و ضمن مرور سابقه موضوع بحث و جم ع بندی در مورد آن ارائه گردیده است . مقاله بیشتر به بحث ،که به دنبال برنام ه های گرایش های جهانی در تفویض اختیارات 2 ، (IMT) انتقال مدیریت آبیاری 1خصوصی سازی و لیبراسیون در میان دولت ه ا و به خصوص در میان دولت های کشورهای در حال توسعه در حال وقوع می باشد، می پردازد.
و تاریخچۀ آن بحث گر دیده و سپس انگیزه ها و (IMT) در ابتدا مفهوم و معنای انتقال مدیریت آبیاریهم از سوی دولتمردان و هم از سوی آبیاران، سطوح تفویض اختیارات IMT تمایلات در اعمال برنامه هایو سرپرستی سیستم به کشاورزان یا سایر گروه ها، نتایج و تأثیرات برنامه های انتقال و واگذاری مدیریت بر و در نهایت تولیدات ، (O & M) روی استقلال مالی، کیفیت فعالیت های بهر ه برداری و نگهداری از شبک ه هاکشاورزی و پایداری زیست محیطی در سیستم های انتقال یافته و واگذار شده ارائه و بحث گردیده است.
در خاتمه مقاله شرایط و عوامل کم ک کننده برای کاربرد موفقی ت آمیز و دارای تأثیرات مثبت برنامه های انتقال مدیریت و واگذاری سرپرستی شبکه ها را بررسی و بحث می نماید.
پیشگفتار
تفویض و و اگذاری مسئولیت ها و سرپرستی مدیریت آبیاری از بخش دولتی به IMT بر حسب تعریفگروه های کشاورزان و یا سایر گروه های غیردولتی می باشد . این فرایند به طور کلی همراه با کاهش نقش دولت و گسترش نقش بخش خصوصی در مدیریت آبیاری است، این فرایند اخیر اً در حال تبدیل شدن به یک سیاست کلی در بخش مدیریت آبیاری بیشتر کشور های جهان و به خصوص کشورهای در حال توسعه می باشد . در واقع این فرایند زیاد هم جدید نیست . در بسیاری از کشورها از سال های قبل شروع گردیده است . موارد اولیه در کشور هایی نظیر آمریکا، فرانسه، کلمبیا و تایوان در طی سال های 1950 تا 1970 میلادی انجام پذیرفت . ولی در بیشتر کشورهای در حال توسعه نظیر شیلی، پرو، مکزیک، برزیل، جمهوری دومنیکن، هائیتی، سنگال، مو ر یتانی. نیجر، زیمبابو، تانزانیا ، سودان، سومالی، ماداگاسکار، ترکیه، در طی IMT پاکستان، هندوستان، سریلانکا، بنگلادش، لائوس، ویتنام، چین، ا ندونزی، و فیلیپین برنامه هایسال های 1980 الی 1990 اعمال گردید ه اند. در آسیا کشور فلیپین یکی از اولین کشورهایی می باشد که فرایند انتقال مدیریت آبیاری در آن شروع گردید.
ادامه مطلب
انگیزه برای ا ین تغییرات بیشتر از سوی دولت ها است . اهداف اصلی دولت ها در این زمینه تا حد امکان کاهش اختیارات و هزینه های جاری سیستم های آبیاری، ب ا کاهش یا قطع یارانه ها، دریافت مخارج سیستم به زارعین و در نهایت استق لال مالی (O & M) خدمات آبیاری و تفویض وظایف بهره و نگهداریسیستم های آبیاری از طریق دریافت های مالی از کشاورزان می باشد.
برنامه های انتقال مدیریت آبیاری می تواند از پائین ترین سطح آن یعنی دریافت هزینه خدمات آبیاری به زارعین تا بالاترین سطح آن یعنی واگذاری کامل شبکه های آبیاری و خصوصی سازی و فروش سیستم های آبیاری به کشاورزان اعمال گردد.
بنابراین این گونه برنامه ها بسته به شرایط محلی و فشارها و اعمال نفوذهای خارجی می تواند در اهداف و انواع خود متغیر و متنوع باشند.
اکثراً مثبت بوده است . با این وجود نمی تو ا ن گفت که این IMT بر اساس شواهد ، نتایج و اثرات برنامه هایبرنامه ها به اهداف خود به صورت کامل نایل آمده اند زیرا تغییرات در مدیریت ممکن است اثرات موفقیت آمیزی بلافاصله بعد از اعمال برنامه و تفویض اختیارات، از خود نشان ندهد . در طی سال های اولیه بعد از تفویض اختیارات مدیریتی، که می توان آن را دوره آموزش و فراگیری مدیریت نیز نامید، نوساناتی در تأثیرات و جود داشته و سیستم ها ممکن است نقصان هایی را از خود نشان دهند . علاوه بر این اکثر در سال های اخیر به اجرا درآمده وبرای قضاوت واقعی در زمینه تأثیرات این گونه IMT برنامه هایبرنامه ها باید اندازه گیری و مشاهدات لازم برای مدت زمان طولانی و کافی ادامه یابد.
و پایداری آنها به شرایط، فرآیندها و عوامل لازم نیاز دارد . از میان IMT کاربرد موفقیت آمیز برنامه هایاین عوامل مشارکت زارعین در طی فرایند انتقال مدیریت، امنیت شغلی کارکنان دولتی، نظارت و دخالت دولت و کمک های لازم بعد از اعمال برنامه، وجود نهادها و تشکیلات میان استفاده کنندگان از برنامه از عوامل و شرایط مهمی هستند که باید توسط دولتمردان در این گونه برنامه ها در نظر گرفته شوند.
مقدمه
در این مقاله به گرایش های اخیری که در زمینه مدیریت شبک ه های آ بیاری در حال وقوع می باشد پرداخته شده و ضمن مرور سابقه موضوع بحث و جم ع بندی در مورد آن ارائه گردیده است . مقاله بیشتر به بحث ،که به دنبال برنام ه های گرایش های جهانی در تفویض اختیارات 2 ، (IMT) انتقال مدیریت آبیاری 1خصوصی سازی و لیبراسیون در میان دولت ه ا و به خصوص در میان دولت های کشورهای در حال توسعه در حال وقوع می باشد، می پردازد.
و تاریخچۀ آن بحث گر دیده و سپس انگیزه ها و (IMT) در ابتدا مفهوم و معنای انتقال مدیریت آبیاریهم از سوی دولتمردان و هم از سوی آبیاران، سطوح تفویض اختیارات IMT تمایلات در اعمال برنامه هایو سرپرستی سیستم به کشاورزان یا سایر گروه ها، نتایج و تأثیرات برنامه های انتقال و واگذاری مدیریت بر و در نهایت تولیدات ، (O & M) روی استقلال مالی، کیفیت فعالیت های بهر ه برداری و نگهداری از شبک ه هاکشاورزی و پایداری زیست محیطی در سیستم های انتقال یافته و واگذار شده ارائه و بحث گردیده است.
در خاتمه مقاله شرایط و عوامل کم ک کننده برای کاربرد موفقی ت آمیز و دارای تأثیرات مثبت برنامه های انتقال مدیریت و واگذاری سرپرستی شبکه ها را بررسی و بحث می نماید.
پیشگفتار
تفویض و و اگذاری مسئولیت ها و سرپرستی مدیریت آبیاری از بخش دولتی به IMT بر حسب تعریفگروه های کشاورزان و یا سایر گروه های غیردولتی می باشد . این فرایند به طور کلی همراه با کاهش نقش دولت و گسترش نقش بخش خصوصی در مدیریت آبیاری است، این فرایند اخیر اً در حال تبدیل شدن به یک سیاست کلی در بخش مدیریت آبیاری بیشتر کشور های جهان و به خصوص کشورهای در حال توسعه می باشد . در واقع این فرایند زیاد هم جدید نیست . در بسیاری از کشورها از سال های قبل شروع گردیده است . موارد اولیه در کشور هایی نظیر آمریکا، فرانسه، کلمبیا و تایوان در طی سال های 1950 تا 1970 میلادی انجام پذیرفت . ولی در بیشتر کشورهای در حال توسعه نظیر شیلی، پرو، مکزیک، برزیل، جمهوری دومنیکن، هائیتی، سنگال، مو ر یتانی. نیجر، زیمبابو، تانزانیا ، سودان، سومالی، ماداگاسکار، ترکیه، در طی IMT پاکستان، هندوستان، سریلانکا، بنگلادش، لائوس، ویتنام، چین، ا ندونزی، و فیلیپین برنامه هایسال های 1980 الی 1990 اعمال گردید ه اند. در آسیا کشور فلیپین یکی از اولین کشورهایی می باشد که فرایند انتقال مدیریت آبیاری در آن شروع گردید.
ادامه مطلب
دیدگاه ها